دوشنبه, ۱۷ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 6 May, 2024
مجله ویستا

برگی از دفتر زندگی مارلون براندو


برگی از دفتر زندگی مارلون براندو

شروع پروژه و اینك آخرالزمان بسیار دوستانه بود در سال ۱۹۷۹ قرار شد مارلون براندو در نقش كلنل كورتز در فیلم حماسی و شكوهمند فرانسیس فورد كاپولا بازی كند و در ازای چهار هفته كار مبلغ ۳ ۵ میلیون دلار دستمزد دریافت كند چون كورتز تنها در انتهای فیلم نقش داشت و می شد بیشتر صحنه های حضور او را در ط ول یك هفته فیلمبرداری كرد و كاپولا پیش بینی كرده بود كه فیلم به راحتی به پایان برسد ولی به یكباره همه پیش بینی ها اشتباه از آب درآمد

از زمانی‌ كه‌ اضافه‌ وزن‌ پیدا كرده‌، نتوانسته‌ درخشش‌ پیشین‌ را تكرار كند

شروع‌ پروژه‌ و اینك‌ آخرالزمان‌ بسیار دوستانه‌ بود: در سال‌ ۱۹۷۹ قرار شد مارلون‌ براندو در نقش‌ كلنل‌ كورتز در فیلم‌ حماسی‌ و شكوهمند فرانسیس‌ فورد كاپولا بازی‌ كند و در ازای‌ چهار هفته‌ كار مبلغ‌ ۳/۵ میلیون‌ دلار دستمزد دریافت‌ كند. چون‌ كورتز تنها در انتهای‌ فیلم‌ نقش‌ داشت‌ و می‌شد بیشتر صحنه‌ های‌ حضور او را در ط‌ول‌ یك‌ هفته‌ فیلمبرداری‌ كرد و كاپولا پیش‌ بینی‌ كرده‌ بود كه‌ فیلم‌ به‌ راحتی‌ به‌ پایان‌ برسد. ولی‌ به‌ یكباره‌ همه‌ پیش‌بینی‌ها اشتباه‌ از آب‌ درآمد. هاروی‌ كایتل‌ جای‌ خود را به‌ مارتین‌ شین‌ داد و به‌ دلیل‌ تغییرات‌ جوی‌ استوایی‌، صحنه‌های‌ فیلمبرداری‌ به‌ هم‌ ریخت‌. محل‌ ضبط‌ فیلم‌ در كشور فیلیپین‌ بود كه‌ در آن‌ همه‌ امور روندی‌ كند، گران‌ و دشوار داشت‌. در نتیجه‌ كاپولا كه‌ خود مسئول‌ امور مالی‌ فیلم‌ بود، دچار مشكلات‌ عدیده‌ای‌ شد، بودجه‌ ۵ میلیون‌ دلاری‌ به‌ مبلغ‌ ۲۵ میلیون‌ دلار افزایش‌ یافت‌ و كارگردان‌ مجبور شد تمامی‌ هزینه‌ها و فشارهای‌ مالی‌ را خود جبران‌ كند و تا آستانه‌ ورشكستگی‌ هم‌ پیش‌ برود. به‌ همین‌ دلیل‌ پیش‌ از آمدن‌ براندو، كاپولا با این‌ دوست‌ قدیمی‌ خود تلفنی‌ مذاكراتی‌ درباره‌ تغییر شرایط‌ كار كرد. براندو تا بیشترین‌ حد ممكن‌ با او كنار آمد و قرار شد در ازای‌ پنج‌ هفته‌ كار تنها مبلغ‌ یك‌ میلیون‌ دلار به‌ اضافه‌ ۱۱ درصد