سرعت كره در تقابل با تكنیك ایران

راهكار مقابله با سرعت, تكنیك نیست, بلكه تاكتیك است اصولاً برای مقابله با تیم های سرعتی باید از حربه های تاكتیكی كلاسیكی چون پرس كردن حریف استفاده شود

۲۴ ساعت دیگر چشم در چشم سمج ترین رقیب چشم بادامی تاریخ فوتبال خود خواهیم شد تا برای صعود به مرحله نیمه نهایی جام ملت های آسیا یك دوئل ۹۰ یا ۱۲۰ دقیقه ای را آغاز كنیم.كره جنوبی در شیرین ترین و تلخ ترین روزهای تاریخ خود همواره مقابل ما صف آرایی كرده است.

به عبارت دیگر بخشی از بهترین و بدترین نتایج تاریخ فوتبال كره در تقابل با حریفان آسیایی، مقابل تیم ایران به ثبت رسیده است۲. شكست سنگین ۳ بر صفر ایران در سالهای ۸۸ و مقدماتی جام جهانی ۹۴ و ۲ پیروزی تاریخی ۶ بر ۲ و ۴ بر ۳ ایران مقابل كره در مرحله حذفی مسابقات جام ملت های آسیا در سال های ۹۶ و ۲۰۰۴ از همین دست نتایج هستند. البته بدون شك در ثبت چنین نتایجی برتری از آن ماست چرا كه در سالهای اخیر و در مسابقات جام ملت های آسیا، هرگز مقابل كره جنوبی بازنده شرمنده نبوده ایم.

اما برای توصیف جدال فردا مقابل كره جنوبی، هیچ جمله ای زیباتر از جمله ای نیست كه توسط «بورا میلوتینوویچ» سرمربی نامدار فوتبال كه به عنوان ناظر ویژه از این مسابقات بازدید می كند، بیان شد.میلوتینوویچ نتیجه نهایی این دیدار را ماحصل تقابل سرعت كره و تكنیك ایران دانست و گفت: باید دید كه كدام یك می توانند برتری را به حریف دیكته كنند.

كره جنوبی اصولاً تیمی است كه هم از سرعت انفرادی خوبی بهره می برد و هم از سرعت تیمی بالایی برخوردار است. كره ای ها یك قابلیت سرعتی دیگر هم دارند و آن سرعت بسیار بالا در امر انتقال از حالت دفاع به حالت حمله و برعكس می باشد.

كره ای ها این قابلیت را دارند كه خیلی سریع وضعیت تدافعی خود را باوضعیت تهاجمی عوض كنند و این امر می تواند شیرازه سازمان دفاعی ما را به سادگی بر هم بریزد.خط دفاعی كه مقابل مهاجمان ازبك و چینی، تاب و توان دفاع نداشت، مقابل مهاجمان كره ای بیش از پیش به مشكل برخواهد خورد به ویژه آنكه خط دفاع ما نه در حالت دفاع ۴ نفره خطی و نه با دفاع ۳ نفره كوچكترین اقتداری از خود به نمایش نگذاشته است.به همین خاطر است كه سرعت كره جنوبی می تواند تكنیك ما را قربانی كند و یك شكست تلخ را به تیم ما تحمیل نماید.

راهكار مقابله با سرعت، تكنیك نیست، بلكه تاكتیك است. اصولاً برای مقابله با تیم های سرعتی باید از حربه های تاكتیكی كلاسیكی چون پرس كردن حریف استفاده شود.

پرس و دبل پرس - به معنای تحت فشار قرار دادن همزمان یار صاحب توپ و بازیكنی كه می تواند حمایت كننده صاحب صاحب توپ باشد - اصلی ترین راهكاری است كه در چنین مواردی تجویز می شود.البته پرس كردن می تواند برای تیم ملی ما از دو جهت مشكل ساز شود. اول آنكه پرس كردن انرژی بسیار زیادی می خواهد كه با توجه به گرما و درصد بالای رطوبت مالزی، این امر می تواند باعث تخلیه انرژی و توان رقابتی ملی پوشان ما شود.

دوم آنكه وقتی تیمی پرس می شود، برای شكستن پرس، حریف می تواند به بازی تأخیری و پس از آن بازی مستقیم روی بیاورد یعنی آنكه با پاس های كوتاه در عرض، به دنبال ایجاد روزنه ای برای ارسال بلند توپ در فضای پشت مدافعان باشد. حضور توپ در یك سوم دفاعی ما به معنای رودر رویی مدافعان كند و سنگین ما با مهاجمان سرعتی و تكنیكی كره خواهد بود كه این امر به احتمال فراوان به ضرر ما تمام خواهد شد!به نظر می رسد كه دبل پرس در یك سوم میانی ما، تدبیر مناسبتری باشد از آن جهت كه انرژی كمتری صرف خواهد شد و به دلیل فشردگی فضای باقیمانده میدان، ارسال به فضای پشت مدافعان نیز كمتر میسر خواهد شد.

تا اینجا از سرعت كره و راههای مقابله با آن سخن گفتیم. شاید بهتر باشد كه دعا كنیم تكنیك ناب ایرانی - كه تا این مرحله از جام ملت ها كمتر به نمایش درآمده - مقابل كره جنوبی به نمایش دربیاید و هم میلوتینوویچ را روسفید كند و هم ملی پوشان را!

هومن جعفری