افتخارات تابناک جهان پهلوان

منفی بافی و منفی نگری در ورزش آفتی بزرگ است آفتی که به صغیر و کبیر نیز رحم نمی کند تا در این عرصه عده ای موج سوار, افکار منفی ذهنشان را بیرون ریخته و عده ای نیز ناآگاهانه دنباله آن را بگیرند

منفی‌بافی و منفی‌نگری در ورزش آفتی بزرگ است؛ آفتی که به صغیر و کبیر نیز رحم نمی‌کند تا در این عرصه عده‌ای موج‌سوار، افکار منفی‌ ذهنشان را بیرون ریخته و عده‌ای نیز ناآگاهانه دنباله آن را بگیرند.

متاسفانه در شرایطی که امروز همه از خداحافظی غیرمترقبه حسین رضازاده، اسطوره ورزش قهرمانی ایران ناراحتند، عده‌ای منفی‌باف برای خود معرکه گرفته و ذهنشان را پیرامون مسائل دیگری جهت داده‌اند تا درنهایت نیز رئیس ورزش در مقابل آن جبهه گرفته و دیگر بار تاکید کند که سلا‌مت قهرمان ملی و افتخار‌آفرین ورزش ایران در این برهه از هر مسئله‌ای مهمتر بوده است.

براستی باید پرسید آیا در خارج نیز با قهرمانان ملی خود این‌گونه برخورد می‌کنند؟ آیا همیشه پهلوان زنده را باید عشق باشد؟ چرا باید ذهن فراموشکاری داشته باشیم و مدال‌های بی‌مثال و افتخارات تابناک حسین رضازاده را نادیده بگیریم؟

ای‌کاش آن دوستانی که به این شایعه‌ها دامن می‌زنند، برای یک لحظه هم که شده زیر وزنه‌های پولادین رفته بودند تا امروز به خود این اجازه را نمی‌دادند که جایگاه رفیع یک قهرمان ملی را زیر سوال ببرند.

حسین رضازاده ۱۲سال بی‌وقفه برای اعتلای نام ایران در عرصه رقابت‌های جهانی و المپیک با پولاد سرد جنگید و کمر زیر تن‌ها وزنه خم نکرد تا با رمز مبارک «یااباالفضل» مایه فخر و مباهات نه‌تنها ایران، بلکه جهان وزنه‌برداری شود. بدیهی است رضازاده حق بر گردن ورزش ایران دارد؛ حقی بزرگ که امروز باید آن را پاس داشته و بیشتر از پیش قهرمان را در بر گرفت.

نادیده نگیریم که حسین در راه کسب این افتخارات تابناک، سلامتش را به خطر انداخت تا با وجود میل قلبی برای حضور سوم در المپیک، با منع پزشکی مواجه شده و با خداحافظی‌اش در آستانه المپیک، به نوعی وزنه‌برداری بازی‌ها را از سکه بیندازد.

حجت‌الله اکبرآبادی‌