بلک واتر ومناسبات مدیرجوانش

با گشوده شدن پرونده ای در کنگره آمریکا, ماجرای بلک واتروارد مرحله تازه ای شد بلک واتربزرگترین شرکت از مجموعه کمپانی های امنیتی بخش خصوصی در آمریکا است که درازای پول به ارتش ودولت آمریکا ودیگر دولت های غربی خدمات امنیتی می دهد

با گشوده شدن پرونده ای در کنگره آمریکا، ماجرای بلک واتروارد مرحله تازه ای شد. بلک واتربزرگترین شرکت از مجموعه کمپانی های امنیتی بخش خصوصی در آمریکا است که درازای پول به ارتش ودولت آمریکا ودیگر دولت های غربی خدمات امنیتی می دهد.

درصحنه عراق این شرکت کار مهم حراست و حفاظت از مراکز مهم سیاسی و نظامی ونیز مقام ها ودیپلمات ها را در اختیار داشت. بلک واتر وشرکت های هم خانواده آن برلشکری از سربازان حکم می رانند که در ادبیات روابط بین الملل به «ارتش مزدور» شهرت دارند. این سربازان درواقع افراد نیازمند ازملیت های مختلف هستند که با دلارهای گردانندگان ثروتمند امثال بلک واتر جذب می شوند. در ۴ سال اشغال عراق بلک واتر سرمایه و سود زیادی رااز قبل اداره امور حراستی مراکز آمریکا و مراکز دیپلماتیک در عراق به چنگ آورد. اما انتشار اسنادی که از مشارکت این شرکت در قتل شهروندان عرا قی از یک سو و نیز تبادل سلاح با شبکه های ترور از سوی دیگر حکایت داشت ، همه چیز را درباره داستان حضور بلک واتر در عراق به هم ریخت.

بنابراین اکنون که این شرکت در مظان قتل شهروندان بی گناه عراقی قرار گرفته است این سؤال پیش آمده است که مقام ها و فرماندهان آمریکا در عراق که ظاهراً کارآزموده ترین ها هستند چگونه به وسیله مزدورانی محافظت می شوند که غیر نظامیان عراقی را به گلوله می بندند و آنها را می کشند؟ و سؤالی از این هم اضطراری تر: چرا وزارت خارجه آمریکا به عنوان استخدام کننده و کارفرمای این مزدوران در واشنگتن، اجازه می دهد و چگونه رضایت داده که جنایت های مأموران بلک واتر که در هنگام پاسدارای از خود آمریکایی ها انجام شده است، پنهان نگاه داشته شود؟

این یک رسوایی واقعی است که وزارت خارجه آمریکا بیش از ۸۳۲ میلیون دلار به مزدوران بلک واتر پرداخته است، به سازمانی که این هفته اعمالش به وسیله کمیته دولتی نظارت و اصلاح به ریاست هنری واکسمن (عضو حزب دموکرات از کالیفرنیا) مورد بررسی قرار گرفت. موضوع، تنها رفتار وحشتناک نیرو های بلک واتر نیست بلکه مهم تر این که چرا بلایی که آنها در این ۴ سال بر سر مردم بی گناه عراق آورده اند به وسیله دولت بوش لاپوشانی شده است ؟ مثلاً چرا یک مسئول رده بالای وزارت خارجه ابتدا پیشنهاد پرداخت ۲۵۰ هزار دلار به بازماندگان حادثه اخیر کشتار ۱۱ نفر عراقی بی گناه به دست بلک واتری ها را داد تا این واقعیت را بدون مدعی، پنهان نگاه دارد؟

پیش از این حادثه هم بار ها چنین رویداد هایی به وقوع پیوسته است و مأموران این شرکت به کشتار دست زده اند. طبق گزارش کمیته نظارت و اصلاح « یک پیمانکار امنیتی مست سازمان بلک واتر، معاون رئیس جمهور عراق عادل عبدالمهدی را کشته است». پس از این قتل، وزارت خارجه آمریکا به آن قاتل امکان داد که ظرف ۳۶ ساعت از عراق خارج شود. اگرچه سازمان امنیتی بلک واتر او را اخراج کرد ولی او هیچ وقت با اتهام جنایی روبه رو نشد. هیچ کدام از دیگرانی هم که در ۱۹۵ رویداد تیر اندازی که مقامات آمریکا طی دو سال و در۸۴ در صد مواقع مزدوران بلک واتر ابتدا آتش گشوده اند با محاکمه ای مواجه نشده اند. کمیته گزارش می دهد که طبق اسناد خود سازمان بلک واتر « در بیشتر این رویداد ها تیر اندازی های سربازان مزدور از داخل یک خودروی در حال حرکت انجام شده است یعنی آنها در صحنه نمانده اند تا مشاهده کنند آیا تیر اندازی شان تلفاتی داشته است».

