چهارشنبه, ۱۲ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 1 May, 2024
مجله ویستا

مجارستان خیزش ناامیدان


مجارستان خیزش ناامیدان

این جاده از مقابل شعبه یکی از سوپرمارکت های آلمانی و شرکت های ساختمانی اتریشی می گذرد و در میان خانه ها و شرکت ها چمن سبز و زیبایی به چشم می خورد که زمین را فرش کرده است همه چیز در حاشیه شهر سگد مرکز ایالتی به همین نام در جنوب مجارستان بدیع و زیبا و آرامش بخش است البته اردوگاه گروه «آفتاب درخشان» نیز در همین منطقه قرار دارد

این جاده از مقابل شعبه یکی از سوپرمارکت های آلمانی و شرکت های ساختمانی اتریشی می گذرد و در میان خانه ها و شرکت ها چمن سبز و زیبایی به چشم می خورد که زمین را فرش کرده است. همه چیز در حاشیه شهر سگد (مرکز ایالتی به همین نام در جنوب مجارستان) بدیع و زیبا و آرامش بخش است. البته اردوگاه گروه «آفتاب درخشان» نیز در همین منطقه قرار دارد.

این اردوگاه پر از مردان جوانی است که در حالی که چکمه های سوارکاری بر پا و پیراهن های سبز زیتونی به تن دارند، با قیافه هایی جدی به این سو و آن سو می روند و در میان آنها جوانانی خالکوبی شده با یونیفورم و سرهای تراشیده نیز دیده می شوند. برخی از آنها تی شرت هایی پوشیده اند که روی آنها رقم ۸۸ به چشم می خورد. این عدد نماد تکرار هشتمین حرف الفبای لاتین یعنی H است و وقتی این حرف دو بار تکرار شود تبدیل به مخفف عبارت «هایل هیتلر» می شود،

پرچم هایی که در اینجا به اهتزاز درآمده اند شبیه به همان پرچم هایی است که زمانی از سوی حزب «آرپاد» استفاده می شد و به «پیکان شکسته» معروف بود. این حزب پیرو افکار نازیسم بود و در اکتبر ۱۹۴۴ به قدرت رسید و تحت رهبری همین حزب بود که ۸۰ هزار یهودی به اردوگاه های مرگ فرستاده و کشته شدند و حال در این کمپ آفتاب درخشان، گویی روح آن پیکان شکسته است که دوباره زنده می شود.کلمن شوفاژکار سرطاس و این دانشجوی ۱۸ ساله یعنی «امسه» از چند هفته پیش به «گارد مجارستان» پیوسته اند. «تنها این گروه قادر به نجات این کشور خواهند بود.» کلمن این را می گوید و دوست دانشجویش به علامت تایید سر تکان می دهد.

این به اصطلاح گارد مجارستان ساخته و پرداخته «گابور وونا» دبیرکل حزب راست افراطی «یوبیک» است و هم اوست که رهبر معنوی جنبش نئوفاشیسم مجارستان به شمار می آید. البته جناب وونا بر خلاف همپالگی هایش چندان ظاهر خطرناکی ندارد؛ پولیوری آبی پوشیده است و در زیر آن یک پیراهن راه راه به تن دارد و چشم های آبی رنگش هم نگاهی لطیف دارد. اما همین آقای۳۰ ساله خطرناک ترین شورشی مجارستان به حساب می آید. هنگامی که وی در آگوست سال پیش دست به تاسیس این یگان غیرنظامی زد، سفری به دور مجارستان آغاز کرد تا از میان داوطلبان به اصطلاح سربازگیری کند. جالب آنکه موفقیت شگفت انگیزی هم نصیبش شد و ۱۳۰۰ زن و مرد به یگان وی پیوستند و به گفته خودش چهارهزار نفر دیگر هم در آینده به این یگان خواهند پیوست. این سازمان ساختاری سلسله مراتبی دارد و از گروهان ها و گردان هایی تشکیل شده است که افراد در اوقات بیکاری خود در آنها به ورزش های نظامی و تمرین تیراندازی می پردازند.

این شبه نظامیان طی ماه های گذشته و در چند نوبت در مکان های تاریخی مانند دژ بوداپست یا در میدان قهرمانان واقع در مرکز این شهر جمع شده و به وطن و ملت و سرزمین پدری سوگند خورده اند. آنها از یهودیان و کولی ها نفرت دارند و آن امپراتوری بزرگی را تحسین می کنند که زمانی مجارستان صاحب آن بود و علاوه بر سرزمین های فعلی، سرزمین های دیگری را نیز دربر می گرفت و در سال ۱۹۲۰ و به خاطر پیمان صلح تیریانون آنها را از دست داد، یعنی منطقه ترانس سیلوانی که امروزه به رومانی تعلق دارد و ایالت «ووژودینا» در صربستان.گارد مجارستان امروز برگزارکننده جشن ماه مه است و گابور وونا هم به عنوان میهمان افتخاری در این جشن شرکت کرده و در شهر سگد حضور دارد. افراد گارد در یک چادر کوچک و ساده در انتظار پیشوا هستند. آن مردان نمادهای فاشیستی بر سینه دارند و زنان هم به همین ترتیب لباس های عجیب و غریبی پوشیده اند.

