مرتضی احمدی از صداهای ماندگار

مرتضی احمدی را نمی‌شود به این سادگی فراموش کرد؛ پیرمرد لاغر و خوش‌صحبتی که تمام روزهای کودکی‌مان با صدایش گره خورده است. او متولد ۱۳۰۳ بوده و کار حرفه‌ای دوبله را از سال ۱۳۴۲ …

مرتضی احمدی را نمی‌شود به این سادگی فراموش کرد؛ پیرمرد لاغر و خوش‌صحبتی که تمام روزهای کودکی‌مان با صدایش گره خورده است. او متولد ۱۳۰۳ بوده و کار حرفه‌ای دوبله را از سال ۱۳۴۲ شروع کرده است. احمدی در سال ۱۳۳۲ به رادیو تهران آمد و کارش را با اجرای یک برنامه کمدی شروع کرد. در دوره‌های مختلفی در رادیو کار کرد، تیپی به نام «بابا جاهل‌گریان» اجرا کرد و به سبک‌های مـختلف ترانه و آواز خواند. در فروردین ۱۳۴۹ احـمدی به دعوت علی حاتمی ترانه عنوان‌بندی فیلم «حسن کچل» را ضربی‌خوانی کرد. احمدی در دهه پنجاه به تلویزیون رفت و در یکی از پربیننده‌ترین سریال‌های آن سال بازی کرد. از ماندگارترین آثار دوبله مرتضی احـمدی صدای او در نقش روباه مکار «پینوکیو» است.

ـ خیلی گزیده‌کار شدم و مثل بازنشسته‌ها می‌مانم، اما با این تفاوت که بازنشسته بدون حقوق هستم. آخرین کارم فیلم سینمایی «گمشده» دیوید کیلینیز بود که برای شبکه اول دوبله کردم. از دوبله‌های جدید اصلا راضی نیستم و باید از تجارب قدیمی‌ها استفاده کرد.

ـ حالا دوبله در کشور ما خیلی فرق کرده است. قبلا روی دوبله فیلم‌ها وقت می‌گذاشتیم و تمرین می‌کردیم. مدیر دوبلاژهای فهیم و تحصیلکرده‌ای داشتیم و و وقت می‌گذاشتند و با دوبلورها کار می‌کردند. مثل حالا نبود که صبح وارد استودیو شوی و تا بعدازظهر دوبله یک فیلم سینمایی تمام شود.

ـ در آن سال‌ها که من در دوبله پرکار بودم، یادم هست برای دوبله یک فیلم سینمایی پنج شش روز وقت می‌گذاشتیم. آن دوران دوبله ما در سطح جهان حرف اول را می‌زد. متاسفانه در حال حاضر از ترکیه هم پایین‌تر هستیم. کیفیت دوبله‌ها پایین آمده و این به دوبله بشدت آسیب‌زده است.

ـ مدیر دوبلاژ شدن شوخی نیست. یک مدیر دوبلاژ اول باید سواد کافی داشته باشد، تاریخ ایران را بخوبی بداند و جامعه خود را بشناسد. چون در یک فیلم ممکن است نقش‌های مختلفی مثل چاقوکشی، درشکه‌چی، سناتور، وزیر یا وکیل وجود داشته باشد. او باید جامعه را بخوبی بشناسد تا بداند برای نقش وزیر کدام صدا برای دوبله آن مناسب است. متاسفانه امروز دیگر این حساسیت‌ها وجود ندارد و نقش‌ها بدرستی انتخاب نمی‌شود.