تپش قلم

هرکس در میدان «تقوای ستیز» لنگ بزند، در عرصه «تقوای گریز» نجات نمی یابد.
□□□
گماردن افراد خام و از خود راضی در پستهای حساس کشور، مزه ءحکومت را در دهان مردم گس می کند.
□□□
زبان از شمشیر، …

هرکس در میدان «تقوای ستیز» لنگ بزند، در عرصه «تقوای گریز» نجات نمی یابد.

□□□

گماردن افراد خام و از خود راضی در پستهای حساس کشور، مزه ءحکومت را در دهان مردم گس می کند.

□□□

زبان از شمشیر، بیشتر انسان کشته است!

□□□

اگر عروج خود را می خواهی، مرا از خویش نران که یک نیمه برای رفتن دردسرساز است!

□□□

اگر چاپلوسان و تملق گویان آدم بودند، ظالمان اینگونه خود را بزرگ نمی نمودند.

□□□

«نفس اماره» دردانهء سیاست بازان است!

□□□

خود را نبخش و دیگران را ببخش تا تو بمانی و بخشنده ترین بخشندگان و مطمئن باش که بخشیده خواهی شد.

□□□

زرنگی آن نیست که با هر روشی در فکر تسلط بر دیگران باشیم بلکه زرنگ واقعی کسی است که بیشترین توشه را برای آخرت فراهم آورد.

□□□

بر خاک ناهموار آسوده نمی توان خفت، با این همه ناهمواری شخصیت در خاک چگونه آرام خواهیم خفت؟!

□□□

در دید عوام ،انسانها ارزش ارزشها را و در نظر خواص، ارزشها قدر انسانها را تعیین می کنند.

□□□

هر عاشق و معشوقی موفق شوند «کودک درون» هم را بخوابانند و با «بزرگ درون هم» به تفاهم برسند، مزهء واقعی عشق را می چشند!

عباسعلی کامرانیان