از سود ناخالص‌ دریافت‌ كند. قرارداد اصلی‌ دوبند دیگر نیز داشت‌: اول‌ اینكه‌ براندو سعی‌ كند وزن‌ خود را كاهش‌ دهد و دوم‌ كتاب‌ قلب‌ تاریكی‌ نوشته‌ جوزف‌ كنراد را كه‌ فیلمنامه‌ بر اساس‌ آن‌ نوشته‌ شده‌ بود بخواند تا خود را برای‌ نقش‌ كورتز آماده‌تر كند. براندو در حالی‌ به‌ فیلیپین‌ رفت‌ كه‌ حداقل‌ ۱۱۰ كیلوگرم‌ وزن‌ داشت‌ و حتی‌ نگاهی‌ هم‌ به‌ كتاب‌ مذكور نینداخته‌ بود. این‌ درست‌ كه‌ متنهای‌ مربوط‌ به‌ كورتز در فیلمنامه‌ توسط‌ كاپولا تنظ‌یم‌ شده‌ و پیوستگی‌ و وضوح‌ لازم‌ را نداشت‌، ولی‌ خط‌ سیر فیلم‌ با توجه‌ به‌ وضع‌ ناامیدانه‌ای‌ كه‌ كاپولا در آن‌ به‌ سر می‌برد، بیشترین‌ یكدستی‌ ممكن‌ را داشت‌. كاپولا به‌ كمك‌ و همیاری‌ یك‌ ستاره‌ بزرگ‌ نیاز داشت‌، ولی‌ براندو بیشتر سرگرم‌ كلنجار رفتن‌ و بگو مگوهایی‌ بود كه‌ به‌ صورت‌ حماسی‌ اغراق‌آمیزی‌ در فیلمنامه‌ آمده‌ و به‌ كل‌ فیلمنامه‌ حالت‌ راكدی‌ داده‌ بود. به‌ همین‌ جهت‌ روز به‌ روز تاخیر بیشتری‌ رخ‌ می‌داد و روند فیلمبرداری‌ به‌ كابوسی‌ هولناك‌ بدل‌ شد. نهایتا همانند نقش‌ براندو در فیلم‌، در یكی‌ از صحنه‌ها او را با استفاده‌ از ترفندهای‌ ویژه‌ به‌ صورت‌ سایه‌ای‌ در تاریكی‌ می‌بینیم‌ و با وجودی‌ كه‌ قسمتهای‌ بازی‌ كورتز كیفیت‌ خارق‌العادده‌ای‌ دارند ولی‌ دارای‌ جذابیت‌ و گیرایی‌ لازم‌ نیستند. در گذشته‌ تماشاگر با دیدن‌ فیلمهای‌ براندو می‌توانست‌ خود را در بازی‌ نرم‌ و شفاف‌ او غرق‌ كند ولی‌ در حال‌ حاضربه‌ دلیل‌ فاصله‌گرفتن‌ از روزهای‌ اوج‌، تماشاگر از دیدن‌ فیلمهای‌ براندو احساس‌ وحشت‌ می‌كند. اما به‌ نظ‌ر این‌ ستاره‌ كم‌نظ‌یر هالیوودی‌، بدون‌ شك‌ هر كسی‌ تمایل‌ دارد با مشكلات‌ خود دست‌ و پنجه‌ نرم‌ كند: من‌ به‌ خوبی‌ می‌توانستم‌ با كاپولا كنار بیایم‌، دیدگاه‌ او را با خودم‌ همسو كنم‌ و توافق‌ او را به‌ دست‌ آورم‌. او هم‌ نظ‌ر من‌ را می‌پذیرفت‌. ولی‌ از ابتدای‌ كار من‌ به‌ دنبال‌ راهی‌ بودم‌ تا زمان‌ بازی‌ نقش‌ خودم‌ را كوتاهتر كنم‌ و مجبور به‌ تحمل‌ سنگینی‌ كار نباشم‌. از و اینك‌ آخرالزمان‌ به‌ بعد، براندو عادت‌ كرده‌ است‌ كه‌ گهگاه‌ كار كند. آن‌ هم‌ در صورت‌ داشتن‌ نقش‌ در بهترین‌ برنامه‌ زمانی‌ ممكن‌ و بیشترین‌ دستمزد و هیچ‌ چیز به‌ جز معیارهای‌ خود او برایش‌ اهمیت‌ ندارد.