رئیس حزب از دروغ و نیرنگ های دولت می گوید و از روندی تاریخی سخن به میان می آورد که این ملت را تبدیل به ملتی «بازنده» کرد و حال باید در مورد عظمت از دست رفته صحبت کرد. به همین خاطر عقیده دارد که این دوران باید پایان یابد و به افراد گارد قول می دهد که نماینده منافع همه مجارها باشد؛ «باید از خودمان دفاع کنیم.» وونا معلم تاریخ است و از زمانی که این یگان شبه نظامی را بنیاد گذاشت به انتشار ترس و وحشت پرداخته است. یکی از اطرافیانش می گوید که وونا برای رفع مشکل بی خانمانی و آوارگی پانصدهزار کولی مجارستان قصد دارد از باکتری سل استفاده کند، افراد وونا در روزهای آخر هفته در مناطق و روستاهای کولی نشین رژه می روند و یک صدا سرودهای ملی گرایانه می خوانند و البته در آن مناطق کسی از آنها استقبال نمی کند.

«ویکتور اوربان» دبیر کل «اتحادیه جوانان دموکرات» هم از آن دسته آدم هایی است که به خوبی می داند چگونه برای خود در میان عوام محبوبیت به دست آورد. این پوپولیست راستگرا بارها خواستار سقوط دولت سوسیالیست «فرنگ گیورکسانی» شده است. اوربان خود در سال های ۱۹۹۸ تا ۲۰۰۲ نخست وزیر مجارستان بود و حال می خواهد به هر وسیله ممکن بار دیگر به قدرت برسد.او می داند که راست های افراطی می توانند وی را برای رسیدن به قدرت کمک کنند. فعالان حزب فاشیستی یوبیک از هیچ کاری ابا ندارند و همان ها بودند که در اواخر تابستان ۲۰۰۶ و در جریان تظاهراتی که در بوداپست علیه دولت به راه انداخته بودند با پلیس درگیر شده و یک جنگ خیابانی به راه انداختند. اما اوربان با وجود همه این آتش افروزی ها همچنان سعی در نزدیک تر شدن به این جریان افراطی راستگرا را دارد. اتحادیه جوانان دموکرات البته از قبل همکاری هایی با یوبیک داشته است. اواسط ماه مارس بود که اوربان با ناشر نه چندان خوشنامی به نام «زسولت بایر» در انظار عمومی ظاهر شد. بایر همان کسی است که در روزنامه راست های افراطی به نام «ماگیار هیرلاپ» علیه روشنفکران چپ و یهودیان مقاله می نوشت و در بیستمین سالگرد تاسیس اتحادیه جوانان دموکرات مقاله هایی در تحسین این حزب راستگرا به رشته تحریر درآورد.دشمن شماره یک راست های افراطی مجارستان نخست وزیر یعنی گیور کسانی است. او از گارد مجارستان با نفرت یاد می کند و آنها را «برانداز» می نامد و از آنها به عنوان «مایه شرمندگی مجارستان» یاد می کند. در حال حاضر دادگاهی در بوداپست در حال تحقیق در این مورد است که آیا اصولاً وجود چنین سازمانی می تواند منطبق بر قانون اساسی باشد یا خیر. اما شاید اینگونه اقدامات قضایی چندان میسر و منطقی نباشد زیرا فاشیست های مجارستان از مدت ها قبل فقط از آبشخور گروه های راستگرای این کشور تغذیه نکرده اند بلکه با ارائه شعارهای مردمی به نوعی خود را به عنوان شهروندان عادی نشان داده اند. «ماریا واسارهلی» جامعه شناس مجار بر این عقیده است که تحدید و نفرت تبدیل به اموری عادی برای بخش بزرگی از مردم مجارستان شده است و عامل اصلی در این مورد بی تدبیری های سیاستمداران این کشور است و بدین ترتیب مرز میان راست های میانه رو و افراطی در عمل محو و ناپدید شده است.

دیگر جامعه شناس مجاری یعنی «پال تاماس» اذعان می کند که نزدیک به ۲۰ درصد از مردم مجارستان از اندیشه های راست افراطی حمایت می کنند. این در حالی است که بر پایه یک نظرسنجی نزدیک به ۳۰ درصد از پرسش شوندگان از نظر سیاسی «ضدیهود» هستند و در میان آنها جوانان ۱۸ تا ۲۹ ساله و حتی افراد دانشگاهی تحصیلکرده نیز به چشم می خورد. وونا این اواخر از حمایت های افراد برجسته نیز برخوردار شده است. به عنوان مثال حقوقدان مشهور بوداپست یعنی خانم «کریشتینا موروای» که تا همین چندی پیش در کمیسیون های اتحادیه اروپایی به دفاع از حقوق زنان مشغول بود، به تازگی از رهبر راستگرایان افراطی دفاع می کند. خانم موروای عقیده دارد که مجارستان نباید بیش از این مستعمره غرب شود و اقتصاد این کشور در دست های بیگانگان است. به گفته وی در همان حال که ثروتمندان در حاشیه های امنیتی قرار دارند مردم معمولی در وحشت و نگرانی های زیادی به سر می برند و به عقیده او علت اصلی این وضعیت ناکارآمدی دولت و بزهکاری های کولی ها است.در شهر سگد هم صحبت از همین مسائل است. در آن مراسم از عشق به وطن، جنگ و سرزمین پدری گفته می شود. عده یی آواز می خوانند و عده یی پایکوبی می کنند و گروهی دیگر فریاد می کشند. دستفروش ها هم مشغول عرضه سی دی های سرودهای نظامی جنگ جهانی دوم و کارت پستال های هیتلر هستند. مردی که پشت سر ما ایستاده است، می گوید؛ «پیشوای ما پدر ما است.» چند متر آن طرف تر کتاب «نبرد من» هیتلر به قیمت ۲۰ یورو فروخته می شود و تیراژ این کتاب ۵۸۰۰ جلد نوشته شده است. فروشنده کتاب با افتخار می گوید که این نسخه یی بدون سانسور و اصل از کتاب رهبر جنگ طلب سال های دور آلمان است.

ماریون کراسکه / ترجمه؛ محمدعلی فیروزآبادی

منبع؛ اشپیگل