کدام سریال پسندیده می شود

ماراتن برنامه های ماه رمضان

باید منتظر بمانیم و ببینیم مردم کدام سریال تلویزیون را بیشتر می پسندند. احتمال می رود هم اکنون که این مطلب را می خوانید با یک دستتان کنترل تلویزیون را به دست گرفته اید و کانال های مختلف را رصد می کنید. تلویزیون امسال بیشتر فضای درام و گاهی تراژدیک دارد خلاصه این که باید منتظر بمانیم و ببینیم در این مسابقه نفس گیر چه کسی برنده می شود.

● بامزه ترین سریال، ( نون و ریحون)

در سالی که کوله بار سریال های کمدی تلویزیون خیلی سبک است، «نون و ریحون» ساخته فرزاد موتمن شانس زیادی برای موفقیت دارد، به طور حتم یادتان هست که در گذشته ترافیک سریال های طنز در ماه رمضان چقدر زیاد بود، تا جایی که بر خلاف اکنون سریال های درام در اقلیت بودند.«رضا عطاران» پای ثابت کارهای ماه رمضان بود، او با «بزنگاه» به آخر مسیر کمدی سازی رسید و پس از آن دیگر سراغ کارگردانی این جور سریال ها نرفت و به سینما و بازی در آثار کمدی که هیچ شباهتی به جنس کارهای خودش ندارد رو آورد.

اگر تداخل پایان «در مسیر زاینده رود» با ابتدای «نون و ریحون» اجازه دهد، شما شاهد یکی از بهترین تیتراژهای ابتدایی خواهید بود، برای یک بار هم که شده تیتراژ سریال را ببینید.یکی از ضعف های سریال «نون و ریحون» قرار نگرفتن بازیگرها در کاراکترهایشان است، به عنوان مثال برزو ارجمند و یا فرهاد آئیش بر خلاف تجربه اش بازی سطحی و بیرون زده ای ارائه داده است.«نون و ریحون» شروع فوق العاده ای داشت اما در ادامه و چند قسمت پیشین آن نوعی افت در بازی و شخصیت سازی دیده می شود.

نقطه قوت سریال در فیلم نامه جذاب و بی نقص آن و همچنین بازی خوب علی قربان زاده و امیر حسین رستمی است.یکی از نکات جالب که اگر دقیق سریال را دیده باشید و مشهود است سریال به «شمس العماره» شبیه است.«شمس العماره» به کارگردانی سامان مقدم یکی از سریال های موفق چندی پیش بوده است.

البته این شباهت به چند دلیل بیراه نیست.دلیل اول، حضور بازیگر مشترکی چون فرهاد آئیش است که هرجا باشد علاوه بر بازیگری به کارگردان مشاوره هم می دهد. دیگری حضور رستمی است که از استعدادهای بازیگری در نقش های کمدی محسوب می شود که در سریال «شمس العماره» کشف شد. او در سریال مقدم نقش شکور را بازی می کرد. دلیل سوم شباهت «شمس العماره» و «نون و ریحون» این است که داستان هر ۲ در یک لوکیشن ثابت می گذرد. ماجراهای اولی که در همان ساختمان شمس العماره رخ می داد، داستان دومی هم در لوکیشن سفره خانه سنتی می گذرد. «نون و ریحون» نیز مانند «شمس العماره» از سریال های جوان پسند است.

● احساسی ترین سریال، «جراحت»

«جراحت» از آن دست سریال هایی است که خیلی ها با دیدنش اشکشان جاری می شود، عادت کرده ایم که در سریال های ماه رمضان هم زمان با شب عید فطر، دختر و پسر داستان به خانه بخت بروند و جشن شادی برپا کنند.

در خلاصه داستان سریال آمده است؛ لطیفه پیرزنی که در مکتب خانه های قرآنی روزگار گذرانده و بزرگ شده و با همسری متدین ازدواج کرده است، بعد از مرگ همسرش، ۲ پسرش بزرگ و اسماعیل را به دندان گرفته و شرافت مندانه بزرگ کرده و برایشان خانه و خانواده تشکیل داده است. همه این شرایط خوب و مناسب زمانی دستخوش تغییر می شود که در پی اتفاقی، اتحاد و گوش سپردن به حرف مادر را فراموش می کنند و در دام فتنه گرفتار می شوند، این فراموشی ضربه ای است بر پیکره ۲ خانواده که روز به روز عمیق تر می شود و...تاکنون در ستون همیشگی ماراتن ماه رمضان به این سریال نپرداخته بودیم، اما حساسیت موضوع و بازخوردش در اجتماع باعث شد توجهمان جلب شود و با دقت بیشتری چیستی اش را بررسی کنیم.

«جراحت» در بیان موضوع از صراحت و جسارت برخوردار است. موضوع مطرح شده در سریال را کمتر دیده ایم اما در این سریال به طور گسترده بررسی می شود. شکستن خط قرمزها و باید و شایدها بحث گسترده ای در حیطه جامعه شناسی است که مجالی برای مطرح کردنش نیست. خلاصه این که هم اکنون سریال با میزان خوبی از مخاطب در حال پخش است.

«جراحت» کار پرسوز و گدازی است، آن هم به چند دلیل واضح، جالب است بدانید که فیلم نامه جراحت را سعید نعمت ا... نوشته است که چندی پیش سریال «زیرهشت» را نوشته بود. اگر توجه کرده باشید در جراحت نیز با دیالوگ های آهنگین رو به رو هستیم که در کارگردانی، خوب به بار نشسته و یکی از قوت های قابل توجه سریال است. جالب است بدانید تهیه کننده سریال نیز محمد رضا شفیعی تهیه کننده سریال «فاصله ها» است که هم زمان با «زیرهشت» روی آنتن بوده است.

«جراحت» را محمد رضا عسگرپور کارگردانی کرده است که در تلویزیون سابقه ساخت سریال «گل های گرمسیری» را دارد.

علی نژاد