مراكش آغاز اصلا حات ا قتصادی و سیاسی

مراكش از دومین هزاره قبل از میلاد موطن اصلی بربرها بوده است در ۴۴ پس از میلاد این سرزمین به عنوان بخشی از ایالت موریتانیا ضمیمه امپراتوری روم شد اما در قرن پنجم وندال ها به این سیطره خاتمه دادند در حدود ۶۸۵ بعد از میلاد اعراب به مراكش حمله كردند و اسلام را به آنجا آوردند

در این زمان بربرها به آنها ملحق شدند و در مقابل هجوم اسپانیا در سال ۷۱۱ به اعراب كمك كردند. اما این اتحاد دیری نپایید و پس از چندی بربرها بر علیه اعراب شوریدند.در سال ۱۰۸۶ بربرها كنترل مناطق وسیعی از موریش اسپانیا (مناطقی در شمال آفریقا) را به دست گرفتند. سرزمین مراكش به صورت فوق‌العاده‌ای متحد شد و توسط قبایل و طایفه‌های كوچك اداره گردید. در سال ۱۶۶۰ به دنبال درگیری شدید میان بربرها و اعراب، پرتغال و اسپانیا به مراكش حمله كردند. در این زمان مراكش تحت كنترل خاندان علوی قرار گرفت و این وضعیت تا به امروز ادامه دارد.در طول قرون ۱۷ و ۱۸ مراكش به عنوان یكی از مراكز فرماندهی دزدان دریایی بود كه تاجرانی را كه از دریای مدیترانه می‌گذشتند، غارت می‌كردند. به این ترتیب قدرت‌های اروپایی علاقه‌مند به استعمار این كشور شدند و در سال ۱۸۴۰ برخورد شدیدی میان فرانسه و اسپانیا بر سر تصاحب این كشور به وجود آمد كه نهایتا منجر به انعقاد توافقنامه‌ای سری میان دو كشور شد و بر اساس آن مراكش به قلمرو نفوذ اسپانیا و فرانسه تبدیل گردید. بنابراین فرانسه تقریبا همه مراكش را تحت كنترل خود قرار داد و تنها بخش كوچكی در جنوب غربی این كشور به عنوان صحرای اسپانیا شناخته شد.در پایان قرن هجدهم ، مراكش به موضوع بسیار مهمی برای رقابت‌های اروپاییان تبدیل شد. در سال ۱۹۰۵ آلمان سعی كرد تا پایگاهی در معادن غنی این كشور ایجاد كند بر اساس تعهدات كنفرانس الجزایر، سلطان مراكش كنترل كشور را به دست گرفت و به این ترتیب فرانسه از مزایای خود در این كشور محروم شد.این كنفرانس دلیل موثری برای جنگ جهانی اول شد. در این جنگ آلمان، اتریش و مجارستان در یك طرف و فرانسه، بریتانیا و ایالات متحده در طرف مقابل قرار گرفتند.در ۱۹۱۲ سلطان مراكش، مولا عبدالحفید به فرانسه اجازه داد تا این كشور را تحت‌الحمایه خود قرار دهد. ملی‌گرایی در طول جنگ جهانی دوم افزایش یافت. سلطان محمد پنجم در سال ۱۹۵۳ توسط فرانسه معزول شد و عموی او جایگزین وی گردید.اما شور ملی‌گرایی در سال ۱۹۵۵ موجب شد تا او درباره به سلطنت باز گردد.در سال ۱۹۵۶ فرانسه و اسپانیا استقلال و حاكمیت مراكش را به رسمیت شناختند. در سال ۱۹۶۱ با مرگ سلطان محمد پنجم، پسرش شاه حسن دوم پادشاه شد.در دهه ۱۹۹۰ شاه مراكش دموكراسی به سبك <شاه حسن> اعلام كرد كه بر اساس این اعلام با اینكه قدرت نهایی در دست شاه بود آزادی‌های سیاسی چشمگیری اعطا شد.در آگوست ۱۹۹۹، شاه حسن دوم بعد از ۳۸ سال سلطنت مرد و پسرش شاهزاده محمد، به عنوان شاه محمد ششم تاجگذاری كرد.او متعهد شد تا آزادی‌های سیاسی بیشتری از جمله آزادی بیان اعطا كند و همچنین از اصلاحات اقتصادی حمایت كند. اكنون بسیاری از نخبگان سیاسی و مقامات ارتشی به طرح‌های اصلاحات چشم دوخته‌اند. توسعه اقتصادی با وجود ۲۰درصد از جمعیت كه در فقر مهلكی به سر می‌برند، هدف اول این كشور است.مراكش با اسپانیا همچنان بر سر تصاحب صحرای اسپانیا اختلاف دارد و آنها معتقدند كه آنجا منطقه‌ای تاریخی از مراكش است و باید به این كشور بازگردانده شود.شاه محمد ششم اعلام كرده است كه از یك اینچ خاك صحرای غربی چشم‌پوشی نخواهد كرد.

داده‌های اقتصادی درباره مراكش‌

مشكلات اقتصادی مراكش مانند بسیاری دیگر از كشورهای در حال توسعه مربوط به جلوگیری از افزایش هزینه‌های دولت، كاهش محدودیت برای فعالیت بخش خصوصی و تجارت خارجی و نیز رسیدن به رشد اقتصادی قابل تحمل می‌باشد.با توجه به برنامه‌های اصلاح‌ ساختاری كه از سوی IMF، بانك جهانی و كلوپ پاریس حمایت می‌شوند، به نظر می‌رسد كه رسیدن به اهداف فوق چندان دشوار نباشد. چرا كه برنامه‌ریزی برای اصلاحات بخش مالی هم صورت گرفته است. خشكسالی در بخش‌های كشاورزی به یك ركود اقتصادی در سال ۲۰۰۲ كمك كرد. اما بارش‌های مساعد در سال ۲۰۰۳ موجب افزایش رشد اقتصادی به ۶‌درصد شد. آماده‌سازی اقتصاد برای تجارت آزادتر با اتحادیه اروپا و ایالات متحده، بهبود وضعیت آموزش و پرورش و جذب سرمایه‌گذاری‌های خارجی سبب افزایش سطح استانداردهای زندگی و نیز چشم‌انداز اشتغال برای جوانان مراكشی شده است.بر اساس آمار سال ۲۰۰۴ رشد تولید ناخالص داخلی مراكش ۶‌درصد می‌باشد. به این ترتیب سهم بخش كشاورزی ۹/۲۲‌درصد، بخش خدمات ۵/۴۱‌درصد و بخش صنعت ۵/۳۵‌درصد است. ۱۹‌درصد مردم زیر خط فقر زندگی می‌كنند و نرخ تورم در مراكش ۲/۱‌درصد است.