پس‌ از تماشای‌ یك‌ برنامه‌ موفق‌ تلویزیونی‌ در سال‌ ۱۹۷۷، براندو موافقت‌ كرد نقش‌ جرج‌ لینكلن‌ راكول‌ را در برنامه‌ نسل‌ بعدی‌ در سالهای‌ ۱۹۷۹-۸۰ بازی‌ كند و در ازای‌ یك‌ روز كار در هفته‌ ۲۵ هزار دلار دریافت‌ كند.او كل‌ این‌ مبلغ‌ را صرفا خرج‌ امور خیریه‌ كرد و در حالی‌ كه‌ بازی‌اش‌ چندان‌ تعریفی‌ هم‌ نداشت‌، به‌ صورت‌ تامل‌برانگیزی‌ جایزه‌ هنرپیشه‌ سال‌ تلویزیون‌ را به‌ خود اختصاص‌ داد. بعد از ۹ سال‌ خانه‌نشینی‌، مارلون‌ براندو در سال‌ ۱۹۸۹ در فیلم‌ یك‌ فصل‌ سرد سفید نقش‌ یك‌ وكیل‌ را ایفا كرد كه‌ سعی‌ داشت‌ با جدایی‌ میان‌ سفیدپوستان‌ و سیاهپوستان‌ مقابله‌ كند. او این‌ كار را با هدف‌ قبلی‌ كه‌ اختصاص‌ درآمدی‌ به‌ امور خیریه‌ بود انجام‌ داد. آخرین‌ فیلم‌ جذاب‌ و باكیفیت‌ براندو The Freshman نام‌ دارد كه‌ در سال‌ ۱۹۹۰ ساخته‌ شد. او برای‌ بازی‌ در این‌ فیلم‌ ۳/۳ میلیون‌ دلار به‌ اضافه‌ ۱۱ درصد سود ناخالص‌ دستمزد گرفت‌. در صورتی‌ كه‌ سه‌ میلیون‌ دلار رقم‌ چندانی‌ برای‌ یك‌ ستاره‌ بزرگ‌ هالیوودی‌ محسوب‌ نمی‌شود. او در یك‌ قسمت‌ فیلم‌ بازی‌ نسبتا خوبی‌ داشت‌. براندو در نقش‌ یك‌ پدرخوانده‌ مهربان‌ و دلرحم‌ مافیایی‌ كه‌ تقلیدی‌ از شخصیت‌ ویتو كورلیونه‌ در فیلم‌ پدرخوانده‌ است‌، ظ‌اهر شد و بازی‌ دلپذیرش‌ ارزش‌ این‌ دستمزد را داشت‌. فیلم‌ كریستف‌ كلمب‌ كه‌ یك‌ برنامه‌ اكتشافی‌ بود نیز در سال‌ ۱۹۹۲ واقعا مایه‌ رسوایی‌ شد. براندو رقم‌ ۵ میلیون‌ دلار تنها برای‌ ۱۰ دقیقه‌ حضور در این‌ فیلم‌ دریافت‌ كرد كه‌ تصورات‌ قدیمی‌ وسترن‌ درباره‌ مكان‌ ظ‌هور فرهنگ‌ سرخپوستان‌ را تایید می‌كرد. او توسط‌ بسیاری‌ از سرخپوستانی‌ كه‌ در فیلم‌ از آنها دفاع‌ كرده‌ بود، ملامت‌ شد. ولی‌ به‌ عقیده‌ خودش‌ در مورد این‌ نقش‌ انتخاب‌ دیگری‌ نداشته‌ است‌ و نهایتا به‌ دلیل‌ گرفتاری‌ خانوادگی‌ براندو، پروژه‌ این‌ برنامه‌ متوقف‌ شد.


شما در حال مطالعه صفحه 1 از یک مقاله 2 صفحه ای هستید. لطفا صفحات دیگر این مقاله را نیز مطالعه فرمایید.