سربازان قرن ۲۱

ارتش ایالات متحده در نظر دارد ترتیبی اتخاذ کند تا در صورت لزوم خود را سریع تر به مناطق ناآرام جهان برساند و عملیات نظامی را با سرعت آغاز کند به همین دلیل قرار است طی شش سال آینده حدود ۹۱ میلیارد دلار برای بررسی راهکارهای تحقق این طرح صرف کند

ارتش ایالات متحده در نظر دارد ترتیبی اتخاذ کند تا در صورت لزوم خود را سریع تر به مناطق ناآرام جهان برساند و عملیات نظامی را با سرعت آغاز کند. به همین دلیل قرار است طی شش سال آینده حدود ۹۱ میلیارد دلار برای بررسی راهکارهای تحقق این طرح صرف کند. اهدافی که قرار است ارتش آمریکا طی سال های آینده به آنها دست یابد از این قرار است: اعزام یک تیپ طی ۹۶ ساعت (۴ روز)، اعزام یک لشکر طی ۱۲۰ ساعت (۵ روز) و پنج لشکر طی ۳۰ روز به هر نقطه دلخواه از جهان!

برای دستیابی به این هدف لازم است ارتش را از حالت فعلی که متکی به استفاده از حجم وسیعی از ابزارآلات سنگین و کندرو همانند تانک ها و زره پوش ها است، خارج کرده و به استفاده از تجهیزات و خودروهایی روی آورد که در مقایسه با تجهیزات امروزی سبک تر بوده و از ناوگان زرهی تندروتری استفاده کند، تا بتواند در میدان نبرد با سرعت بیش از یکصد هزار کیلومتر بر ساعت جولان دهد و در عین حال ضرباتی که بر نیروهای دشمن وارد می آورد همانند ضربات نیروهای سنگین و کندروی فعلی مهلک و کاری باشد. ژنرال جان ام. کین معاون ستاد ارتش آمریکا در کنفرانس علمی دوسالانه ارتش که طی ماه دسامبر در اورلاندو برگزار شد، گفت: «ما درصددیم که نحوه جنگیدن و صف آرایی نیروها را تغییر دهیم. »

در بیست و سومین کنفرانس علمی برگزار شده، نقشه کلی این طرح برای شرکت کنندگان رسم شد تا آنان ضمن اتخاذ راهکارهایی با غلبه بر مشکلات فنی، به اهداف این طرح که ارتش از آن با عنوان سیستم جنگی آینده نام می برد، دست یابند. کلید این تحولات استفاده از فناوری های جدید همانند خودروهای الکتریکی هیبرید، روبات ها، لیزرها، شبکه ارتباطات سیار و آرایه ای از جنگ افزارهای هوشمند و حسگرهای مبتنی بر سیستم های میکرومکانیکی ( MEMS ) ،بیوتکنولوژی و نانوتکنولوژی است که می تواند امکانات و توانایی های فناوری های موجود را گسترده تر سازد. در عین حال می توان با استفاده از نتایج تحقیقات جدید از سربازان در مقابل عوامل بیولوژیکی محافظت کرد.

