نماز و درآوردن تیر از پای علی(ع)

در جنگ صفین تیری به پای علی(ع) اصابت نمود به طوری که راه رفتن را بر حضرتش سخت می کرد، و بیرون آوردن آن نیز به طور عادی کاری بس دشوار بود، و لذا جراحان نتوانستند تیر را از پای مبارک …

در جنگ صفین تیری به پای علی(ع) اصابت نمود به طوری که راه رفتن را بر حضرتش سخت می کرد، و بیرون آوردن آن نیز به طور عادی کاری بس دشوار بود، و لذا جراحان نتوانستند تیر را از پای مبارک حضرت بیرون آورند، تا آن که امام به نماز ایستاد و مشغول راز و نیاز با معبود بی نیاز خود شد. در آن حال به قدری مبهوت در معبود خویش گردید که کاملاً از خود غافل شد و دیگر خود را حس نمی کرد، لذا جراحان از فرصت استفاده کردند و در حال نماز «تیر» را از پای مبارکش بیرون آوردند، که در این حال آن حضرت هیچ متوجه این عمل جراحی نشد تا نماز را به پایان برد، پس از فراغ از نماز متوجه شد، از حضرتش سؤال کردند، آیا متوجه بیرون آوردن تیر نشدید؟ امام علی(ع) در پاسخ سوگند یاد کرد: انه لم یحس ذلک اصلاً» به خدا قسم هرگز آن را احساس نکردم.(۱)

۱- شرح نهج البلاغه خویی، ج۸، ص ۱۵۲