دوشنبه, ۲۲ بهمن, ۱۴۰۳ / 10 February, 2025
فائو تجارت آزاد بیشتر, گرسنگی بیشتر
![فائو تجارت آزاد بیشتر, گرسنگی بیشتر](/web/imgs/16/125/c9hqh1.jpeg)
نشست سازمان خواروبار و کشاورزی سازمان ملل (FAO) با موضوع امنیت غذایی در روز پنجم ژوئن در رم خاتمه یافت. نتایج این نشست، هیچ تغییری را در سیاست هایی که طی سالهای اخیر اعمال شده و به وضعیت کنونی انجامیده، نشان نمیدهد. بیانیههای حاکی از نیات خیر که از سوی دولتهای گوناگون قرائت شد و وعده میلیونها یورو برای پایان بخشیدن به گرسنگی در جهان، قادر نیست که علل ساختاری مولد این بحران را از میان بردارد. پیشنهادات بان کی مون، دبیر کل سازمان ملل، مبنی بر افزایش تولید مواد غذایی تا ۵۰% و حذف موانع صادراتی از طرف برخی کشورهای دچار بحران، به جای تضمین امنیت غذایی اکثریت مردم در کشورهای جنوب، تنها دلایل ریشه ای این بحران را تقویت می کند.
انحصار شرکتهای چند ملیتی در هر یک از مفاصل زنجیره تولید مواد غذایی، از بذرها تا کود شیمیایی و از بازاریابی تا توزیع هر آن چه می خوریم، چیزی است که طی نشست، مورد بحث قرار نگرفت. با این حال و به رغم بحران، کمپانیهای اصلی تولید کننده بذر،Monsanto،DuPont،Syngenta درست مانند کمپانی های اصلی تولیدکننده کودهای شیمیایی رشد فزاینده ای را در سود آوری متحقق کرده اند.
بزرگترین کمپانی های فرآوری غذا نظیر Nestleو Unilever نیز افزایش در سود را اعلام کردهاند، اگر چه، سود آنها کمتر از کمپانیهایی است که کنترل پلههای اول در نردبان سیستم غذایی را در اختیار دارند.
به همین ترتیب توزیع کنندگان بزرگ مواد غذایی نظیر Wal-Mart،Tesco و Carrefour بر این نکته تاکید کرده اند که سودشان به شکلی مداوم در حال افزایش است.
نتایج نشست فائو بازتاب اجماعی است که سازمان ملل، بانک جهانی و صندوق بین المللی پول به آن دست یافته اند، اجماعی درجهت حفظ سیاست های تجاری و اقتصادی مبتنی بر وابستگی جنوب به شمال و حمایت از شرکتهای فراملیتی کشاورزی. گشایش بیشتر بازارهای کشورهای جنوب، تخصیص یارانه به واردات مواد غذایی به مثابه بخشی از کمک های توسعه و در نظر گرفتن یک انقلاب سبز جدید، همه و همه، توصیه هایی است که در این جهت هدفگیری شده اند.
رانده شدگان از بحث کسانی بودند که روی زمین کار و از آن مراقبت می کنند و سیاستهای غذایی ما باید در دستانشان جای گیرد، آنان همانا زنان و مردان خانوادههای کشاورز هستند. هنگامی که نمایندگان سازمان های کشاورزی تلاش کردند پیشنهاداتشان را در مراسم افتتاح رسمی نشست ارائه دهند، آنان به زور بیرون رانده شدند. در دیدارهایی که در سطوح عالی قبل از این نشست صورت گرفته بود، مشارکت بیشتر گروههای اجتماعی مورد قبول واقع شد، در حالی که اکنون که شاهد وخامت اوضاع هستیم، درها بسته شده اند و این حقیقتی است که از سوی شبکه بین المللیVia Compesina انکار شده.
