روز اعتراض

هر روز که از عمر دولت نهم می گذرد, اعتراض به سیاست های دولت در حوزه های مختلف ابعاد تازه تری می یابد در مهم ترین واکنش ها به اقدامات دولت و ارکان آن, به عنوان نمونه می توان به ۳ حوزه اشاره کرد که اخبار دیروز را تحت الشعاع قرار داده بود

هر روز که از عمر دولت نهم می‌گذرد، اعتراض به سیاست‌های دولت در حوزه‌های مختلف ابعاد تازه‌تری می‌یابد.در مهم‌ترین واکنش‌ها به اقدامات دولت و ارکان آن، به عنوان نمونه می‌توان به ۳ حوزه اشاره کرد که اخبار دیروز را تحت‌الشعاع قرار داده بود. اولین اعتراض به نامه بیش از ۱۷۰ تن از اساتید برجسته دانشگاه صنعتی‌شریف در مورد شیوه جذب دانشجو در دانشگاه‌های کشور مربوط می‌شود. شیوه‌ای که وزارت علوم با اتخاذ آن و در زیر شعار عمومی و ناکارآمد عدالت، امکان جذب نخبگان کشور به دانشگاه‌های معتبر را با اشکال روبه‌رو ساخت.

این نامه در کنار اعتراض دیگر بخش‌های مدیریتی و مردمی کشور نشان از نارضایتی مسوولا‌ن، نمایندگان مردم، داوطلبان و خانواده‌هایشان دارد.

در یک ارزیابی ساده اینگونه می‌توان تلقی کرد، وقتی کار از دست مدیران توانمند به از راه رسیدگان سپرده می‌شود، طرقی به آزمون گذاشته می‌شود که هزینه‌هایش را مردم شریف و فرزندان بی‌گناهشان پرداخت می‌کنند.

اعتراض دوم به گلا‌یه‌های خاموش سینماگران حضوریافته در میهمانی رئیس‌جمهور بازمی‌گردد. هرچند متن و کلیات طرح‌شده در جلسه سینماگران، چندان به بیرون درز نکرد اما عدم حضور برخی سینماگران برجسته و خوشنام کشور در این ملا‌قات، بزرگ‌ترین و رساترین فریاد اعتراض به سیاست‌های جاری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلا‌می بود.

در کنار غیبت چهره‌های نامدار و قدیمی سینمای ایران، عدم حضور سینماگران نسل انقلا‌ب نیز در جای خود تامل‌برانگیز است. آن تعدادی نیز که در جلسه حضور یافتند نارضایتی خود را از فضایی که بر سینما و صحنه هنر و ادب کشور حکمفرما شده با رئیس دولت در میان نهادند.

اینها نمونه‌های کوچکی از خواست عمومی برای تغییر در بسیاری از رویکردهای دولت در صحنه‌های مختلف است.

سکوت اولیه، نجواهای خموشانه و واگویی‌های متواتر می‌رود تا جای خود را به یک تصمیم عمومی و ملی بدهد. تصمیمی که نشان می‌دهد، چه میزان افکار عمومی، خود را با اقدامات و سیاست‌های دولت نهم ناهماهنگ می‌بیند.

صدای آرامی که آهسته‌آهسته بلند می‌شود و می‌رود تا آب رفته از جوی را به مسیر خرد و کمال بازگرداند. نیازی که بیش از هر زمان دیگری جامعه اسلا‌می ایران به آن محتاج است.

سومین اعتراض، گلا‌یه و انتقادات صریح حسن روحانی نماینده مقام معظم رهبری در شورای‌عالی امنیت ملی و رئیس مرکز تحقیقات استراتژیک مجمع تشخیص مصلحت نظام است. ایشان با انتقاد از شیوه مدیریتی کشور، خاصه در بخش اقتصادی، راهبردهای دولت نهم را ناکارآمد و ناقض منافع ملی ایران دانسته است.

روحانی روش مدیریتی دولت نهم را برباددهنده ذخایر ارزی کشور و باعث تخلیه صندوق ذخیره ارزی دانسته. وی با تاکید بر ارقام مستند و مطابق با دورنما و اهداف سند چشم‌انداز، اعلا‌م داشت چنانچه دولت به قوانین و مندرجات قانونی پایبند می‌بود، اینک باید ۱۵۰ میلیارد دلا‌ر در صندوق ذخیره ارزی موجود می‌بود. در حالی که این اتفاق نیفتاده است. اشکال دیگر ایشان به شیوه مدیریتی دولت است. شیوه‌ای منسوخ که در آن بر اساس آزمون و خطا سکان هدایت کشور دست به دست می‌شود، بدون آنکه هزینه‌های چنین نوع سیاستی ارزیابی شود.