●خودروهای سبک تر

تمام انواع فناوری های پیشرفته ای را که برشمردیم در طراحی و ساخت ناوگانی از ۱۶ نوع خودروی جدید به کار خواهد رفت. این تحقیقات در قالب برنامه ای با عنوان سیستم جنگی آینده ( FCS ) انجام خواهد شد. در این برنامه که تحت سرپرستی بوئینگ به عنوان پیمانکار اصلی طرح انجام خواهد شد، خودروهای FCS چه از نوع نفربرهای زرهی باشند چه از نوع خودروهای صف شکن، طوری طراحی می شوند که کمتر از ۲۰ تن وزن داشته باشند تا نقل و انتقال آنان به میدان های جنگی دوردست با استفاده از هواپیماهای حمل و نقل نظامی همانند ۱۳۰- C به آسانی صورت گیرد. این در حالی است که بعضی از انواع تانک های فعلی همانند M۱-Abrams حدود ۷۵ تن وزن دارند. از لحاظ حمل و نقل FCS به خودروهای الکتریکی هیبریدی متکی است، چرا که این نوع خودروها سوخت کمتری مصرف می کنند و در عین حال مزیت های متعدد دیگری دارند، از جمله اینکه این خودروها قادرند باتری های قابل شارژ به کار رفته در سایر سیستم های الکترونیکی FCS را پر کنند. به همین دلیل تحقیقات برای توسعه فناوری های ساخت سلول های سوختی مولد الکتریسیته شدیدا گسترش یافته است. بعضی دیگر از انواع خودروهای FCS روباتی خواهند بود و وظیفه اصلی شان این است که در خط مقدم جبهه و پیشاپیش سایر نیروها به حرکت درآمده و تهدیدات هسته ای بیولوژیکی و شیمیایی محیط را ارزیابی کنند.

در عین حال این خودروهای روباتی برای شناسایی غارها و پناهگاه های زیرزمینی، تخلیه مجروحان و حمل و نقل ملزومات مورد استفاده قرار خواهد گرفت. اساس این تحولات سخت افزاری تغییر در طرح های جنگی ارتش برای جنگ های آینده است. به گفته ژنرال کین، مشخصه اصلی عملیات نظامی گذشته، همانند جنگ خلیج فارس،آتشباری شدیدی است که در عرض خطوط مرزی دشمن صورت می گیرد تا قسمت های بیشتری از خاک دشمن اشغال شود. پیشرفت های صورت گرفته در فناوری حسگر و به کارگیری این فناوری در اکثر موارد از ماهواره هایی که حول زمین در حال گردشند تا هواپیماهای بدون سرنشین، سربازان را قادر می سازد تا از فراز منطقه جنگی شاهد اوضاع باشند. پیش از این سربازان از این توانایی ها برخوردار نبودند. کین می گوید سربازان در جنگ های آینده با استفاده از حسگرها به تماشای وضعیت منطقه پرداخته و فقط به تصرف نقاط استراتژیک خواهند پرداخت.

کلود بولتون معاون پشتیبانی و فناوری ارتش می گوید برای آنکه این رویا محق شود. ارتش در بدو امر ۵۴۷ فناوری جدید که احتمالا می توانست در دستیابی به اهداف FCS مورد استفاده قرار گیرد را مورد و آزمایش قرار داد. بعدها از تعداد طرح های مورد نظر کاسته شده و تعدادشان به ۱۰۰ طرح رسید. از میان مهم ترین طرح هایی که در فهرست اولیه ارتش قرار دارند، می توان به این طرح ها اشاره کرد: ابداع یک شاسی مشترک برای تمامی خودروهای FCS ، ابداع یک اسلحه «خوش دست» توسعه ارتباطات گسترش فناوری هایی که باعث کاهش وزن، اندازه و قیمت اقلام مورد نیاز جنگجویان می شود همانند نیرو، سوخت، غذا و آب مورد نیاز.

●اینترنت متحرک

خودروهای سبک تر و سریع تر FCS باید به یک شبکه همراه، همانند اینترنت متحرک مجهز باشند. این شبکه باید روی خودروها نصب شود تا همان طور که این نیروها از زمین های ناهموار، جنگل ها و تپه ها می گذرند همراه آنان باشند. این فناوری از ارزش حیاتی برخوردار است چرا که می تواند اطلاعات ارزشمندی مربوط به مکان استقرار نیروهای دشمن را جمع آوری کند. این مزیت به همراه سرعت بیشتر این خودروها می تواند تا حد زیادی استحکام زرهی کمتر را جبران کند. قرار نیست که خودروهای FCS همانند تانک ها به گونه ای ساخته شوند که آتشباری سهمگین دشمن را تحمل کنند بلکه ماموریتشان این است که با استفاده از حسگرهای مختلف موقعیت دشمن را شناسایی کرده و پیش از حریف شلیک کنند.

