۳۰ آبان ۱۳۳۰ ـ اندرزهای تاریخی و ماندگار دکتر مصدق به روزنامه نگاران خاورزمین

دکتر مصدق رئیس دولت وقت ایران در آخرین روز دیدار از قاهره، در سی ام آبان ۱۳۳۰ (۲۰ نوامبر ۱۹۵۱) در اجتماع اعضای سندیکای روزنامه نگاران مصری حضور یافت و خطاب به آنان مطالبی بیان …

دکتر مصدق رئیس دولت وقت ایران در آخرین روز دیدار از قاهره، در سی ام آبان ۱۳۳۰ (۲۰ نوامبر ۱۹۵۱) در اجتماع اعضای سندیکای روزنامه نگاران مصری حضور یافت و خطاب به آنان مطالبی بیان داشت که کهنه شدنی نیستند و ماندگار و تاریخی توصیف شده اند.

وی ضمن اندرزهای ماندنی خود، خطاب به روزنامه نگاران خاورزمین و ملل ضعیفتر گفت: خواب امپراتوری برجهان و استثمار و به نوکری گرفتن ملل بی دفاع هیچگاه از میان نخواهد رفت. این سلطه، هر زمان متناسب با وضعیت روز به شکل و لباسی در می آید که نباید فریب خورد. اگر روزنامه نگاران ملل ضعیف روشن و گوش بزنگ باشند و مردم را به موقع از نیات و برنامه ها و شگرد کار سلطه گران آگاه کنند، نقشه سلطه با بپاخیزی و دفاع یکپارچه و از جان گذشتگی ملت مورد هدف با شکست رو به رو خواهد شد، دام دیگری پهن نخواهد شد و فکر تجاوز به تدریج از میان خواهد رفت. سلطه گران نخست از درون، و با ترویج رشوه خواری، تضعیف حس میهندوستی و استعداد ملی، تلقین عقب ماندگی، ایجاد رخوت ملی، ایجاد رعب، بزرگ جلوه دادن خود، از میان بردن امید و آرزو در یک ملت، زهر چشم گرفتن، در فقر و مسکنت و ناآگاهی از اوضاع باقی گذاشتن، مردم را درگیر امور روزمره زندگی خود کردن و ... شروع می کنند و توسط ایادی و خبرچین هایشان (جاسوسان) رجال سلطه پذیر را می یابند، بعضا به قدرت می رسانند و با کمک (خیانت) آنان بساط سلطه خود را پهن می کنند. در اینجاست که مدافع هر ملت، روزنامه نگاران آن ملت هستند و کار آنان روشن ساختن مردم، باز کردن دست سلطه گران و خنثی کردن تبلیغاتشان است. «روزنامه نگار» نیرویی است که از وقوع حمله با دادن بیدارباش (هشدار) و آماده باش به ملت و آماده دفاع ساختن آن پیشگیری می کند، و نیروهای مسلح در برابر تعرضی که آغاز شده باشد می ایستند، بنا براین نیروی تدافعی اصلی یک ملت؛ روزنامه نگاران، کتاب نگاران و سخنرانان آن ملت (اصحاب رسانه ها) و رجال وطندوست هستند.

در همین اجتماع، دکتر مصدق سپس به شرح استعمار انگلستان بر ایران و اسباب چینی های پیش از انعقاد قرار داد تحمیلی ۱۹۳۳ (تمدید امتیاز نفت)، زجر دادن ملت ایران و در عقب ماندگی باقی گذاردن آن و اجرای سایر برنامه های استعماری انگلستان پرداخت و به نطق و مصاحبه های خود در شورای امنیت و آمریکا اشاره کرد و گفت که هدف او، روشن ساختن ملل دیگر از سلطه گری انگلستان (امپریالیسم) و هشدار دادن در مورد سلطه گری های آینده بود.