گروه ,۱۴ کارشکن بزرگ

پلاتینی و گسترش فوتبال در اروپا

بدون شک حضور میشل پلاتینی در رأس اتحادیه فوتبال اروپا (یوفا) تغییرات زیادی را در این رشته در سطح این قاره به دنبال داشته است. میشل اخیراً دیدگاه های خود را نسبت به برگزاری لیگ قهرمانان اروپا اعلام کرده. او معتقد است این رقابت ها باید با شرکت سایر تیم ها و باشگاه ها از سراسر قاره سبز برگزار شود. پلاتینی به دنبال آن است که فاصله بین تیم های غنی و فقیر کاهش یابد. پلاتینی علاوه بر آنکه یک فوتبالیست فوق العاده بوده، یک انسان باهوش است. او به خوبی می داند لیگ برتر فوتبال انگلستان ارزش بالایی در سطح جهان دارد و هر هفته میلیون ها بیننده به دنبال دیدن رقابت های این لیگ می نشینند و هر ساله فاصله بین داشته ها و نداشته ها در فوتبال اروپا رو به افزایش است. از سوی دیگر می داند که پول زیادی در این ورزش خرج می شود. در هر کاری پول نقش اساسی دارد و در فوتبال ارزش پول بیشتر می شود. هنگامی که باشگاهی سرمایه دراختیار دارد، می تواند بازیکن جذب کند، سهام خود را بالا ببرد و رو به پیشرفت قدم بردارد. هنگامی که در یک بازی معمولی در یک لیگ نه چندان مطرح پول و ثروت می تواند اینچنین تعیین کننده باشد، مسلماً در لیگ قهرمانان جهان که باشگاه های بزرگ و مطرح اروپا در آن حضور دارند، ارزش سرمایه بیش از پیش خواهد بود. در سال های قبل رقابت های اروپایی، رقابتی بود که در آن هر باشگاهی که در لیگ های کشور به قهرمانی می رسید، می توانست در آن حضور داشته باشد. به عنوان مثال در سال ۱۹۹۰ تیم های خوبی همچون مارسی، آژاکس و دورتموند در این رقابت ها حضور داشتند اما در سال های اخیر هیچ یک از این تیم ها بدون صرف میلیاردها دلار نمی توانند در این رقابت ها موفق عمل کنند.

اما در سال ۲۰۰۴ در فینال رقابت های اروپایی پورتو و موناکو حضور داشتند، ۲۰۰ تیمی که جزو تیم های پرسرمایه در سطح اروپا هستند. همچنین در فینال لیگ قهرمانان در سال ۲۰۰۷ نیز لیورپول و میلان که جزو ثروتمندترین باشگاه های اروپا هستند در آتن به مصاف هم رفتند. با چنین روندی معلوم نیست در سال آینده کدام تیم ها به مصاف هم می روند. میشل پیش از آنکه بخواهد هر تغییری در سیستم فوتبال اروپا انجام دهد، باید فاصله بین باشگاه های ثروتمند و فقیر را کم کند. در اکثر این رقابت ها نیز دیده شده که تیم های ایتالیایی، اسپانیایی و انگلیسی توانسته اند جزو ۴ تیم پایانی باشند. به نظر می رسد این رقابت ها به جای اینکه سبب حضور همه تیم ها شود، تبدیل به یک دوره مسابقه ۳ جانبه شده است و هر کس پول بیشتری خرج کند، می تواند موفق شود. هیچ تردیدی نیست که باشگاه های انگلیسی حاضر در لیگ قهرمانان، قوی تر و باانگیزه تر از سایر تیم های حاضر در این رقابت ها هستند. از سوی دیگر با توجه به بازی های نه چندان زیبای سایر تیم ها بخصوص تیم های اسپانیایی و ایتالیایی، پیش از آغاز رقابت ها می توان تیم های انگلیسی را شایسته قهرمانی دانست. این تیم های مطرح و باسرمایه، با قهرمانی در این رقابت ها می توانند سرمایه خود را بالا و بالاتر ببرند و از این طریق اقدام به جذب بازیکنان گرانقیمت کنند. این بدون شک باعث شده فاصله و اختلاف باشگاه های فقیر و غنی بیش از پیش شود.

