صدمات دنداني در كودكان و علل و ریشه های آن

باشگاه خبرنگاران: در دوران نوجوانی حوادث ورزشی و کتک‌کاری بیشترین عامل صدمات دندانی است. دندان‌های ثنایای میانی بیشتر از دندان‌های دیگر در خطر هستند. در صورتی که این دندان‌ها بیرون‌زده‌‌تر باشد (حدود 4 میلی‌متر)‌ دو تا سه برابر بیشتر از حالت نرمال احتمال آسیب دارند.

صدمات دندانی برحسب شدت ضربه می‌تواند باعث شکستگی تاج، لقی دندان، جابه‌جایی دندان، شکستگی ریشه، شکستگی استخوان نگه دارنده دندان و یا خارج شدن دندان از دهان باشد. اگر ضربه وارده به دندان باعث شکستگی تاج شود، بایستی توجه داشت که در صورت امکان تکه شکسته را نگه داشت و نزد دندانپزشک مراجعه کرد. اگر شکستگی خیلی کم باشد (در حد مینا)‌ دندان حساس نیست و به درمان اورژانس نیاز ندارد.
اگر شکستگی بیشتر باشد (در حد عاج)‌ دندان به سرما و گرما حساس می‌باشد و در ناحیه شکستگی رنگ دندان زرد متمایل به صورتی دیده می‌شود. اگر در محل شکستگی نقطه قرمز کوچکی دیده شود، دندان بشدت دردناک است و سریعا می‌بایست به دندانپزشک مراجعه کرد.
گاهی ضربه باعث لقی دندان می‌شود، در این حالت از ناحیه لثه خونریزی خواهیم داشت، در صورتی که عارضه دیگری نداشته باشد کار خاصی صورت نمی‌گیرد، فقط بایستی از غذای نرم استفاده کرد تا دندان به خودی خود سر جایش محکم شود.
گاهی ضربه باعث جابه‌جایی دندان می‌شود، در صورتی که دندان به سمت کام حرکت کند، دندان را با فشار ملایم انگشت به سر جای خودش هدایت می‌کنیم، کیسه یخ روی لب گذاشته و به دندانپزشک مراجعه می‌کنیم.
زمانی که جابه‌جایی دندان به داخل حفره دندان باشد، بدترین حالت جابه‌جایی است زیرا باعث پارگی اعصاب و رگ‌های خونی انتهای ریشه می‌شود. اگر فرورفتن دندان کمتر از 3 میلی‌متر باشد پیش آگهی خوبی دارد.
در دندان‌های شیری اجازه می‌دهیم تا دندان رویش پیدا نماید اگر بعد از دو تا سه ماه رشد نکرد دندان شیری کشیده می‌شود. در صورتی که بیش از 3 میلی‌متر باشد به دلیل آسیب نرسیدن به جوانه دندان دائمی، دندان شیری کشیده می‌شود.
در مورد دندان دائمی بیش از 3 میلی‌متر فرورفتن حتما بایستی توسط دندانپزشک به سر جای خودش هدایت شود. از نظر سلامت ریشه تحت بررسی قرار گیرد تا از تغییر رنگ دندان و یا آبسه احتمالی جلوگیری شود