درجریان سفری که دیپلمات های آمریکایی به وزارت نفت عراق داشته اند، کاروان مأمور اسکورت آنها در حال حرکت ، ۱۸ خودروی مختلف غیر نظامی عراقی را در هم شکسته و از بین برده اند. این بزن و در رو ها در معرض دید کامل مقامات وزارت خارجه که اسکورت می شده اند قرار داشته است بدون این که کسی از آنها در باره بررسی این اعمال اقدامی به عمل آورده باشد.

به رغم همه حرف های امروز در کنگره و کاخ سفید، دولت عراق اختیاری در مورد پیگرد قانونی این مزدوران ندارد، زیرا در همان اوایل قانونی به وسیله فرماندار آمریکایی عراق، پل برمر که او هم به وسیله پرسنل بلک واتر حفاظت می شد وضع شد که دولت عراق نمی تواند آنها - نیروهای بلک واتر- را به هر دلیل به محاکمه بکشاند. این قانون پیشکشی بود به سازمان بلک واتر که به وسیله اریک پرینس ایجاد شده بود . عنایتی که در عراق از سوی بوش و رایس شامل آقای پرینس شده است فقط با پاداش های بوش به شرکت هالیبرتون - شرکتی که دیک چنی معاون اول رئیس جمهور سهامدار آن است - قابل قیاس است.

مؤسس ۳۸ ساله بلک واتراز پشتیبانان انتخاباتی بوش است. نام او درلیست نخستین کمک کنندگان عمده به ستاد های انتخاباتی جمهوریخواهان ثبت شده است. ازهنگامی که پرینس در ۱۹۹۷ شرکت قدرتمند بلک واتر را در کارولینای شمالی به ثبت رساند، دست حمایت نومحافظه کاران پشت سراو بوده است. و کسی دراین واقعیت تردید ندارد که پرینس بدون پیوند های حزبی وسیاسی نمی توانست ره صدساله کمپانی های بزرگ آمریکا را یک شبه طی کند و به جایگاه بزرگترین کمپانی دارنده ارتش خصوصی آن هم در میدان رقابت بی رحم آمریکا دست یابد.

روابط پنهان این مدیرجوان با کهنه کاران کاخ سفید اکنون به یکی از موضوعات اسرارآمیز برای سناتورهای دموکرات تبدیل شده است. تا کنون دموکرات ها همین قدر متوجه شده اند که جناب پرینس جوان در ازای خدماتش به ستاد انتخاباتی بوش ، به امتیازی طلایی در تجارت جنگ عراق دست یافته است که باعث حتی رشک و حسادت صاحبان کمپانی های دیگر آمریکا است. بنابراین دراین جا نیز دولت مالکی با این بدشانسی روبه رو است که پرونده جنایات بلک واتر به فایل مناقشات دو حزب جمهوریخواه و دموکرات افزوده شده است و مقام های بغداد در برابر تصمیم شان برای اخراج بلک واتر بعد از این توجیهاتی از این قبیل که پر کردن خلاء این شرکت بزرگ غیر قابل جبران است را بیشتر خواهند شنید.

داستان ارتباطات مدیران بلک واتر با جناح های قدرت آمریکا به دوستی پرینس و بوش محدود نمی شود. خواهر او بتسی دی وس رئیس حزب جمهوریخواه در میشیگان بود و از پیشگامان مبارزات انتخاباتی بوش- چینی در سال ۲۰۰۴. او در این انتخابات ۱۰۰ هزار دلار و برادرش ۲۲۵ هزار دلار به ستاد انتخاباتی جمهوری خواهان کمک کردند. در اسناد کنگره آمده است که این هنوز همه داستان در باره پرداخت کنندگان و وفاداران(منظورصاحبان سازمان بلک واتر است ) به حزب جمهوریخواه نیست . به گواهی اسناد نمایندگان آمریکا ، دولت بوش، بلک واتر را بدون رعایت حداقل استانداردهای آموزشی وارد میدان جنگ کرد. این شرکت در حالی درسرزمین اشغال شده عراق دست بالا را دارد که مأمورانش برای وظیفه ای که به آنها محول شده است تعلیم ندیده اند.

