جمعه, ۱۴ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 3 May, 2024
مجله ویستا

یادی از یک معلم آشنا


یادی از یک معلم آشنا

شاگردان و دوستان دهداری از خصایص مرد اخلاق گفتند

مراسم بزرگداشتی برای بیست و یکمین سالگرد درگذشت مربی فقید فوتبال ایران پرویز دهداری به همت «کافه فوتبال» در سالن همایش‌های صدا و سیما برگزار شد. در این مراسم جمعی از بزرگان و شاگردان پرویز دهداری حضور داشتند و درباره ارزش‌های اخلاقی و منش پهلوانی این معلم اخلاق صحبت کردند. حسین کلانی در ابتدای این مراسم گفت: صحبت از پرویز دهداری وظیفه سنگینی را روی دوش انسان می‌گذارد. هیچ‌وقت نمی‌توانم پشت نام پرویز دهداری کلمه مرحوم را بگذارم. پرویز دهداری همبازی من بود.

بعد از انحلال شاهین به پیکان رفتیم و در کنار بزرگانی مثل برومند، شاکله پرسپولیس را به وجود آوردیم البته پس از مدتی ایشان از پرسپولیس رفت و درگیر تیم هما شد. دهداری در تیم ملی مربی من بود و با او دومین قهرمانی آسیا را برای ایران به ارمغان آوردیم. او واقعا رفتار مردانه‌یی داشت. فرامرز ظلی، پیشکسوت فوتبال ایران هم گفت: تاریخ ماندنی است. وقتی در تیمی بازی می‌کنی که بازوبند را یک مرد بزرگ بر دست بسته است این مساله برایت حلاوت و شیرینی زیادی دارد. پس از گذشت ۷۱ سال هنوز صحبت‌های این مرد در ذهن من است. دنیای با توپ روزی تمام می‌شود اما دنیای بدون توپ تمام نشدنی است که این مساله را پرویز دهداری به خوبی نشان داد. حسن روشن، مهاجم سابق استقلال و تیم ملی در بخشی از این برنامه یادآور شد: فقط نباید از دهداری سخن بگوییم بلکه باید کارهای او را الگوی خود قرار دهیم. او واقعا دل بزرگی داشت و توانست در فوتبال ایران بزرگانی را کنار بگذارد و تعدادی جوان به این فوتبال معرفی کند. باید این کارهای بزرگ را به جوان‌ها آموزش دهیم. فوتبالیست‌های ایران بدانند پرویز دهداری بهترین الگو است. هادی نراقی، مهاجم سابق استقلال هم گفت: جوان‌ها امروز نمی‌توانند معلمانی با این کیفیت را تصور کنند. آنها از نعمت دهداری دور بودند اگر امروز چنین فردی کوچک‌ترین ارتباطی با فوتبال داشت اینقدر حاشیه نداشتیم. او فردی ماندگار است که هیچ گاه به دلیل منش پهلوانی از یادها نمی‌رود. همچنین محمد مایلی‌کهن تاکید کرد: در جامعه ما روش‌ها و متدهای اخلاقی پرویز دهداری رنگ باخته است. بازگشت به جایی که امثال دهداری‌ها بودند به نظر غیرممکن می‌رسد.

در یکی از بخش‌های نشست کافه فوتبال، مجید نامجومطلق بازیکن سابق پرسپولیس و استقلال گفت: درباره پرویز دهداری حق مطلب ادا نشد. تختی به جایگاه اصلی خود رسید اما دهداری نه، چرا که او را خوب تبلیغ نکردیم. زمانی دهداری روی نام ۱۴ بازیکن بزرگ خط کشید و پس از آن بزرگان جدیدی را به فوتبال ایران معرفی کرد. با تیم ملی به اردوی چین رفتم. دهداری وقتی فهمید محصل سال چهارم دبیرستان هستم به من گفت اگر می‌دانست درس می‌خوانم هیچ‌وقت من را به اردو فرا نمی‌خواند. او ادامه داد: روزی در جام ملت‌های نپال با تیم ملی این کشور بازی داشتیم. در دقیقه ۸۰ مرتضی کرمانی‌مقدم بازیکن حریف را با عبور توپ از بین پاهای او دو بار از پیش رو برداشت. پس از این صحنه در حالی که تعویض‌های ما تمام شده بود دهداری کرمانی‌مقدم را از زمین بیرون کشید و تیم را ده نفره کرد. دهداری به او گفت می‌تواند بازیکن را از پیش رو بردارد اما نباید با این حرکات او را تحقیر کند چرا که ممکن است خانواده این بازیکن در ورزشگاه حضور داشته باشند و او شرمنده شود.

در بخش دیگری از برنامه جواد زرینچه، مدافع سابق استقلال و تیم ملی گفت: من سرباز بودم و در تیم ژاندارمری بازی می‌کردم. آن زمان بزرگان زیادی در فوتبال ایران حضور داشتند و ما اصلا فکر دعوت به تیم ملی در خیالاتمان هم نبود اما پرویز دهداری با رنسانسی که به وجود آورد خیلی از جوان‌های بی‌نام و نشان را به فوتبال ایران دعوت کرد و باعث شد نتایج بزرگی در آینده گرفته شود. دهداری می‌گفت فرق بین بازیکن خوب و آماتور ایران شش ماه تمرین کردن است. همچنین علی عالی به عنوان کارشناس رسانه‌یی در این برنامه گفت: پرسش مهم این است که مدل اخلاق مداری پرویز دهداری در جامعه امروز قابل پیاده شدن است؟ جامعه‌یی که تخریب می‌کند و برای خودش احترام قائل نیست مطمئنا نمی‌تواند برای دیگران احترام قائل باشد. کشوری که مشکل دارد به دنبال اسطوره است چرا که می‌خواهد بار همه مشکلاتش را به دوش یک نفر بیندازد و برای همین در همه شهرها و روستاها به نام تختی ورزشگاه وجود دارد ولی کمتر ورزشگاهی به نام دهداری است چراکه برای مردم ایران اخلاق در اولویت نیست. باید سیستم آموزشی را هدفمند کنید تا چهره‌هایی همانند دهداری تکثیر شوند. محمود زادمهر، بازیکن سابق پرسپولیس هم گفت: چرا ما ورزشگاه به نام دهداری نداریم؟ ورزشگاه‌های زیادی به نام مرحوم تختی وجود دارد اما هیچ ورزشگاه فوتبالی به نام یکی از اسوه‌های اخلاق فوتبال در ایران نداریم. باید روی شناسایی این چهره‌های بزرگ فعالیت کرد و تلاش کنیم این نام‌ها را به جوانان بشناسانیم.