جمعه, ۱۴ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 3 May, 2024
مجله ویستا

بیماری‌ها و داروهایی که باعث بی‌قراری می‌شود


بیماری‌ها و داروهایی که باعث بی‌قراری می‌شود

اگر چه بی قراری،ناراحتی وخشم واکنش طبیعی است، اما در برخی موارد نشانه یک بیماری حاد است. به نقل از سایت «نیوزویک» محققان در تحقیقات خود متوجه شدند برخی از بیمار ی ها و داروها باعث …

اگر چه بی قراری،ناراحتی وخشم واکنش طبیعی است، اما در برخی موارد نشانه یک بیماری حاد است. به نقل از سایت «نیوزویک» محققان در تحقیقات خود متوجه شدند برخی از بیمار ی ها و داروها باعث ایجاد خشم یا بی قراری فرد می شود. در این مطلب به بررسی برخی از بیماری ها و داروهایی که باعث بی قراری می شود می پردازیم.

پرکاری تیروئید: در این اختلال که اغلب از هر ۱۰۰ زن یک نفر را درگیر می کند، هورمون تیروئید بیش از حد تولید می شود. این هورمون عملکرد متابولیسم بدن از جمله ضربان قلب و دمای بدن را تحت تاثیر قرار می دهد.

این هورمون ها روی بافت ها از جمله مغز تاثیر می گذارد و دارای علایمی از جمله کاهش وزن، بی قراری لرز و عرق کردن است.

دیابت: پایین بودن میزان قند، خطر بروز حمله عصبی را به همراه دارد. افت قند به علت پایین تر بودن میزان گلوکز خون در مبتلایان به دیابت نوع یک و دو دیده می شود.

پایین بودن میزان قند روی تمامی بافت های بدن از جمله مغز تاثیر می گذارد و در مواردی باعث بر هم خوردن تعادل مواد شیمیایی از جمله «سروتونین» می شود و طی چند دقیقه به بی قراری، سردرگمی، حمله های عصبی و پرخاشگری فرد می انجامد.

افسردگی: افسردگی نه تنها باعث احساس خستگی و غم می شود بلکه خشم، بی قراری و اضطراب را نیز به وجود می آورد. این حالت ها بیشتر در مردان دیده می شود. ۵درصد بیماران مبتلا به افسردگی با علایمی شامل بی قراری و بی خوابی روبه رو هستند. افسردگی با میزان تولید سروتونین در بدن ارتباط دارد و مصرف قرص های ضدافسردگی یا درمان های رفتاری، شناختی موثر است.علت بروز خشم بیشتر به شخصیت فرد باز می گردد. برخی افراد عصبی و پرخاشگر هستند که مصرف دارو یا بیماری این حالت را در آن ها افزایش می دهد.

آلزایمر: با پیشرفت بیماری آلزایمر، در ۹۰درصد بیماران علایم متعدد رفتاری و روحی روانی بروز می کند که شامل بی قراری و خشم غیرعادی است. این بیماری قسمت های مختلف مغز از جمله لب پیشانی را که عملکرد آن مرتبط با شخصیت فرد است، تحت تاثیر قرار می دهد.

التهاب کبد: در طب قدیم، خشم افراد به عملکرد نامطلوب کبد ارتباط داده می شد. بیماری های متعدد کبدی مانند سیروز و هپاتیت ممکن است به بروز بیماری خاص منجر شود که باعث تغییر رفتاری از جمله پرخاشگری می شود. در حالت طبیعی کبد هر نوع ماده سمی که در بدن تولید شده یا مصرف شده باشد (مانند دارو) را بی ضرر می کند. اما در صورت آسیب دیدن کبد، این سموم به تدریج در خون تراکم پیدا می کند و در نتیجه روی مغز تاثیر می گذارد.

صرع: گاهی بیماران بلافاصله پس از حمله صرع دچار خشم می شوند؛ صرع به علت فعالیت های الکتریکی در مغز رخ می دهد و باعث اختلال در انتقال پیغام های طبیعی سلول های مغز می شود.

در صورت حاد بودن حمله صرع، بعد از خشم، فرد دچار توهم نیز می شود.

ویژگی خاص فیزیولوژیکی زنان:سندروم قبل از قاعدگی در زنان زمانی رخ می دهد که میزان هورمون هایی مانند استروژن و پروژسترون در هفته آخر قبل از قاعدگی افت می کند.

قرص های خواب آور:بی خوابی ممکن است باعث ایجاد خشم شود اما دارویی که برای مقابله با بی خوابی تجویز می شود نیز در مواردی باعث ایجاد خشم در فرد می شود. دسته ای از داروها به نام «بنزودیازیپاین» عملکرد مغز را کند می کند. این دارو تنها یک درصد از مصرف کنندگان را تحت تاثیر قرار می دهد و افراد پرخاشگر را به بروز خشم غیرمنطقی مستعدتر می کند.

سکته: سکته زمانی رخ می دهد که انتقال خون به مغز متوقف شود. این امر باعث مرگ سلول های مغزی می شود. اگر قسمت های مسئول کنترل عاطفه صدمه ببیند، فرد مستعد پرخاشگری می شود.

بیماری ویلسون: (Wilsons Disease)

این اختلال ژنتیکی است که از هر ۳۰ هزار نفر یک نفر را مبتلا می کند و باعث تراکم مس در کبد یا مغز می شود. مقدار کم این ماده همانند ویتامین ها برای سلامت استخوان و بافت ها لازم است و از طریق غذایی که می خوریم، تامین می شود. در افراد سالم مس اضافه در بدن، دفع می شود اما در افراد مبتلا به این بیماری، مس متراکم می شود.

این امر به بافت های مغز از جمله لب پیشانی مغز که عملکرد آن مرتبط با احساسات و شخصیت فرد است، آسیب می رساند.