۸ درد عضلانی بدن که نباید از آن غافل شوید

وقتی نوبت به درد عضلانی می رسد, بیش از همه از دو نوع درد شکایت می شود یکی دردی که قابل تحمل است و می توانید با آن کنار بیایید و درد دیگری که به هیچ وجه نباید نادیده اش بگیرید

وقتی نوبت به درد عضلانی می‌رسد، بیش از همه از دو نوع درد شکایت می‌شود: یکی دردی که قابل تحمل است و می‌توانید با آن کنار بیایید و درد دیگری که به هیچ وجه نباید نادیده‌اش بگیرید.

اگر نتوانید این دو موقعیت را از هم تشخیص دهید، ممکن است خیلی برایتان مشکل ساز شود چون آسیبدیدگی‌هایی هست که اگر به طور مداوم تشدید شوند، مطمئناً نیاز به زمان استراحت طولانی مدتی پیدا می‌کنند.

یاد گرفتن تفاوت این دو درد، به خصوص اینکه بفهمید برای چه دردهایی باید احساس خطر کنید، به شما کمک می‌کنند همچنان به تمریناتتان ادامه دهید و از آسیبدیدگی‌ها هم دور بمانید.

حتماً یادتان باشد، مطالبی که در اینجا مطرح می‌کنیم، با اینکه از جمله متداولترین موقعیت‌ها و مشکلات هستند، اما به هیچ وجه نمی‌تواند جای مشاوره با پزشک متخصص را برایتان بگیرد. اگر احساس مشکل می‌کنید و مطمئن نیستید چه اتفاقی برایتان افتاده است، حتماً در اولین فرصت ممکن به پزشک مراجعه کرده و با او در این مورد مشورت کنید.

در زیر به ۸ مورد از انواع دردهای بدن که نباید نادیده بگیرید، اشاره می‌کنیم.

۱) درد ناگهانی سر و گردن

اگر به طور ناگهانی، مخصوصاً هنگام اسکات زدن با وزنه‌های خیلی سنگین، در ناحیه سر احساس درد کردید، بلافاصله دست نگهدارید و نگاهی به فرم حرکتتان بیندازید. این درد که نباید از آن غافل شوید، می‌تواند در نتیجه اورلود رگ‌های خونی به خاطر فشار تمرین باشد یا اینکه یکی از عضلات درگیر در برخورد با فشار و استرس وارده از طرف وزنه‌ها، مشکل دارد.

اگر شما هم از جمله بدنسازانی هستید که در حرکت اسکات با وزنه‌های شدیداً سنگین کار می‌کنید، اطمینان یابید که حین حرکت نگاهتان رو به جلو باشد و عضلات شانه و گردن را کاملاً شل و آزاد نگه دارید. اگر حالتتان به این صورت نباشد، ممکن است مقداری از فشار وزنه‌ها روی گردن و سر وارد شده و باعث درد جدی در این ناحیه شود.

۲) سوزش شدید کشاله ران

اگر تمرینات سنگین اسکات، ددلیفت یا لانگز انجام می‌دهید و درد بسیار شدید و ناگهانی در ناحیه کشاله‌های ران احساس کردید، حتماً همان لحظه دست از تمرین بکشید چون این دردی است که به هیچ وجه نباید از آن غافل شوید. این درد برحسب شدت آسیب دیدگی، می‌تواند یک گرفتگی عضلانی ساده باشد یا کشیدگی جدی عضلات.

اگر خواستید همان حرکت را دوباره انجام دهید (مثلاً حرکت لانگز) و این درد همچنان ادامه داشت، اما با شدت کمتر، این نشانه کاملاً روشنی است که عضلات داخلی ران شما به طور جدی دچار کشیدگی شده‌اند. با اینکه برخی گرفتگی‌های عضلانی حین تمرینات سنگین انتظار می‌رود اما این نوع درد و کشیدگی - که تقریباً مشابه گرفتگی است - نشانه این است که چیزی به طور جدی در بدنتان مشکل پیدا کرده و برای جلوگیری از آسیب دیدگی بیشتر حتماً باید دست بکشید. اگر مشکلتان همین است، آن حرکت را متوقف کرده و سراغ تمرین بعدی بروید، البته دقت کنید که تمرین بعدیتان روی عضلاتی کار کند که دیگر روی عضله مورد نظر فشار وارد نکند. همچنین بلافاصله بعد از تمرین عضله آسیب دیده را به دقت بکشید و درصورت امکان روی آن یخ بگذارید تا اگر تورم دارد برطرف شود. چهار روز تا یک هفته به آن عضله استراحت بدهید و بعد دوباره تمرینات خود را از سر بگیرید.

