وابستگی جسمی و روانی به دارو

مفهوم وابستگی به دارو به عدم توانایی فرد نسبت به خودداری از مصرف یك ماده اشاره دارد. این وابستگی دارای دو بعد، جسمانی و روانی است. وابستگی روانی یك احساس اشتیاق و نیاز به دارویی …

مفهوم وابستگی به دارو به عدم توانایی فرد نسبت به خودداری از مصرف یك ماده اشاره دارد. این وابستگی دارای دو بعد، جسمانی و روانی است. وابستگی روانی یك احساس اشتیاق و نیاز به دارویی است كه وجود آن در بدن سبب ایجاد تأثیرات خوشایند و عدم وجودش موجب آثار ناخوشایندی می‏شود. وابستگی جسمانی شامل سازگاری و تطابق فیزیولوژیك بدن با یك دارو یا الكل شده كه با اختلالات شدید جسمانی - علایم محرومیت یا ترك - در اثر عدم مصرف آن ماده طی دوره‏ای طولانی مشخص می‏شود.

وابستگی جسمانی به یك دارو بیشتر با پدیده ایجاد تحمل نسبت به اثرات آن دارو مشخص می‏شود، به این معنی كه مصرف كننده یك دارو به مقادیر بیشتری از دارو جهت دستیابی به همان تأثیرات اولیه احتیاج پیدا می‏كند و به همین ترتیب مقدار مصرف دارو افزایش می‏یابد و خطر ایجاد اثرات سوء جانبی و وابستگی افزون می‏شود.

به طور كلی وابستگی به دارو كه عموما به عنوان اعتیاد تلقی می‏گردد با احساس نیاز و مصرف اجبارانه یك ماده تعریف می‏شود كه به اثرات سوء جسمانی، روانی و اجتماعی منجر گشته، علی رغم این اثرات مصرف آن توسط فرد ادامه می‏یابد.