تمرین صبح یا عصر

در بعضی از تحقیقات وقتی از افراد خواسته شد که در شب هنگام به تمرین بپردازند علائم افزایش استرس همچون بی خوابی و استفراغ مشاهده گردید در اکثر تحقیقاتی که بر روی افراد در خصوص افزایش قدرت عضلانی به عمل آمده ساعت ۴ بعدازظهر به عنوان بهترین زمان مشخص معین گردیده است

بدن انسان دارای یک ساعت داخلی می‌باشد. عملکردهای مشخص بدن هر روز حدود یک ساعت معین در بدن شروع به فعالیت می‌نمایند. علمی که در خصوص این عملکردهای طبیعی بدن مطالعه و بحث می‌نماید. کرونو بایولوجی (chronobiology) نامیده می‌شود. دانشمندان این رشته به کشفیات قابل توجهی درباره ریتم‌های بدن و تأثیر مستقیم آنها بر روی تمرین رژیم غذائی و سلامتی دست یافته‌اند.

ساعت (سنجشگر) اصلی در داخل مغز قرار دارد. برداشت دانشمندان بر این است که عملکرد این ساعت متأثثر از تاریکی و روشنائی می‌باشد. یعنی یکسری از کارها در روز یکسری دیگر در شب به وقوع می‌پیوندد. به‌عنوان نمونه می‌توان از ترشح هورمون‌ها نام برد. ترشح هورمون رشد در خلال ۲ ساعت اولیه خواب به حداکثر می‌رسد، معمولاً در مرحله چهارم خواب و قبل از رسیدن به مرحله رؤیا دیدن (REM) یا همان چرخیدن سریع چشم می‌باشد.

ترشح تستوسترون و کورتیزول در ابتدای صبح به حداکثر می‌ِسد و پس از آن در طول روز روند نزولی پیدا می‌کند. تحقیقات نشان داده است که در صورتی که دارو به صورت هماهنگ با ریتم بدن مصرف شود می‌تواند تأثیرات مثبتی توأم با عوارض کمتر را برای فرد داشته باشد.

آسپرین که معمولاً به‌عنوان مسکن در دردهائی از قبیل سردرد مصرف می‌شود و در عین حال از دستگاه تنفسی بدن نیز با جلوگیری از تشکیل لخته‌های زیر خون در داخل رگ‌ها که یکی زا عوامل اصلی حمله قلبی می‌باشد محافظت می‌نماید.

مستعدترین زمان برای تشکیل این لخته‌های خونداخل رگ‌ها در بدن در ابتدای صبح می‌باشد و در همین زمان هم هست که آسپرین به بهترین وجه جذب می‌شود. به همین خاطر بهترین زمان برای مصرف آسپرین به منظور محافظت از سیستم تنفسی بدن هنگام صبح است. ریتم‌های فیزیولوژیکی بدن همچنین بر روی تمرینات تأثیر دارد. در یک تحقیق که اخیراً به‌عمل آمده بر روی تأثیرات تمرین صحیح و تمرین عصر مقایسه‌ای به‌عمل آمد.

در این آزمایش از ۱۲ مرد به میانگین سنی ۲۱ سال خواسته شد تا برای یک دوره یک ساله تمرینات با وزنه در حد معمول آن را انجام دهند. برنامه بدنسازی این افراد تشکیل شده بود از ۸ ایستگاه (حرکت) تمرین با دستگاه در ساعت ۶ صبح و ساعت ۶ بعدازظهر که هر حرکت هم از ۳ ست ۱۰ تکراری با وزنه حدود ۷۵ درصد یک تکرار حداکثر تشکیل شده بود.

نتایج این آزمایش این‌طور نشان داد که تمریناتی که در ابتدای صبح به‌عمل آمد منجر به افزایش قابل توجه ترشح تستوسترون در طول تمرین می‌شد که البته این موضوع با یافته‌های قبلی که ماکزیمم ترشح تستسترون ر صبح را بیان می‌کرد کاملاً منطبق بود. در تمرینات اجراء شده در بعدازظهر نرخ ترشح کورتیزول کاسته و به همین خاطر فاصله نسبت ترشح تستوسترون به کورتیزول افزایش یافته بود. همین یافته محققین را بر آن داشت که به افراد پیشنهاد کنند که برای دستیابی به حداکثر تأثیر آنابولیکی تمرین آن را در عصر هنگام انجام دهند.

در بعضی از تحقیقات وقتی از افراد خواسته شد که در شب هنگام به تمرین بپردازند علائم افزایش استرس همچون (بی‌خوابی و استفراغ) مشاهده گردید. در اکثر تحقیقاتی که بر روی افراد در خصوص افزایش قدرت عضلانی به عمل آمده ساعت ۴ بعدازظهر به‌عنوان بهترین زمان مشخص معین گردیده است.