فوتبال ایتالیا در جست وجوی راهی برای فرار از بحران

اوباشگری در فوتبال ایتالیا چندین سال است كه بروز كرده درست از همان بازی معروف ورزشگاه هیسل بلژیك كه بین لیورپول و یوونتوس برگزار شد و تمام كاسه كوزه ها بر سر هواداران آنفیلد شكست

اوباشگری در فوتبال ایتالیا چندین سال است كه بروز كرده؛ درست از همان بازی معروف ورزشگاه هیسل بلژیك كه بین لیورپول و یوونتوس برگزار شد و تمام كاسه كوزه ها بر سر هواداران آنفیلد شكست. آن حادثه باعث شد كه چندین فصل تیم های انگلیسی از حضور در رقابت های اروپایی محروم شوند اما مگر می توان باور كرد در درگیری ها، تنها یك طرف قضیه مقصر صددرصد باشد. در حقیقت یوفا در آن روزها چشم خود را به روی خطای هواداران ایتالیایی بست تا امروز شاهد مرگ یك افسر پلیس در جنوب ایتالیا باشد.

فوتبال باشگاهی ایتالیا همیشه با پرتاب ترقه های آتشین همراه بوده و اگر دقت كرده باشید می بینید اكثر بازی ها با مه غلیظی آغاز می شود كه دلیلش پرتاب همین ترقه ها است. دیدار چند فصل قبل رم مقابل حریف اوكراینی با جنجال فراوان همراه شد و «آندریاس فریسك» داور مشهور سوئدی با صورتی آغشته به خون میدان را ترك كرد.

در ادامه دربی میلان در سطح اروپا با آشوب هواداران اینتر و آسیب دیدگی «دیدا» توأم شد و هواداران آبی و مشكی ها با رفتار خود موجب محرومیت تیمشان از چند مسابقه خانگی شدند. این مسایل آن قدر تكرار شد و پیش رفت تا اینكه در مسابقه ۲ تیم كاتانیا و (پالرمو كه اتفاقاً این فصل نتایج بسیار خوبی كسب كرده اند) هواداران جنجالی، بازی را چند مرتبه متوقف ساختند و در نهایت با آشوب خیابانی خود مرگ یك افسر پلیس را رقم زدند.

جامعه فوتبال ایتالیا منتظر این قربانی بود تا یك تصمیم جدی بگیرد. پای مسؤولان سیاسی از جمله نخست وزیر این كشور به میان آمد و تمام مسابقات این هفته سرزمین چكمه ای به حالت تعلیق درآمد و حتی دیدار دوستانه تیم ملی این كشور هم لغو شد.ابتدا مسؤولان ورزش ایتالیا اعلام كردند مسابقات تا اطلاع بعدی تعطیل است اما در نهایت این تصمیم عوض شد. تا ۲ هفته دیگر رم، میلان و اینتر در لیگ قهرمانان با اروپا به مصاف حریفان بین المللی می روند و قطعاً این بازی ها برگزار خواهد شد؛ چرا كه قرعه كشی صورت گرفته و راهی برای بازگشت وجود ندارد.نمایندگانی هم در جام یوفا حاضرند كه باید از رقبا پذیرایی كنند؛ بنابراین تعطیلی كلی رقابت ها امكان پذیر نیست چون تیم ها در این میان ضرر و زیان فراوانی را متحمل شده و دچار مشكل خواهند شد.

باید به دنبال راه حل دیگری بود! اولین حربه مسؤولان ادامه برگزاری بازی ها تا پایان فصل جاری بدون حضور تماشاگران است كه به نظر قطعی و لازم می باشد اما این تنها راه مقابله با فرهنگ هولیگانیسم نیست!ایتالیایی ها باید فنس ها و دیوا ره های كاذب را بردارند و فاصله بین طرفداران و بازیكنان را كاهش دهند؛ درست مانند انگلیسی ها. اقدام بعدی می تواند استفاده از دوربین های مجهز و مأموران مخفی در ورزشگاه ها باشد.

ایجاد فاصله فعلی یعنی باور جنجال سازی و آشوبگری اما كاهش فاصله ها به معنای به وجود آوردن دیوار اعتماد و همدلی. از این طریق برای همیشه اوضاع را آرام خواهند كرد. ایتالیا نیاز به یك قربانی بزرگ داشت.

اكنون می توان امیدوار بود كشوری دیگر در عرصه فوتبال به آرامش برسد.مسؤولان ورزش این كشور در مسأله تبانی های پشت پرده ثابت كردند نام ها برایشان اهمیتی ندارد و مقابل ظلم ایستادگی می كنند. با سقوط یووه به سری B و جریمه های سنگین برای فیورنتینا، رجینا، میلان، لاتزیو و سیه نا مشخص شد برای اصلاحات باید قربانی داد و حالا كه زمین های ورزشی فوتبال از آلودگی مبرا شده ایجاد تحول در دیدگاه هواداران ضروری به نظر می رسد.

از این رو باید فكر چاره بود. وجود تماشاگر برای پیشرفت فوتبال لازم است اما نباید اجازه داد مسایل غیر فرهنگی، نابسامانی به وجود آورده و جو ورزشگاه ها و حتی خیابان های اطراف محل مسابقه را مسموم كنند. منتظر اعلام نظرنهایی خواهیم ماند تا ببینیم یكی دیگر از قطب های جهانی فوتبال برای مبارزه با آشوب های طرفداران چه تمهیداتی می اندیشد.