چگونه اطلاعات در اینترنت منتقل می شود

ممکن است فرآیند ارسال اطلاعات در اینترنت و رسیدن آن به مقصد, از نظر شما امری بدیهی باشد اما جزئیات این فرآیند و نحوهٔ انجام آن بسیار پیچیده است

هنگامی که اطلاعاتی را به اینترنت ارسال می‌کنید، ابتدا پروتکل (TCP (Transmission Control protocol آنها را به بسته‌های کوچکتری می‌شکند و کامپیوتر آن بسته‌ها را به شبکهٔ محلی، ISP یا سرویس‌ Online مورد استفادهٔ شما ارسال می‌کند. سپس این بسته‌ها پیش از رسیدن به مقصد نهائی (که ممکن است در همان شهر یا نقطهٔ دیگری از جهان باشد)، از سطوح مختلف شبکه‌ها، کامپیوترها و خطوط ارتباطی عبور می‌کنند. در این بین، سخت‌افزارهای مختلفی بسته‌های اطلاعاتی را پردازش کرده و به مسیرهای درست، مسیردهی می‌کنند. این سخت‌افزارها به‌منظور انتقال داده‌ها میان شبکه‌ها و منسجم ساختن اینترنت طراحی شده‌اند. هاب‌ها، پل‌ها، گیت‌وی‌ها، دستگاه‌های تکرارکننده و روترها، ۵ نمونه از مهمترین این سخت‌افزارها هستند. هاب‌ها اهمیت بسیاری دارند زیرا گروهی از کامپیوترها را به یکدیگر ارتباط می‌دهند و به آنها امکان می‌دهند تا با یکدیگر ارتباط برقرار کنند. پل‌ها، شبکه‌های محلی (LAN) را به یکدیگر ارتباط می‌دهند. آنها در حالی که داده‌های محلی را در شبکهٔ مربوط به خود نگه می‌دارند، داده‌هائی را که باید به شبکهٔ LAN دیگری ارسال شوند، انتقال می‌دهند. گیت‌وی‌ها مانند پل‌ها هستند، اما در عین حال می‌توانند داده‌ها را از نوعی شبکه به نوعی دیگر تبدیل کنند. عبور داده‌ها از مسیرهای طولانی در اینترنت می‌تواند موجب تضعیف سیگنال حاوی داده شود. به‌منظور رفع این مشکل، دستگاه‌های تکرارکننده (Repeaters) داده‌ها را در دوره‌های زمانی مشخصی تقویت می‌کنند تا سیگنال‌ها ضعیف نشوند. روترها نقش اساسی در کنترل ترافیک اینترنت دارند. وظیفهٔ روترها این است که اطمینان حاصل کنند بسته‌ها به مقصد صحیح می‌رسند. برای تبادل داده‌ها بین کامپیوترهای یک شبکهٔ LAN، غالباً به روتر نیازی نیست، زیرا خود شبکه می‌تواند ترافیک داخلی خود را کنترل و مدیریت کند. روترها زمانی مورد استفاده قرار می‌گیرند که داده‌ها میان دو شبکهٔ مختلف در حال انتقال باشند. روترها با بررسی بسته‌ها، مقصد آنها را مشخص می‌کنند. آنها با در نظر گرفتن ترافیک اینترنت، بسته‌ها را ترجیحاً به روتر نزدیکتر به مقصد نهائی ارسال می‌کنند. شبکه‌هائی که در سطوح میانی قرار دارند، با استفاده از خطوط پُرسرعت تلفن، اترنت و یا ارتباط مایکروویو، شبکه‌های LAN را به یکدیگر متصل کنند. به شبکه‌ای میانی در یک منطقهٔ جغرافیائی، یک شبکهٔ منطقه‌ای گفته می‌شود. شبکهٔ گسترده (WAN) نوع دیگری از شبکه‌های سطوح میانی است. شبکهٔ WAN از سازمانی با سایت‌های شبکه‌ای بسیار که به یکدیگر متصل هستند، تشکیل شده است.

هنگامی که یک بسته از کامپیوتری در یک شبکهٔ LAN سطوح میانی، به کامپیوتری دیگر در سطوح میانی، ارسال می‌شود، یک یا چند مسیریاب (Router) این بسته‌ها را به مقصد صحیح هدایت می‌کنند. اگر مقصد در خارج از شبکهٔ سطوح میانی قرار داشته باشد، بسته‌ها به یک NAP (نقطهٔ دسترسی شبکه) ارسال شده و از آنجا از طریق شاهراه اصلی (Backbone) اینترنت به سراسر کشور یا جهان فرستاده می‌شوند. شاهراه‌های اصلی پُرسرعت اینترنت مانند (vBNS (very high-speed Backbone Network Services می‌توانند حجم زیادی از داده‌ها را به یک‌باره منتقل کنند (حدود ۱۵۵ مگابیت در ثانیه). در حال حاضر شاهراه‌های اصلی پرسرعت‌تری هم در حال ایجاد هستند که داده‌ها را با سرعت شگفت‌انگیز ۶/۹ گیگابیت در ثانیه ارسال خواهند کرد.