یکشنبه, ۱۶ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 5 May, 2024
مجله ویستا

«ابله» نوشته ای در نکوهش فوتبال و هوادارانش


«ابله» نوشته ای در نکوهش فوتبال و هوادارانش

زمانی ”گروچو مارکس“ به این مفهوم اشاره کرد ”او می تواند شبیه یک ابله باشد و شبیه ابلهان صحبت کند اما در نظر تو یک دلقک نخواهد بود او فقط واقعاً یک ابله است “

زمانی ”گروچو مارکس“ به این مفهوم اشاره کرد: ”او می‌تواند شبیه یک ابله باشد و شبیه ابلهان صحبت کند؛ اما در نظر تو یک دلقک نخواهد بود. او فقط واقعاً یک ابله است!“فوتبال ورزش پربهائی است. بیشتر از آنچه به نظر می‌رسد و کمتر از آن چیزی که در اطرافش وجود دارد. پس به راستی چرا هواداران فوتبال چنین همهمه‌ای به پا کرده‌اند؟ هواداران فوتبال یک ابله هستند یا زبان آتش‌زا آنها را به این سمت و سو کشانده است. وقتی آنها به تماشای فوتبال می‌آیند، به‌طور خودکار نقش یک ابله را ایفاء می‌کنند. بله شاید آنها در نظر شما اینگونه هستند.شما در دام یک ورزش گرفتار شدید. در دهه گذشته رقابت‌های فرمول یک جذابیت بیشتری داشته است. وقتی شما بیشتر از گذشته حقوق دریافت می‌کنید، درگیر برخی مسائل ناخواسته خواهید شد. هواداران فوتبال ترجیح می‌دهند از یک عیاشی مضحک لذت ببرند. اگر یک روز به تماشای منتظرانی بنشینید که منتظر پخش رقابت‌‌های فوتبال از طریق شبکه اسکای هستند، تصور می‌کنید هیچ چیز یک سفر هزار مایلی نمی‌تواند لذت حضور در استادیوم با تمام جو موجود را از بین ببرد. هواداران فوتبال برای باشگاه محبوب خود احترام زیادی قائلند. برخی باشگاه‌ها فکر نوینی برای خشک کردن جریان خون هوادارانشان در نظر دارند.هنگامی که به تماشای فوتبال می‌روید، در واقع از سهمیه غیبت بدون اجازه خود استفاده کرده‌اید. بازیکنان تیم شما قابل پرستش هستند و همواره بهترین خواهند بود. داور چنانچه چند بار به ضرر تیم شما سوت بزند، خائن یا رشوه‌گیر خواهد بود. اگر روزنامه‌نگاری بر ضد تیم محبوبتان مطلبی بنویسد، بی‌گمان دشمن خونی است. حماقت شما همین‌ جا خاتمه نمی‌یابد، علاقه شما به دیدن بازی‌های تیمتان در پیش فصل بیشتر می‌شود. با هر زحمتی به تماشای دیدارهای دوستانه می‌روید. این معنای کاملی از ”کمدی گازا“ را به ذهن متبادر می‌کند. بین آنهائی که مالکان فوتبال محسوب می‌شوند، با آنان که آن را می‌نگارند، نابرابری وجود دارد. در این باره بحث‌های زیادی وجود دارد در برخی کتاب‌ها نوشته شده که مردان فوتبال یک ابله هستند.

یک پیش‌بینی؟

آنچه در رقابت‌های این فصل لیگ برتر رخ خواهد داد، قابل پیش‌بینی است. چلسی، آرسنال یا منچستریونایتد جام را تصاحب خواهند کرد. لیورپول چهارم خواهد شد. یکی از ۱۰ یا ۱۱ تیمی که همواره میانه جدولی محسوب می‌شوند، شگفتی‌ساز خواهند شد. بقیه تیم‌ها به‌خصوص آنها که تازه صعود کرده‌اند، در جست‌وجوی بقا خواهند بود. شگفتی؟ ترس و وحشت؟ یا فقط گفتن بله و؟ به این سؤالات بعدها جواب داده خواهد شد. شاید بگوئید فوتبال همواره همین گونه بوده است. لیورپول در دهه ۸۰ مالک تمام جام‌ها بود اما گذشته طلائی برای آنها تکرار نخواهد شد. همه ما، تیم منچستریونایتدی را به یاد می‌آوریم که فصل ۱۹۹۳ اولین جام خود را در لیگ برتر فتح کرد. در آن فصل آستون‌ویلا دوم شد، نورویچ به مقام سوم رسید. بلکبرن چهارم شد و کوئینزپارک‌رنجرز به رتبه پنجم تکیه زد. این تنها باری نبود که شگفتی‌سازان روند ثابت قدرتنمائی قدرتمندان را به هم ریختند.