آنها در باره کشوری که در آن به پاسداری از مراکز مهم امنیتی وسیاسی مشغولند هیچ چیزی نمی دانند ولی آنها یکی از وظایف خود را خوب بلدند. یعنی حفاظت از مقامات بالای آمریکایی به هر شکل لازم، از جمله کشتار سر سری و تعمدی عراقیان بی گناه.

روشن است که این سربازان مزد بگیر و قراردادی، برای این وظیفه بهتر از پرسنل ارتش هستند زیرا این مزدوران خارج از محدودیت هایی که برای نیرو های معمولی به وسیله قانون وضع شده است و همین طور هم به وسیله وجدان های شان، عمل می کنند. بسیاری از این سربازان بلک واتر پیش از این سربازان ارتش آمریکا بوده اند و دوباره به وسیله بلک واتر استخدام شده اند، با حقوقی خیلی بیشتر از این که می توانستند از ارتش دریافت کنند. در حالی که حقوق دریافتی یک گروهبان ارتشی روی هم رفته حدوداً سالی ۵۱ هزار دلار تا ۶۹ هزار دلاراست که کمک هزینه مسکن و سایر امتیازات را هم شامل می شود، حقوق بگیران بلک واتر که اغلب گروهبان های بازنشسته هستند ۶ تا ۹ برابر بیشتر از این مبلغ است. دولت آمریکا به بلک واتر روزانه ۱۲۲۲ دلار برای هر متخصص امنیتی می پردازد و آن طور که گزارش کنگره نشان می دهد برای هر یک از آنها سالیانه ۸۹۱ ، ۴۴۵ دلار پرداخت می شود.

در جریان یک افشاگری غیرمنتظره با هدف مخالفت با این پرداخت های کلان، نماینده جمهوریخواه، جان جی دانکن جونیور فاش کرد که حقوق سالیانه سرلشکر دیوید اچ پترائوس کم تر از نصف حقوقی است که بعضی از این مأموران امنیتی رده بالای بلک واتر در عراق دریافت می کنند.

البته واقعیتی که این نماینده برزبان نیاورد این بود که چون در خدمات بلک واتر موضوع حفظ جان مقام های آمریکا دربغداد درمیان است، با وجود همه مرگ هایی که آنها در عراق مسبب آن بوده اند، پرداخت این پول ها ارزشش را دارد وکل مطلب همین است. این دیدگاه کارمندان وزارت خارجه و کارفرمایان آنها در واشنگتن است که سال ها امنیت آنها به وسیله سازمان امنیتی بلک واتر پوشش داده شده است. آن طور که نمایندگان اکثریت ( دموکرات ها) در کمیته نظارت و اصلاح اظهار می دارند « نشانه و مدرکی وجود ندارد در مورد این که وزارت خارجه در صدد مهار کردن اعمال بلک واتر برآمده باشد و یا علاقه ای به دانستن شمار رویداد های تیراندازی هایی که بلک واتر در آنها شرکت داشته است ، نشان داده باشد و با توجه به این که در اکثر مواقع آنها در ابتدا و بدون دلیل به مردم شلیک کرده اند. آنها حتی یک بار مزدوری از سربازان مزد بگیراین شرکت را برای بازپرسی بازداشت نکرده اند ».

عراقی ها برای آنها به منزله سرخپوستان آمریکا هستند که کوشش های بی ثمری به عمل می آورند تا زمین های اجدادی خود را حفظ کنند. درست همان طور که سرخپوستان ساکن اصلی آمریکا نومیدانه برای چنین هدفی می جنگیدند. امپراتوری ایالات متحده در عراق که به وسیله سفیر آن رایان کراکر نمایندگی می شود نه به وسیله سواره نظام ارتش آمریکا بلکه به وسیله یک گروه هفت تیرکش مزد بگیر استقرار یافته است.

پوراندخت مجلسی