بدترین دشمن اعراب خودشان هستند

اخبار رسیده در خصوص خروج عراق از کنترل ایالات متحده و افزایش نفوذ ایران بر این کشور را شاید بتوان برای آمریکایی ها ناامید کننده خواند

اخبار رسیده در خصوص خروج عراق از کنترل ایالات متحده و افزایش نفوذ ایران بر این کشور را شاید بتوان برای آمریکایی ها ناامید کننده خواند. هدف از این خبررسانی هم هشدار دادن زود هنگام است. قرار است همه بدانند که تهران می تواند اصلی ترین برنده خروج آمریکایی ها از عراق باشد. این خبرسازی ها را در کنار نتیجه تازه ترین نظرسنجی موسسه بروکینگز قرار دهید. بر اساس این نظرسنجی میزان خوش بینی اعراب به سیاست های ایالات متحده در خاورمیانه از ۵۱ به ۱۶ درصد کاهش پیدا کرده است. این نظرسنجی به ما اثبات می کند که نخستین دهه قرن بیست و یکم برای امریکایی ها در خاورمیانه چندان رضایت بخش نبوده است.

زمانی که باراک اوباما در نخستین ماه های حضور در کاخ سفید خبر عقب نشینی اکثریت نیروهای آمریکایی از عراق را داد، برخی شادی و پایکوبی اعراب را پیش بینی می کردند و این در حالی بود که جهان عرب با سکوت از کنار این موضع گیری عبور کرد. یک روزنامه نگار عرب در این خصوص به من می گوید: اعراب همواره عصبانی هستند. همواره به دنبال بدترین ها می گردند و بر سر آن هیاهو راه می اندازند.

● سوتفاهم و تعصب ذهنی

بخش عمده ای از دلایل عقب مانده گی اعراب در یک دهه گذشته در سوبرداشت ها و تعصب های ذهنتی نهفته است که در اعراب به چشم می خورد. این عامل به اندازه اشتباهات ایالات متحده در وضعیت دهه نخست قرن بیست و یکم نقش افرین است.

نخستین تصویر بسیار روشن است.می توانید شیفتگی اولیه جهان عرب و مسلمانان را هنگام پیروزی باراک اوباما به یاد آورید. به هر حال اسم کامل او باراک حسین اوباما است. نامی که برای مسلمانان از ارج و قرب بسیاری برخوردار است.

اخیرا تعدادی از خبرنگاران عرب در کاخ سفید و هنگام سخنرانی حسنی مبارک رئیس جمهوری مصر حضور داشتند. باراک اوباما گیرنده بی سیم نامرئی را در گوش خود داشت که زبان عربی حسنی مبارک را برای رئیس جمهوری ترجمه می کرد. خبرنگاران عرب اما به شدت هیجان زده بودند و گمان می کردند که تکان های سر اوباما که نشانه تایید بود نشان دهنده این است که آقای رئیس جمهور زبان عربی را می فهمد. اعراب حتی در این جلسه هم دوست داشتند تصور کنند اوباما یکی از خود آنهاست.

همین مثال کوچک کافیست تا نشان دهد که برداشت اعراب از مسائل بین المللی تا چه اندازه سطحی است. زمانی که خبرنگاران که نخبگان جهان عرب به حساب می آیند تا این اندازه سطحی به حرکت های سر اوباما واکنش نشان می دهند، به راحتی می توان نتیجه گرفت که چرا تلاش های ایالات متحده برای به زود دموکراتیک کردن این کشورها و تطبیق استانداردهای آنها با استانداردهای غربی همواره محکوم به شکست است. هفت ماه از برگزاری انتخابات در عراق گذشته است و با این همه هنوز دولت در این کشور تشکیل نشده است. عراقی ها در این مدت نشان دادند که نمی توانند چیزی بیش از ناراضیانی باشند که همواره غر می زنند و حتی برای منافع خود هم حاضر به گذشت نیستند.

● بازی تقسیم تقصیر اعراب

برنارد لوئیس مدت ها پیش توجه همگان را به بازی تقسیم تقصیر که اعراب به خوبی آن را آموخته اند جلب کرد. وی در این خصوص نوشته بود: اعراب به شکل سنتی آموخته اند که مغول ها، ترک های عثمانی، نیروهای استعمارگر، یهودیان و کلا دیگران را مقصر بدانند. زمانی که از اعراب در این خصوص سوال می کنم، تمام تلاش خود را به کار می گیرند تا پشت ایدئولوژی خود پنهان شوند:" اگر مسلمانان بهتری باشیم و از فرامین قران تبعیت کنیم. می توانیم عملکرد بهتری هم داشته باشیم. "اعراب عادت کرده اند برای تنبلی های خود دلیل و توجیه بیابند. اعراب نسبت به اسرائیل هم وسواس پیدا کرده اند. اعراب همواره ادعا می کنند که پیدایش اسرائیل در حقیقت مسبب تمام مشکلات انها بوده است. اعراب کمک های میلیاردی ایالات متحده به اسرائیل را دلیل تمیز یافتن این رژیم بر خود می دانند. البته باید به یاد بیاورم که دلارهای آمریکا در کشورهای عربی هم کم نیستند. در کشورهایی مانند اردن، مصر، پاکستان و البته تشکیلات خودگردان فلسطین دلارهای امریکایی به چشم می خورند.

در سفر آخری که به کویت داشتم از یک دانشجو این سوال را پرسیدم: اگر اسرائیل نیست و نابود شود آیا مشکلات جهان عرب حل و فصل می شود؟ وی در پاسخ گفت: نه. اعراب همواره میان خود بر سر پول و قدرت می جنگند. ذات اعراب با فساد اقتصادی و سیاسی گره خورده است.

باید اعتراف کنیم که اعراب، اصلی ترین دشمنان خود هستند. رامی خوری خبرنگار اردنی دیلی استار که خود هم عرب تبار است به صراحت در مقاله ای به اسکیزوفرنی فرهنگی اشاره می کند که اعراب به آن مبتلا هستند. وی این بیماری را نتیجه ترکیب خودبزرگ بینی و اتکا بر کمک های خارجی می داند.

جای تعجیبی ندارد که با توجه به ناکارآمدی اعراب، ایرانی ها در منطقه خاورمیانه هر روز به واسطه فعالیت های خود بیشتر به چشم بیایند. ایرانی ها به سهولت و ارام ارام بر تمامی مسائل منطقه ای سیطره می یابند. خلا ایجاد شده در جهان عرب و خاورمیانه را ایرانی ها با حضور خود جبران می کنند.

نویسنده: والتر - رادگرز

مترجم: سارا - معصومی

منبع: سایت خبری - خبر آنلاین - تاریخ شمسی نشر ۲۳/۰۸/۱۳۸۹ - به نقل از کریستین ساینس مانیتور، هشتم نوامبر ۲۰۱۰