در عین حال برای آنکه شبکه متحرک به طور موفقیت آمیزی مورد استفاده قرار گیرد باید به پرسش های اساسی بسیاری پاسخ گفت. از جمله مسائل پیش رو برای استفاده از شبکه های متحرک می توان به این موارد اشاره کرد: چگونه می توان به بهترین وجهی باندها را برای برقراری ارتباط و استفاده از اطلاعات کلیدی مورد استفاده قرار داد، چگونه می توان مسیر انتقال اطلاعات را در صورت پیش آمدن یک رویداد غیرمنتظره تغییر داد یا چگونه می توان از اطلاعات محرمانه محافظت کرد تا از استفاده غیرمجاز به وسیله نیروهای خودی یا دشمن جلوگیری کرد.

فناوری های نوین می تواند قدرت آتشباری توپ های FCS را نیز افزایش دهد. از زمان ناپلئون تاکنون برای تولید نیروی پیشرانه توپ ها از پودرهای سیاهی استفاده می شود که توسط چاشنی یک فشنگ منفجر می شود. اما مشکل این چاشنی ها این است که پس از هر بار شلیک باید آنها را تعویض کرد. در عین حال باید تعداد قابل توجهی از چاشنی ها را به خطوط مقدم جبهه انتقال داد تا توپ ها را تغذیه کنند. اما هم اکنون یک روش جایگزین که از اشعه لیزر برای انفجار ماده پیشرانه استفاده می کند توسط مرکز مهندسی و توسعه تحقیقات جنگ افزارهای ارتش آمریکا مراحل آزمایش خود را پشت سر می گذارد. در این روش اشعه لیزر توسط تجهیزات نوری روی خزانه فشنگ توپ متمرکز شده و موجب انفجار می شود. این روش تاکنون روی توپ های ۱۵۵ میلی متری مورد آزمایش قرار گرفته و مشخص شده است که در این روش سرعت شلیک در دقیقه نسبت به روش های قبلی بیشتر می شود، چرا که لازم نیست پس از هر شلیک چاشنی را تعویض کرد. در عین حال این مطلب به این معنی است که از این پس تجهیزات FCS سبک تر می شوند. چرا که دیگر به چاشنی نیازی نیست. آزمایشات دیگری در حال انجام است تا بتوان با استفاده از لیزر میزان عقب نشینی لوله توپ را که از شلیک ناشی می شود کاهش داد.

با استفاده از نسل جدیدی از موشک های هوشمند که می توان آنها را توسط کامیون ها منتقل و شلیک کرد می توان انفجارهای شدیدی ایجاد کرد. به عنوان مثال می توان به یک نوع خمپاره انداز جدید که همانند یک موشک کروز کوچک عمل می کند، اشاره کرد. برای آنکه این خمپاره انداز ۱۲۰ میلی متری دارای برد بیشتری شود به بال هایی مجهز شده اند و سیستم های میکرومکانیکی و لیزرها نیز برای یافتن و نابودی اهداف به کار می رود. به همین دلیل این تجهیزات، سیستم های دقیقا هدایت شونده نامیده می شوند. بعد از اینکه این موشک ها تکمیل شدند، جایگزین توپ های قدیمی می شوند که از سرعت و دقت کمتری برخوردارند. در طرح سیستم های جنگ افزار آینده قرار است، هنگامی که طراحی و ساخت تجهیزات لیزری به اتمام رسید تمام خودروها به سلاح های لیزری مجهز شوند تا قدرت مقابله آنان در برابر تجهیزات نظامی افزایش یابد. بررسی جدید انجام گرفته در مراکز تحقیقاتی نظامی نشان داده است که استفاده از سلاح های لیزری برای مقابله با آتشباری توپ های جدید می تواند بسیار کارساز باشد.

در عین حال قرار است انستیتو تکنولوژی ماساچوست یک مرکز تحقیقات نانوتکنولوژی و کاربردهای آن در ارتش افتتاح کند.

مترجم: آقای سلیمان فرهادیان

Scientific American

---