حلقه ازدواج، نماد چیست؟

اسمش حلقه است همان نماد معروف یگانگی و پیوند در ازدواج که این روزها یکی از ملزومات متاهل شدن است و با انگشترهای مرسوم دیگر در دست مردان و زنان تفاوت دارد. اما این حلقه‌ها که حتی پیش از ضرب و رواج سکه برای اولین بار در مصر باستان مرسوم شد توانست با تغییرات متعدد در شکل و ظاهرش تا امروز روی دست عروس و دامادها خوش بنشیند.پس بد نیست از همین رسم قدیمی جزئیات بیشتری بدانیم.

حلقه‌های ازدواج که این روزها خانم‌ها حساسیت بیشتری نسبت به ظاهر، قیمت و حتی استفاده از آن دارند از خیلی قدیم ترها نمادی مهم از پیوند عاشقانه یک زوج و متعهد شدن بود. چرا که برای اولین‌بار یعنی حدود چهارصد و هشتاد سال پیش مصری‌ها در کنار اختراع مهم پاپیروس حلقه‌هایی را به نشانه وفاداری و جاودانگی از جنس چرم برای دست خانم‌ها طراحی کردند. انگشتری که بعد از ازدواج روی انگشت سوم دست چپ آنها می‌نشست و ظرافت و سبک آن هیچ شباهتی به حلقه‌های پر زرق و برق امروز نداشت.

 

اما همین شکل حلقه‌ها در فرهنگ و کشورهای اروپایی هم مورد استفاده قرار گرفت تا جایی که عروس و دامادهای انگلیسی و هلندی هم انگشترهای چرمی را به انگشت خود می‌کردند و عده‌ای که عقاید سنتی‌تر داشتند، حلقه‌هایی از شاخ و برگ درختان درست کرده و به دورتا دور مچ دست و پا می‌بستند چون این نه‌تنها نماد عشق و وفاداری زوجین به یکدیگر بود بلکه نوعی پیوند عمیق میان آن دو ایجاد می‌کرد که زنده ماندن یکی در گرو زنده بودن دیگری است.

 

به مرور زمان شکل و طرح انگشترهای عروسی تکامل یافته‌تر شد و مصری‌ها توانستند انگشترهایی از جنس استخوان درست کنند که نماد اصلی ثروت و دارایی بود. در این سال‌ها داماد طی مراسم ازدواج، با هدیه کردن حلقه در انگشت عروس به او نشان می‌داد که او علاوه بر همسری حالا در ثروتش هم سهیم است.

 

از طرف دیگر عروسی که انگشتر استخوان به دست داشت، ثروت بی‌حد و مرز همسرش را به رخ دیگران می‌کشید.کاری که بعدها در روم و دیگر سرزمین‌ها مرسوم شد و خانم‌ها به نشانه تسخیر قلب همسرشان آن را در دست می‌کردند.

اما این روند تا قرون وسطی و زمان وارد شدن انگشترهای طلا در آسیا و کشورهای شرقی ادامه داشت. جایی که علاوه بر طلا شدن جنس انگشترها برای اولین بار از سنگ‌های گرانبهای تزیینی بر روی آنها استفاده شد که بعدها جای خود را به الماس‌های چشم‌نواز و گرانقیمت‌تر داد.

 

اما درست در سال‌های جنگ جهانی دوم استفاده از حلقه برای مردان هم به اندازه زنان مهم و به نشان اصلی وفاداری تبدیل شد. تا جایی که حتی سربازان در میدان جنگ با در دست داشتن حلقه‌ بر این باور بودند که باید در سخت‌ترین شرایط زندگی، شریک خود را از یاد نبرند چون همین یادآوری قوت قلب و قدرت مبارزه با دشمنان را در آنها دو چندان می‌کرد.

 

استفاده از طلاهای هجده و بیست عیار در طراحی جواهرات عروس اولین‌بار به خاورمیانه و کشور هند باز می‌گردد چون آنها معتقدند طلا نماد زیبایی، جذابیت است و هرکه انگشتر طلا به‌دست داشته باشد همیشه شاد خواهد بود و از طرفی هرچه طلای به‌کار رفته در انگشترش بیشتر باشد، طول عمر آن هم بیشتر خواهد بود. بنابراین حلقه‌های طلا در روسیه، آلمان، فرانسه و دیگر کشورها هم به ظرافت، طراحی و حکاکی‌های زیبا معروف شد، تا به امروز که در همه دنیا به عنوان نماد ازدواج به‌کار می‌رود.