همه داشته های جدایی نادر از سیمین

خاطره من از جشنواره فیلم فجر در دهه ۸۰ مربوط می شود به سال ۸۹ زمانی که در آخرین روزهای جشنواره موعد نمایش فیلم "جدایی نادر از سیمین" بود.
ازدحام جمعیت و همکاران مطبوعاتی و بعضا …

خاطره من از جشنواره فیلم فجر در دهه ۸۰ مربوط می شود به سال ۸۹ زمانی که در آخرین روزهای جشنواره موعد نمایش فیلم "جدایی نادر از سیمین" بود.

ازدحام جمعیت و همکاران مطبوعاتی و بعضا غیرمطبوعاتی که مشخص نبود چگونه مجوز حضور در سالن را دارند سبب شد با زحمت و مشکل فراوان یک صندلی در بالکن سالن همایش های برج میلاد پیدا کنم که دید خوبی به پرده نمایش نداشت.

در کنارم خانمی بود که در روزهای گذشته چند بار ایشان را دیده بودم . چند دقیقه ای تا زمان نمایش فیلم باقی بود که ایشان در مورد سینمای فرهادی سر صحبت را باز کردند و در حالی که به شدت مخالف فیلم" درباره الی" بودند سعی داشتند من را قانع کنند که سینمای فرهادی حرف خاصی برای گفتن ندارد وهمه این موفقیت ها و هیاهوها برای هیچ است، بماند که هیچ کدام از دلایلشان قابل قبول نبود.

فیلم شروع شد و من به شدت محو هنرنمایی بازیگران و فیلم ناب فرهادی بودم که آن سکانسی که نادر در حمام، پدر پیر خود را شستشو می دهد رسید، من بی اختیار نم اشکی بر چشمانم نشست و نیم نگاهی به چهره خانم کنار دستی ام انداختم که سعی داشت به سرعت اشک های جاری شده بر روی صورتش را پاک کند.

در پایان فیلم وقتی سالن به شدت تحت تاثیر فیلم قرار گرفته بود و چراغ ها روشن شده بود ایشان در حالی که لبخند باریکی بر لب داشت رو به من گفت: اصغر فرهادی تنها کارگردانی است که با یک تصویر بسته و یک قاب بندی ساده طوفانی در دلت بر پا می کند که به راحتی آرام نخواهد گرفت.

نویسنده : سیده مریم مطلب پور