چهره های المپیکی

● نادیا کومانچی، رومانی

ژیمناست در ۱۲ ماه نوامبر ۱۹۶۱ در جئورج جئورجیو دژ متولد شده است. او نخستین ژیمناستی بود که در بازیهای المپیک به حداکثر امتیاز ممکن رسید و نمره ۱۰ گرفت. او دختری جوان و با جرات بود که در قیافه و شمایل یک ژیمناست کامل به صحنه آمد و در مونرآل به سال ۱۹۷۶ جلوه ای باورنکردنی نشان داد.

او در جریان مبارزه های تیمی در بارفیکس نابرابر دوباره به نمره ۱۰ رسید و شش بار در مونرآل به این حد و مرز نایل آمد! و سه مدال طلای انفرادی گرفت و عنوان برترین ژیمناست زن را هم صاحب شد.کمی پیش از بازیهای مونرآل، کومانچی در مسابقه های قهرمانی اروپا در سیزده سالگی چهار مدال طلا از پنج مدال را صاحب شد. ظهور او و قدرت تیم دختران رومانی پایه ای شد برای مبارزه با دختران شوروی.نادیا کومانچی در المپیک مسکو نیز حاضر بود ولی دیگر چابکی سابقش را نداشت ولی با این حال باز هم در حرکات روی چوب موازنه به مدال طلا رسید و در حرکات زمینی نیز نفر اول شد.این ژیمناست اهل رومانی مجموعا در دو دوره از بازیهای المپیک، پنج مدال طلا، دو نقره و دو برنز را به دست آورد.

● جان نی بر، امریکا

شناگر، در بیستم ژانویه ۱۹۵۶ در کالیفرنیا متولد شده، او به همراه شناگر آلمان شرقی، کرنلیا اندر رکوردهای زیادی را شکست و افتخار شنای بازیهای ۱۹۷۶ مونرآل بود.او چهار مدال طلا و یک نقره به دست آورد. با قد ۹۸/۱ متر سدی شد در برابر شناگر معروف آلمان شرقی رولاند ماتیس که در دو دوره از بازیهای پیشین المپیک پیروزی قابل توجهی را صاحب شده بود.نی بر رکورد جهانی و المپیک را در ۱۰۰ متر شنای کرال پشت ترقی داد. رکورد جهانی دیگر او در ۲۰۰ متر شنای کرال پشت بود که برای نخستین بار کمتر از دو دقیقه آن را پیمود. او دو نقره دیگر هم به کارنامه خود اضافه کرد که در شناهای امدادی حاصل شد.

● ویکتور سانی پف، شوروی

قهرمان پرش سه گام، در روز سوم اکتبر ۱۹۴۵ در سوخومی متولد شده است، در سال ۱۹۶۷ به تمرین پرش سه گام پرداخت و یک سال بعد از مکزیکوسیتی برنده مدال طلا شد و رکورد پر ارزش ۳۹/۱۷ متر را به نام خود ثبت کرد.در المپیک بعدی و در مونیخ باز هم مقام و رکورد جهانی اش را حفظ کرد و به مدال طلا رسید. سانی یف در بازیهای ۱۹۷۶ مونرآل برای سومین بار با ۲۹/۱۷ متر بر کرسی مدال اول المپیک ایستاد.پرنده روسی در المپیک ۱۹۸۰ مسکو نیز برای چهارمین بار شرکت کرد و در ۳۹سالگی (!) به مدال نقره این بازیها رسید. کاری بزرگی در کنار کارنامه ای پر افتخار.

● لاسه ویرن، فنلاند

دونده در روز ۲۲ ژوئن ۱۹۴۹ در میرسکیلا پا به جهان نهاد. پیروزی پیکاوازالا در بازیهای ۱۹۷۲ مونیخ بر «کنیو» قهرمان معروف کنیایی و زنده شدن یک مدال طلا برای فنلاند، عامل بیدار شدن ویرن شد. این پلیس فنلالندی دو مدال پنج و ده هزار متر را به دست آورد و در میان شگفتی همگان با غلبه بر حریفان سرشناس با دو مدال طلای المپیک به کشورش بازگشت. در سال های ۱۹۷۲ تا ۱۹۷۶ مونرآل در مسابقه های مهمی حضور نیافت، فقط در زمستان های سخت در جاده های پربرف اثر پاهای او در اطراف دیده می شد. در مونرآل اگرچه از آفریقایی ها خبری نبود ولی باز هم مدال های طلای پنج و ده هزار متر را صاحب شد.

ویرن در ۱۹۸۰ مسکو تسلیم دونده معروف اتیوپی «میروتس - نقیر» شد و در ده هزار متر در ردیف پنجم قرار گرفت و شایعه عوض کردن خون در آستانه بازیهای المپیک که عده ای عنوان می کردند بی اعتبار شد.

● ماراتن / ۱۹۷۶ مونترال

لاسه ویرن فنلاندی هنگامی که مدال های طلای ۵ و ۱۰ هزار متر مونیخ را برد، به این فکر افتاد که پیروزی سه گانه «امیل زاتوپک» در بازیهای ۱۹۵۲ هلسینکی را در مونترال تکرار کند..«ویرن» در دوهای ۵ و ۱۰ هزار متر پیروز بود ولی در «ماراتن» ناکام ماند و ثابت شد که کار بزرگ زاتوپک حداقل به این زودی ها قابل تکرار نیست. تاکیلومتر بیست و پنجم مشخص می شود که فاتح ماراتن چه کسی خواهد بود، چون «ویرن» فنلاندی و دانشجوی ۲۶ ساله آلمان شرقی «سیرپینسکی» شانه به شانه می تاختند و «فرانک شورتر» امریکایی که می خواست همانند «آبپ بیکلا» در دو دوره از بازیها به پیروزی برسد به دنبال این دو می آمد.این ماراتن شگفتی زیادی داشت، «بیل راجرز» و «فرانک شورتر» را همه می شناختند و همه بخت آنان را برای پیروزی، برتر از دیگران می دانستند.

اما «والدمار سیرپینسکی» از آلمان شرقی را کمتر کسی می شناخت همه بزرگان وقتی آغاز می کنند ناشناس اند ولی او می دوید و با زمان باورنکردنی کارشناسان را مات کرد.

والدمار از بیکلا دو دقیقه سریع تر دویده بود سیرپینسکی تا آن زمان چهارمین دونده سریع ماراتن در جهان بود.

والدمار سیرپینسکی آلمان شرقی با زمان ۲:۰۹:۵۵ ساعت

فرانک شورتر امریکا با زمان ۲:۱۰:۴۵ ساعت

کارل لیسمن بلژیک با زمان ۲:۱۱:۱۲ ساعت

پویان صفر بیگلو