کومیته مبارزه کیهون ایپون

آموزش کومیته مبارزه در مرحله اول, بر تکنیک ها و حمله های خطی طولی تأکید دارد در حالی که کومیتهٔ گوهان gohan و سامبون Sanbon, به طور قطع فرصتی را برای کاوش روی حرکت غیرخطی فراهم می کند

آموزش کومیته (مبارزه) در مرحله اول، بر تکنیک‌ها و حمله‌های خطی (طولی) تأکید دارد. در حالی‌که کومیتهٔ گوهان gohan و سامبون Sanbon، به‌طور قطع فرصتی را برای کاوش روی حرکت غیرخطی فراهم می‌کند. در جریان کومیتهٔ kihon ippon، معمولاً قوانین تغییر جهت دایره‌ای (محیطی)/ گام برداشتن و جاخالی دادن، معرفی می‌گردد.

این تمرین که احتمالاً پیش‌تر در بعضی موارد اجرا می‌شده، به‌طور متداول به‌عنوان بخش منظم و قانونی آموزش در سطح متوسط در نظر گرفته می‌شود.

هم‌چون سطح مقدماتی کومیته (مانند gohon و sanbon)، این تمرین اغلب در سطح بسیار رسمی حفظ شده است؛ اعمالی مانند مبادلهٔ آداب و احترامات (مانند تعظیم کردن) و نیت حمله.

تفاوت اصلی میان این تمرین و تمرینات مقدماتی کومیته، این است که در حال حاضر این مبادله، تنها به یک حمله محدود شده است؛ یعنی فرصت و شانس دوباره در سطوح مقدماتی کومیته، حذف گردیده است.

● ضربهٔ کشنده (Ikken Hissatsu)

به‌طور معمول یکی از قوانین اساسی در تمام آموزش‌های هنرهای رزمی ژاپنی محسوب می‌شود. مفهوم ”ikken - hissatsu“، یک تئوری و فرضیه‌ای است که ضرورت تعهد کامل بر پایان دادن مبارزه با ضربه‌ای کشنده را بیان می‌دارد.

در حالی‌که هنرهای رزمی چینی، به تحت فشار قرار دادن حریف با رگباری از چندین تکنیک گرایش دارد، هنرهای رزمی ژاپنی به پایان دادن مبارزه با ضربه‌ای واحد (البته، به‌طور ایده‌آل) تأکید می‌ورزد. در پس این ایدهٔ رایج، این باور هست که شخص در بسیاری از موارد فقط یک فرصت برای اجرای یک تکنیک خواهد داشت. به عبارت دیگر، شما ممکن است تنها یک شانس برای ایجاد یک حمله یا ضدحمله به‌دست آورید.

بنابراین بسیار مهم است که شخص همواره با نهایت تلاش و جدیت تمرین و ورزش کند. تنها هنگامی که تعهدی کامل برای یک تکنیک وجود دارد، شخص می‌تواند به پایان دادن مبارزه با یک ضربه امیدوار باشد. در واقع، مفهوم اصلی این تئوری این ست که، همین که تصمیم به شروع حمله گرفتید، آن را با تمام قدرت اجرا کنید. هرگز عقب‌نشینی نکنید. به‌طور ایده‌آل، هر تکنیک را به‌ گونه‌ای اجرا کنید که گوئی تنها فرصتی است که برای ضربه زدن دارید.

● ضدحمله

یکی از دلایل اصلی دفاع کردن این است که فرصت و موقعیت مناسبی را برای ضدحمله خلق کنیم. در بیشتر موارد، موقعیتی که در نتیجهٔ یک دفاع ایجاد می‌شود، فقط برای مدت زمان بسیار کوتاهی دوام خواهد داشت. به همین دلیل، ضروری است که بین زمانی که این فرصت به وجود می‌آید و شروع ضدحمله، تا حدامکان کم‌ترین تعلل و تأخیر را داشته باشیم.

به بیانی دیگر، اگر برای اقدام به ضدحمله، وقت بسیار زیای را صرف کنیم، هرگز موقعیت استفاده از آن را به‌دست نخواهیم آورد. به همین دلیل، رها کردن خود در موقعیتی که یک ضدحمله می‌تواند به‌طور سریع و مؤثر اجرا شود، اهمیت به‌سزائی دارد. یکی از ابزارهای اجرای این تکنیک در سطوح مقدماتی، استفاده از مفهوم کشش دست می‌باشد. اگر روی یک دفاع، دست عقبی را کاملاً عقب بکشید، موقعیتی ایدە‌آل برای اقدام به یک ضدحملهٔ آنی را فراهم نموده‌اید. (بیشتر افراد، مشتاق ضدحمله با ضربهٔ مشت هستند).

البته عوامل بی‌شمار دیگری وجود دارد تا احتمالاً یک ضربهٔ قدرتمند از سوی شما بتواند موجبات یک ضدحمله را فراهم سازد. برای مثال، اگر فاصلهٔ شما دقیق نباشد (مثلاً در مسافت دوری از حریف قرار داشته باشید و نتوانید خود را سریع به او برسانید)، شروع یک ضدحمله در این سطح مشکل خواهد بود. برای جبران این فاصله، تدابیری وجود دارد؛ هم‌چون، گام برداشتن، جابه‌جائی، پرش و لغزیدن.