اتفاق تازه ای نیفتاده است

نامه دیروز کروبی به رئیس صدا و سیما را می توان تکمیل کننده حلقه مکاتبات او با سردار فیروزآبادی, آیت الله جنتی و حسین شریعتمداری دانست

نامه دیروز کروبی به رئیس صدا و سیما را می‌توان تکمیل کننده حلقه مکاتبات او با سردار فیروزآبادی، آیت‌الله جنتی و حسین شریعتمداری دانست. هر یک از افراد فوق به دلیل جـایـگـاه حـکـومـتـی و اسـتـفـاده از تریبون‌های وابسته به بیت‌المال، محدودیت‌های قانونی و عرفی در موضع‌گیری‌های علنی انتخاباتی دارند. نامه دیروز کروبی همچون سه نامه قبلی، نشان می‌داد که این کـانـدیـدای سـرشناس اصلاح‌طلبان، به شدت نگران گستـرش »عدم عدالت« در انتخابات است. دو نامه نخست، ابراز نگرانی از عدم عدالت در حفظ آراء مردم بود و نـامه او به ضرغامی همانند نامه به شریعتمداری، معطوف به »عدم عدالت تبلیغاتی« است؛ اگر چه جایگاه »رسانه«‌ای که حسین شریعتمداری آن را مدیریت می‌کند به هیچ وجه با رسانه‌ای که نام ملی بر آن نهاده‌اند قابل مقایسه نیست. اما ظاهراً رفتار این دو رسانه آنقدر شبیه یکدیگر شده که کروبی برای صدا و سیما نام » کیهان مصور« ‌را انتخاب کرده است. البته به نظر می‌رسد مجموعه رفتار صدا و سیما از جهت تاثیرگذاری بر آرای مردم، نگرانی خاصی در میان اصلاح طلبان ایجاد نمی‌کند. زیرا تجربه سال‌های گذشته نشان داده است که تاثیرگذاری صدا و سیما بر مردم، متاسفانه بسیار محدود شده و معمولاً از » راه یافتن برخی تکیه کلام‌های سریالی به میان جوانان و مردم کوچه و بازار« تجاوز نمی‌کند. رفتار فعلی صدا و سیما با اصلاح طلبان نیز، داستانی نیست که برای اولین بار اتفاق افتاده باشد. به خصوص کروبی، به خوبی می‌داند که عبور اظهارات او از فیلتر مدیران بی‌طرف صدا و سیما، یک شرط دارد و آن هم امکان قیچی کردن آن به منظور القای اختلاف میان اصلاح‌طلبان است. این تجربه در زمان مدیریت کروبی بر مجلس ششم بارها تکرار شد. اگر او با قاطعیت مثال زدنی، در خصوص آغاجری سخن می‌گفت یا نسبت به پرونده شهـرام جزایری افشاگری می‌کرد، حتی یک کلام از سخن او، در صدا و سیما انعکاس نداشت. انتقادات شدیداللحن و مستدل او از شورای نگهبان و دبیر آن نیز هیچ گاه از شبکه‌های مختلف سیما، پخش نمی‌شد. اما کافی بود که در کنار ده‌ها انتقاد و اعـتـراض کـروبـی به شورای نگهبان، قوه قضائیه و صدا و سیما، یک بار او از همکاران اصلاح طلب خود در مجلس انتقاد کند. در آن زمان، کروبی به شخصیت محبوب صدا و سیما تبدیل می‌شد!‌

این وضعیت از اواسط سال گذشته بار دیگر در رسانه موسوم به ملی خود نمایی کرد. در دوره جدید نیز هیچ‌گاه انتقادات شدید و کم نظیر کروبی از »مدیریت احمدی نژادی« در صدا و سیما بازتابی نداشت. اما هرگاه در گوشه‌ای از کشور، او گلایه‌ای از دوستان خود مطرح می‌کرد تا نشان دهد برخلاف برخی جناح‌های دیگر، اصلاح طلبان در»پادگان نامرئی« زندگی نمی‌کنند، بلافاصله انتقادات درون جناحی او در بخش‌های خبری صدا و سیمـا منتشـر مـی‌شد. رفتار صدا و سیما با کروبی به گونه‌ای بود که بعضی خبرنگاران جوان و نمک‌گیر دولت هم به خود اجازه می‌دادند با کپی برداری از رفتار بزرگترها، به تحقیر شخصیتی بپردازند که حمایت‌های امام از او و شجاعت وی به‌ بزرگترین عقده ‌برای اقتدارگرایان تبدیل شده است. منش و ماموریت این گونه خبرنگارنمایان در نخستین روز اعلام کاندیداتوری کروبی آشکار شد. در آن روز وقتی که کروبی خود را متعهـد به صداقت در برابر مردم دانست، خبرنگار ادب آموخته وابسته به صدا و سیما، کروبی را مورد خطاب داد که »مگر این کار شق‌القمر است؟« اما رفتار برخی بزرگترهای این رسانه و دست‌های پشت پرده آن، زمانی رو شد که برخلاف توقع بعضی افراد، سه چهره اصلی اصلاح طلب یعنی خاتمی، کروبی و موسوی اعلام کردند در انتخابات حضور خواهند یافت. اگر تا آن روز »حمایت متمایل به شیفتگی« نسبت به احمدی نژاد، تنها عامل اعتراض اصلاح‌طلبان به برخی برنامه‌های صدا و سیما بود از زمان حضـور جـدی اصلاح‌طلبـان درعرصه انتخابات،‌روش‌های تخریبی موجب اعتراض شخصیت‌هایی شد که بعضی از آنها به تنهایی، ده‌ها برابر مجموعه مدعیان امروز دارای سوابق انقلابی هستند و حمایت امام و مردم را پشت سر خود داشته‌اند.

به هر حال رفتار اخیر و قبلی صدا و سیما چیزی نیست جز حلقه‌ای از یک زنجیره؛ زنجیره‌ای که قبلاً نامه‌نگاری‌های سه‌گانه کروبی را در سه ماه گذشته به دنبال داشته است. البته مدیران صدا و سیما و بعضی مخاطبان نامه‌های قبلی کروبی نباید دچار توهم و ذوق‌زدگی شوند و گمان کنند که تاثیرگذاری آنها،‌موجب نگرانی اصلاح‌طلبان است. زیرا اگر قرار بر تاثیرگذاری این رسانه‌ها و نهادها بود، در سال ۷۶ -که همه آنها با اعتقاد قلبی و اتحاد غیراجباری در برابر اصلاح‌طلبان ایـسـتاده‌بودند- این »تاثیر« خود را نشان می‌داد. اما اصلاح‌طلبان حق دارند نسبت به افزایش روز به روز »بی اعتمادی« نسبت به رسانه‌ها و نهادهایی که هر یک از آنها هزاران میلیارد تومان برای مردم و کشور هزینه دارند، نگران باشند. نامه‌نگاری‌های اخیر را نیز تنها بایستی از همین زاویه مورد توجه قرار داد ولاغیر! زیرا رفتار این رسانه‌ها و برخی افراد صاحب نفوذ، موضوع جدیدی نیست و هیچ دلیلی وجود ندارد که تاثیر رفتار تـخــریبی آنها علیه اصلاح‌طلبان، نسبت به گذشته افزایش یافته باشد؛ اگر نگوییم این رفتار ‌ها موجب افزایش رای برای اصلاح‌طلبان خواهد شد!‌