سفر به سرزمین سامورایی‌ها!

ژاپنی‌ها در برنامه‌ریزی اقتصادی و توسعه کشورشان که باعث ایجاد یک بسیج همگانی در میان مردمان این سرزمین شد، مبارزه با چاقی مفرط را که حالا در دنیا به عنوان یک بیماری شناخته می‌شود از قلم نینداختند.

ژاپنی‌ها در برنامه‌ریزی اقتصادی و توسعه کشورشان که باعث ایجاد یک بسیج همگانی در میان مردمان این سرزمین شد، مبارزه با چاقی مفرط را که حالا در دنیا به عنوان یک بیماری شناخته می‌شود از قلم نینداختند. شاید به همین دلیل است که ژاپن بین همه کشورها کمترین میزان چاقی مفرط را دارد، به‌طوری که فقط ۴ درصد از جمعیت کل این کشور گرفتار این بیماری هستند.

ژاپنی‌ها البته در مساله تغذیه از فلسفه خاصی پیروی می‌کنند. فلسفه‌ای با نام «هارا هاچی بونمه» که این مردم را مجاب کرده هنگام خوردن وقتی به ۸۰ درصد سیری می‌رسند، غذا را کنار بگذارند و از خوردن بیشتر دست بکشند. نکته مهم این فلسفه غذایی توجه انسان به شنیدن صدای بدنش است، به‌خصوص وقتی این صدا می‌گوید سیر شده و چه بسا از این به بعد اگر خوردن ادامه پیدا کند، ماجرا تبدیل ‌شود به پرخوری.

نکته قابل‌تامل دیگر در غذاهای ژاپنی‌ها، استفاده آنها از تنوع رنگ موادغذایی است. به همین ترتیب است که وقتی یک بشقاب غذای ژاپنی پیش روی شما قرار بگیرد، می‌توانید انواع رنگ‌های مختلف را در آن مشاهده کنید. حسن ماجرا در تنوع رنگ غذاهای ژاپنی، بهره‌مندی آنها از انواع سبزی‌ها برای رنگ دادن به غذا است و دقیقا به همین ترتیب است که می‌توانند همه موادمغذی مورد نیاز بدن را در یک وعده با توجه به انواع سبزی‌هایی که برای رنگ‌آمیزی غذاهای خود استفاده می‌کنند، به دست بیاورند. برنامه‌های غذایی سنتی ژاپنی‌ها شامل برنج، سبزی‌های و پنیر توفا است و البته انواع ماهی به مقدار بسیار زیاد که به خودی خود پروتئین و امگا۳ بدن آنها را تمام و کمال تامین می‌کند. شیر، جای ثابتی در برنامه سنتی غذایی ژاپنی‌ها ندارد، اما ژاپنی‌ها در قدیم از استخوان حیوانات برای خود ادویه‌های مختلف تهیه می‌کردند و به این ترتیب کلسیم مورد نیاز را به بدن خود می‌رسانند، البته امروزه شیر مناسب‌ترین گزینه جایگزین این روش سنتی است.