۳) درد جدی کمر

با اینکه همیشه باید مراقب هر نوع درد کمر که برایتان اتفاق می‌افتد باشید، وقتی درد آن مستقیم و شدید باشد، باید بلافاصله دست از تمرین بکشید چون این مورد یکی از حادترین دردهایی است که به هیچ وجه نباید نادیده بگیرید. درد تند و تیز معمولاً نشانه‌ای آشکار است که مشکلی در بدنتان اتفاق افتاده و علت آن ممکن است جابجا شدن دیسک یا وارد شدن فشار روی عصب باشد.

اگر تعداد بالایی لیفت انجام داده اید که نیاز به بالا بردن وزنه بالای سرتان داشته است (مثل وزنه‌برداری یک ضرب، پرس سرشانه و از این قبیل) پس فشار زیادی روی استخوان های مهره‌ها وارد کرده اید.

از جمله اصلاحاتی که باید صورت دهید، تغییر طرز قرارگیریتان است چون ممکن است حرکت را در حالتی انجام داده باشید که ستون مهره‌ها خارج از تراز رفته باشد که موجب درد عمیقی در بدن می‌شود. در اولین فرصت به یک پزشک متخصص مراجعه کنید تا ببینید کمرتان تا چه میزان آسیب دیده است و قبل از اینکه دوباره به سراغ وزنه‌ها بروید، حتماً مشکلتان را برطرف کنید. یادتان باشد در صورت داشتن چنین مشکلی به هیچ عنوان به تمرین ادامه ندهید، چون کوچکترین مشکلی که برای ستون مهره هایتان اتفاق بیفتد، سایر نقاط بدنتان هم در معرض آسیب دیدگی جدی قرار می‌گیرند.

۴) درد قوزک پا حین دویدن

خیلی از دونده‌ها خیلی به ورزششان متعهد هستند و خیلی برایشان پیش آمده که طی تمریناتشان دچار درد در قسمتی از بدنشان شده باشند. هر زمان که سعی می‌کنید به اندازه مسافتی که دونده‌ها می‌دوند، بدوید، مطمئناً درد جدی برای خودتان ایجاد می‌کنید.

متاسفانه این به آن معنی هم هست که دونده‌ها خود را به چنین دردهایی عادت داده‌اند و خودشان را مجبور می‌کنند که با وجود این درد به راهشان ادامه دهند، در صورتی که خیلی از دردهایی که تحمل می‌کنند، از جمله دردهای بسیار جدی است که به هیچ وجه نباید نادیده شان انگاشت.

وقتی حین دویدن چنین دردی در پای خود احساس کردید، زمانش رسیده که تردمیل را نگهداشته و به درد قوزکتان رسیدگی کنید. این درد می‌تواند نشانه کشیدگی قوزک یا رباط هایتان باشد و اگر نادیده گرفته شوند ممکن است باعث شود هفته‌ها از تمرینتان عقب بمانید.

مفصل قوزک پا تاندون‌ها و رباط‌های زیادی در خود دارد به خاطر همین این احتمال خیلی زیاد است که با یک گام اشتباه که برمی دارید صدمه‌ای به یکی از اینها وارد شود. داشتن یک جفت کفش مناسب و دویدن در سطوح صاف راه خوبی برای پیشگیری از بروز دردهای قوزک پا است اما به طور کامل نمی‌توان از بروز چنین دردهایی جوگیری کرد. پس وقتی می‌دوید، به بدنتان گوش دهید و هر زمان که احساس کردید که باید دویدن را متوقف کنید، دست نگهدارید.

۵) گرسنگی بیش از حد

برای خیلی از افراد، ساختن بدنشان مهمترین اولویت زندگی است. چه فکرشان شرکت در مسابقات بدنسازی باشد یا صرفاً بخواهند به این و آن پز بدهند که سعی و تلاش هایشان در باشگاه نتیجه بخش بوده است، خودشان را تا حد بیشتر از توانشان جلو می‌برند تا به اهدافشان برسند.

وقتی عضله‌ها ساخته شدند، به جایی می‌رسند که باید شدیداً مراقب رژیم غذاییشان باشند و هر چیزی را نخورند. اگر شما هم در رژیم غذایی خود جدی هستید و چند ماهی است که خورد و خوراک خود را شدیداً محدود کرده اید، واقعاً باید به زبان بدن خود گوش دهید.

گاهی اوقات بعد از رژیم‌های خیلی سخت، توازن هورمونی بدن برهم می‌خورد و شما احساس گرسنگی شدید خواهید کرد که به هیچ طریق از بین نمی‌رود. این وضعیت آشکارا نشان می‌دهد که بدنتان می خواهد چیزی به شما بگوید و شما باید یک تا دو هفته به خودتان مرخصی بدهید.

