لیگ هفتم از نظر فنی با دوره های گذشته تفاوتی نداشته است

بنده پس از پایان هر هفته از مسابقات لیگ آنالیز دقیقی از بازی ها انجام داده و آنها را از نظر فنی بررسی و تحلیل می کنم متاسفانه تاکنون شاهد پیشرفتی در بعد فنی نبوده و باید اذعان داشت که لیگ امسال نسبت به دوره های گذشته تفاوت و پیشرفت محسوسی نداشته است

طراحی حملات همانند ۱۲ سال پیش است

لیگ هفتم از نظر فنی تفاوت چندان محسوسی با دوره‌های گذشته نداشته است.

بنده پس از پایان هر هفته از مسابقات لیگ آنالیز دقیقی از بازی‌ها انجام داده و آنها را از نظر فنی بررسی و تحلیل می‌کنم. متاسفانه تاکنون شاهد پیشرفتی در بعد فنی نبوده و باید اذعان داشت که لیگ امسال نسبت به دوره‌های گذشته تفاوت و پیشرفت محسوسی نداشته است.

در ابعاد مختلف فنی تنها می‌توان در یک و یا دو بعد شاهد پیشرفت نسبت به سال‌های گذشته بود. یکی از این موارد، مربوط به جنبه‌های فیزیکی و ارایه بازی درگیرانه است. بازی‌های این فصل از این نظر نسبت به دوره‌های گذشه رشد قابل ملاحظه‌ای داشته و بازیکنان تیم‌های مختلف به دلیل توان فیزیکی و جسمانی بهتر بازی‌های درگیرانه‌تری را به نمایش می‌گذارند.

آمارها نشان می‌دهد که متوسط دوندگی بازیکنان در طول یک بازی افزایش یافته و این رشد ناشی از فیزیک بهتر بازیکنان است. مورد دوم که بسیار امیدوار کننده است افزایش درصد پاس‌های سالم ارسالی ازسوی بازیکنان است. اکنون در مسابقات شاهد آن هستیم که تیم‌ها در ارسال پاس‌های صحیح دقت بیشتری داشته و نسبتا به استانداردهای لازم نزدیک شده‌اند.

در دیگر زمینه‌ها مانند استفاده از ضربات شروع مجدد و ایستگاهی بخش‌های مهارتی و همچنین تاکتیکی رشد قابل ملاحظه‌ای نداشته‌ایم. متاسفانه در بعد تاکتیکی تحول زیادی در نحوه بازی تیم‌ها دیده نمی‌شود و از این نظر فاصله زیادی با استانداردهای بین‌المللی داریم. برای مثال آمارها نشان می‌دهد که مناطقی که طراحی حملات ازآنجا آغاز می‌شود با دوازده سال پیش تفاوتی نداشته و تقریبا همان چیزی است که در آن زمان بازی می‌شده است.

طراحی حملات هنوز هم مانند سال‌های گذشته بیشتر از دو منطقه صورت می‌گیرد. تیم‌ها معمولا یا از کناره‌ها حملات خود را طراحی می‌کنند و یا آن که با ارسال‌ پاس‌های بلند از داخل زمین خودی به دنبال رسیدن به گل هستند. این شیوه‌ای است که اکنون تیم‌های بزرگ دنیا کمتر از آن استفاده می‌کنند اما، در فوتبال ما هنوز هم رواج دارد. این شیوه طراحی حملات نشان دهنده عدم پیشرفت فنی فوتبال ماست. تیم‌ها اکنون در بخش یک سوم حمله و در شرایط حمله دچار ضعف‌ها و کمبودهای اساسی هستند که باید برای رفع آن اقدام کنند.

اکنون شاهد آن هستیم که برخی از مربیان پس از پایان بازی تیم‌هایشان از شیوه بازی تیم خود تمجید کرده و کسب موقعیت‌های زیاد در طول مسابقه را دلیلی بر این مدعا می‌دانستند. اما این اظهار نظرها به دور از واقعیت است. ایجاد موقعیت در طول یک بازی ملاک خوب و مدرن بازی کردن نیست، چرا که با ارسال پاس‌های بلند از زمین خودی نیز می‌توان ایجاد موقعیت کرد.

در هر تیم دنیا که شاهد پیشرفت هستیم رد پای دو عامل بیش از همه به چشم می‌خورد. عامل نخست حمایت کافی از تیم‌ها و فراهم آوردن امکانات و فضای مناسب برای آنهاست که در حوزه فعالیت‌های کادری است که از تیم اصلی حمایت می‌کند. موضوع دوم که متاسفانه در فوتبال ایران اصلا رایج نیست ایجاد فضای با ثبات برای مربیان است. اگر خواهان پیشرفت فنی مسابقات لیگ هستیم باید به مربیان خود فرصت کافی داده و شرایطی را فراهم آوریم که حاشیه امنیت کافی داشته باشند. چرا نباید در ایران مانند بسیاری از کشورها یک مربی چهار و یا پنج سال تیمی را در اختیار داشته باشد.

مدیران باشگاه‌ها باید در انتخاب مربیان تیم خود با وسواس عمل کرده و فضای با ثبات و همراه با حاشیه امنیتی را برای آنها ایجاد کنند.

در میان تیم‌های حاضر در لیگ سپاهان نسبت به سایرین به استانداردها نزدیک‌تر است. البته حتی سپاهان نیز که از نظر فنی و تاکتیکی بهتر از سایر تیم‌ها عمل کرده است فاصله زیادی با آمارهای ایده‌آل داشته و نمی‌توان به صورت مطلق عملکرد فنی این تیم را مثبت و عالی ارزیابی کرد.

مجید جلالی