راه حل وضعیت بحرانی حاضر در پایان بخشیدن به الگوی کشاورزی و نظام غذایی کنونی نهفته است که منافع شرکت های بزرگ فراملیتی را بر نیازهای غذایی میلیونها انسان ترجیح می دهد. ضرورت ایجاب می کند که به دلایل ساختاری بپردازیم: سیاستهای نئولیبرالی که به صورتی نظام مند طی ۳۰ سال اخیر به اجرا درآمده اند و از سوی بانک جهانی، صندوق بینالمللی پول و سازمان تجارت جهانی همراه با ایالات متحده و اتحادیه اروپا در خط مقدم، تشویق و به پیش رانده شدهاند. برخی سیاستها نظیر آزادسازی اقتصادی در مقیاس جهانی، گشایش بازارها بدون محدودیت، خصوصی سازی زمین هایی که به تامین مواد غذایی محلی اختصاص داشتند و تبدیل آنها به زمینهایی با کشت تک محصولی با هدف صادرات، کار را به عدم امنیت غذایی وخیمی کشاندهاند.
بر اساس گزارش بانک جهانی، تخمین زده شده است که ۸۵۰ میلیون نفر از مردم جهان (پیش از وقوع بحران) در گرسنگی به سر میبرند و حال بر اثر بحران ۱۰۰میلیون نفر دیگر بر این خیل عظیم افزوده خواهد شد.
راه خروج از بحران مستلزم کنترل و منظبط کردن بازار و تجارت بین الملل، بازسازی اقتصادهای ملی، بازگرداندن کنترل تولید مواد غذایی به خانوادههای کشاورز و تضمین دسترسی به زمین، بذر و آب و بیرون کشیدن کشاورزی از حوزه توافقنامه های تجارت آزاد و WTOاست.
بازار قادر به حل این معضل نیست. در مخالفت با بیانیه شماره ۲ در فائو و خوزه ماریا سومپسی که تاکید کرد که مساله، موضوع عرضه و تقاضا است و به افزایش مصرف در کشورهای تازه به میدان آمده نظیر هند، چین و برزیل مربوط می شود، ما باید به خاطر داشته باشیم که هیچ وقت فراوانی محصول در جهان تا این اندازه نبوده است.
امروز سه برابر۱۹۶۰ مواد غذایی تولید میشود در حالی که جمعیت تنها دو برابر شده است. ما با هیچگونه بحران تولید در کشاورزی مواجه نیستیم بلکه با بحران عدم امکان دسترسی بخش عظیمی از جمعیت که نمی توانند بهای کنونی مواد غذایی را بپردازند، مواجهیم. راه حل نمی تواند تجارت آزاد بیشتر باشد زیرا همانطور که نشان داده شد، تجارت آزاد بیشتر، گرسنگی بیشتر و دسترسی کمتر به مواد غذایی را با خود به همراه دارد و ما نباید هیزم بیشتری در آتش بیاندازیم.
استر ویواس
برگردان: بابک پاکزاد
منبع:MRzine
ایران مسعود پزشکیان دولت چهاردهم پزشکیان مجلس شورای اسلامی محمدرضا عارف دولت مجلس کابینه دولت چهاردهم اسماعیل هنیه کابینه پزشکیان محمدجواد ظریف
پیاده روی اربعین تهران عراق پلیس تصادف هواشناسی شهرداری تهران سرقت بازنشستگان قتل آموزش و پرورش دستگیری
ایران خودرو خودرو وام قیمت طلا قیمت دلار قیمت خودرو بانک مرکزی برق بازار خودرو بورس بازار سرمایه قیمت سکه
میراث فرهنگی میدان آزادی سینما رهبر انقلاب بیتا فرهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی سینمای ایران تلویزیون کتاب تئاتر موسیقی
وزارت علوم تحقیقات و فناوری آزمون
رژیم صهیونیستی غزه روسیه حماس آمریکا فلسطین جنگ غزه اوکراین حزب الله لبنان دونالد ترامپ طوفان الاقصی ترکیه
پرسپولیس فوتبال ذوب آهن لیگ برتر استقلال لیگ برتر ایران المپیک المپیک 2024 پاریس رئال مادرید لیگ برتر فوتبال ایران مهدی تاج باشگاه پرسپولیس
هوش مصنوعی فناوری سامسونگ ایلان ماسک گوگل تلگرام گوشی ستار هاشمی مریخ روزنامه
فشار خون آلزایمر رژیم غذایی مغز دیابت چاقی افسردگی سلامت پوست