بین سال‌های ۱۹۸۵ تا ۱۹۹۵، ۱۳ باشگاه مختلف، فصل را با حضور در جمع ۳ تیم برتر خاتمه دادند. تعداد زیادی از اتفاقات در دهه قبل و دوره پیشتر رخ داده بود. طی ۱۰ سال اخیر، قدرت، بین ۶ تیم تقسیم شد. (آرسنال، منچستریونایتد، نیوکاسل، لیورپول، بلکبرن و چلسی). با پول حاصل از حضور در لیگ قهرمانان و سخاوتمندی بی‌حد رومن آبراموویچ، تیمی رشد پیدا کرد که بتواند بین ثروت و جشن پایان فصل، ارتباط معقولی برقرار کند. اگر شما در یک فصل بیش از ۷ بار شکست بخورید، هرگز قهرمان نخواهید شد. از روز ۳۱ دسامبر ”روز هدایا“ی فصل ۲۰۰۲ که منچستریونایتد از میدلزبورو شکست خورد، قهرمانان لیگ برتر تنها با یک شکست، جام را بالای سر بردند. چلسی فصل پیش تنها با حساب یک بر صفر مغلوب منچسترسیتی شده و با کسب ۹۵ امتیاز قهرمان شد. در اینجا سؤالی مطرح می‌شود، چرا لیگ برتر محبوب‌تر از همیشه است؟ واقعاً چرا؟

فصول دیگر، قیمت بیشتر

قیمت‌های بیشتر و وجود کمپانی‌های بزرگ بخش مهمی از فوتبال امروز را تشکیل داده است. چند چیز در زندگی بیشتر از خرید بلیت اهمیت دارد؛ اما در ماه می صدای هواداران بیش از پیش به گوش می‌رسد. بلیت به همگان نمی‌رسد صدای ناله و شکایت بلند می‌شود. در این میان سؤال دیگری مطرح می‌شود: آیا دوست داری ویزا یا ”مستر کارت“ داشته باشی؟ آرسنال با فروش هزار و ۸۲۵ یوروئی بلیت بازی‌های خود، دارنده گرانقیمت‌ترین بلیت‌های فصل لیگ برتر است. آنها یک تجارت خوب به راه انداخته‌اند. اما باشگاهی مثل میلوال چگونه می‌تواند برای بازی‌های خارج از خانه تقاضای بلیت ۲۹ یوروئی داشته باشد؟ یا چگونه ”بریستول روورز“ ۴۱۵ پوند برای بلیت بازی‌های ۲ فصل خود در نظر بگیرد؟ پاسخ شفاف است. شما برای دیدن بازی آنها عجله بیشتری خواهید داشت. ”استفان سزمنسکی“ و ”تیم کیوپیرس“ ۲ نقش برنده و بازنده را توأمان در اختیار خواهند داشت. استراتژی اقتصادی فوتبال جزیره با نظر آنها سمت و سو می‌گیرد. قیمت‌ها انعطاف‌ناپذیر است. ماجرا مانند افراط بیش از حد می‌ماند. وقتی قیمت بلیت‌ها بالا می‌رود تنها با لبخند و چانه‌زنی می‌توان امیدوار باقی ماند! از لحاظ عرضه بلیت، انگلستان جایگاهی در اروپا دارد. بلیت‌های فصل بروسیا دورتموند زیر ۱۰ یورو است. رم فقط با قیمت ۱۵ یورو بلیت‌هایش را به هواداران عرضه می‌کند. رئال‌مادرید رقم ۲۰۰ یورو را تعیین کرده است. هواداران به این ترتیب احترام بیشتری برای باشگاهشان قابل خواهند شد. در انگلستان یک طرفدار نقشی فراتر از آنچه برایش تعریف کردند، ندارد.


شما در حال مطالعه صفحه 1 از یک مقاله 2 صفحه ای هستید. لطفا صفحات دیگر این مقاله را نیز مطالعه فرمایید.