کالری‌های مصرفیتان را دوباره بالا بیاورید و بعد از این دوره دوباره به رژیم سفت و سخت سابقتان برگردید. این بار متوجه خواهید شد که وقتی مرخصیتان از رژیم به سر آمد، چربی سوزیتان بسیار شدیدتر از قبل ادامه می‌یابد.

۶) احساس سرگیجه

درد دیگری که موقع تمرین نباید نادیده بگیرید، احساس سرگیجه است. این مشکل بیشتر زمانی اتفاق می‌افتد که در حرکتی تا نیمه خم هستید و دوباره به وضعیت ایستاده برمی گردید. با اینکه در خیلی افراد سرگیجه انتظار می‌رود - اگر موضوعی همیشگی برایتان باشد - خیلی خوب است که فشار خونتان را اندازه گیری کنید چون ممکن است این نشانه‌ای از مشکل فشار خون باشد.

با اینکه خیلی‌ها باید مراقب باشند فشار خونشان بالا نرود، شما اگر دچار چنین مشکلی شدید، احتمالاً فشار خونتان پایین آمده است. با توجه به خطری که احساس سرگیجه می‌تواند در پرس‌های بالای سر برایتان ایجاد کند، باید حتماً دقت و توجه کافی به این مشکل داشته باشید.

یک کاری که باید بکنید این است که مقدر کافی نمک در رژیمتان مصرف کنید. با اینکه نباید در مصرف نمک زیاده روی هم بکنید، اما مصرف به اندازه آن را نباید فراموش کنید. پس تا زمانی که کاملاً سالم باشید و هیچ مشکل سلامتی خاصی هم نداشته باشید، کمی مصرف اضافه‌تر نمک برای شما که فعالیت فیزیکی بالایی دارد می‌تواند مفید باشد، چون با عرق کردن حین تمرین این نمک‌ها دفع خواهند شد.

به خاطر داشته باشید که مطالبی که گفتیم نباید برایتان پاسخ کامل باشد و اگر این مشکل مداوماً برایتان اتفاق افتاد حتماً باید به دنبال پزشکی مجرب برای تشخیص مشکل خود بروید.

۷) درد ساق پا

درد و ورم ساق پا یکی دیگر از مشکلات متداول در ورزش دو می‌باشد که به خاطر اعمال فشار مداوم بر استخوان درشت نی ایجاد می‌شود. با اینکه خیلی از دردهای ساق ممکن است به خاطر کار کشیدن بیش از حد از پا باشد و بعد از چند روز دوباره سلامت شود، اما اگر از مشکل درد و ورم ساق پا مزمن رنج می‌برید باید حتماً دوره ریکاوری را به طور کامل طی کنید.

اگر می‌بینید که این مشکلتان بیشتر از دو هفته است که ادامه پیدا کرده است، حتماً به دنبال یک پزشک متخصص ورزشی رفته و درمان را جویا شوید.

۸) خستگی مفرط و مداوم

آخرین نوع درد که به شما معرفی می‌کنیم، خستگی است، آن هم خستگی که به هیچ طریق از بین نمی‌رود. هرچه خوابتان را بیشتر می‌کنید، تغذیه تان را متعادلتر می‌کنید، چند روز مرخصی می‌گیرید و استراحت می‌کنید و هر کاری که می‌کنید این خستگی بهتر نمی‌شود که نمی‌شود. این می‌تواند نشانه بارزی از تمرین زدگی باشد.

خیلی از آقایون عادت دارند که با درد مداوماً کنار بیایند و با وجود آن به فعالیتشان ادامه دهند، در مورد شدت و حجم تمرین هم وضع به همین منوال است.

اگر می‌بینید که انگیزه و اشتیاق کمتری برای سایر جوانب زندگیتان که سابقاً از آن لذت می بردید، به جز تمرین، دارید می‌تواند نشانه‌ای از تمرین زدگی باشد. اما اگر خیلی وقت است که از باشگاه به خودتان مرخصی نداده اید و در چند وقت گذشته هم پیشرفتی در کارتان مشاهده نکرده اید، حتماً زمان استراحتتان رسیده است. تمرین زدگی، برحسب شدت آن، ممکن است از دو هفته تا چند ماه طول بکشد تا درمان شود. به همین دلیل است که اگر می‌خواهید خیلی از تمریناتتان عقب نمانید، باید توجه خاصی به این مشکل داشته باشید.

● مقابله با دردها

به هیج عنوان نسبت به هیچ کدام از این دردها بی‌توجه نباشید. وقتی می‌خواهید فراتر از توانتان از خودتان کار بکشید، داشتن آستانه درد بالا چیز خوبی است اما اگر از دردهایی که می‌تواند واقعاً به شما صدمه بزند، مطلع نباشید، ممکن است خودتان را در معرض مشکلات بسیار جدی و بزرگی قرار دهید.