در ایتالیا؛ میلان و اینتر و در اسپانیا؛ رئال مادرید و بارسلونا جزو مدعیان هر ساله فتح لیگ های کشورشان هستند. از سوی دیگر این تیم ها علاوه بر لیگ های داخلی، مدعی قهرمانی در لیگ قهرمانان نیز می باشند. همچنین تیم های بزرگی نظیر دپورتیوولاکرونیا و ویارئال نیز بازی های خوبی از خود در رقابت های مختلف به نمایش گذاشته اند و شور و هیجان رقابت ها را دوچندان کرده اند. آنها اگرچه انگیزه و توانایی بالایی دارند اما به دلیل کمبود سرمایه نتوانسته اند در رقابت های لیگ قهرمانان حضور چندان موفقی داشته باشند. سویا نیز در لالیگا به دلیل کمبود پول چنین وضعیتی دارد. وضعیت سایر لیگ های مطرح نظیر بوندس لیگا و لوشامپیونه نیز تقریباً چنین حالتی دارند. وضعیت لیگ های اسکاتلند و پرتغال نیز بهتر از اینها نیست. در فرانسه، آلمان و پرتغال که تیم ها به سختی می توانند راهی رقابت های لیگ قهرمانان شوند، به دلیل کمبود سرمایه، در مقایسه با تیم های بزرگ و قدرتمندی همچون تیم های ایتالیایی، اسپانیایی و انگلیسی نمی توانند کوچکترین پیشرفتی در این رقابت ها داشته باشند و اینگونه است که تنها پورتو در سال ۲۰۰۴ آن هم با هدایت خوزه مورینیو توانست به قهرمانی در این رقابت ها دست یابد.اینچنین مشکلاتی است که پلاتینی باید درصدد حل آن باشد. نمی توان تنها با حرف دست به تغییر و تحول زد بلکه باید در عمل نشان دهد که به دنبال تغییر در فوتبال اروپا است.

پلاتینی خود می داند که با تکیه بر رأی کشورهای نه چندان مطرح و با شعار تغییرات اساسی در فوتبال توانست بر صندلی ریاست اتحادیه فوتبال اروپا تکیه بزند. از سوی دیگر تیم های نه چندان مطرح نیز به امید ایجاد تغییرات و تحولات اساسی در فوتبال قاره سبز هستند. آنها خواستار آن هستند که تغییرات در فوتبال ایجاد شود تا فاصله تیم های غنی و فقیر کاهش یابد و سطح فوتبال در همه لیگ ها و بین همه تیم ها به یک اندازه باشد. افزایش تعداد تیم های حاضر در لیگ قهرمانان به ۳۲ تیم که از سال ۲۰۰۰ به اجرا درآمده مهمترین اقدام برای کاهش سطح فوتبال بین کشورهای پیشرفته و کمتر توسعه یافته در ورزش است.همچنین این نکته را نیز باید در نظر داشت که هواداران تیم های مطرح خواهان تماشای رقابت تیم های محبوبشان با تیم های سرشناس هستند. دیدار آیندهوون یا آژاکس با بارسلونا هرچند بسیار زیبا خواهد بود اما هیچ گاه نمی تواند جذابیت دیدار چلسی- بارسلونا یا آرسنال- بارسلونا را داشته باشد. آنها می دانند که باشگاه های عضو گروه ۱۴ با اقدامات خود فوتبال اروپا را قبضه کرده اند و می توانند با کوچکترین اقدام پلاتینی از حضور در رقابت های اروپایی انصراف دهند تا دیگر این رقابت ها کوچکترین جذابیتی نداشته باشد. این نکته را باید در نظر داشت که از جمله اقدامات یوفا توسعه و گسترش فوتبال در سراسر قاره اروپا است و میشل پلاتینی به عنوان رئیس این اتحادیه از هیچ عملی برای رسیدن به این منظور امتناع نخواهد کرد.