«پنج» طلایی

روژه فدرر سوئیسی یكشنبه شب با پیروزی بر رافائل نادال اسپانیایی در یك مسابقه كلاسیك ۵ سته برای پنجمین سال متوالی فاتح تورنمنت معتبر تنیس ویمبلدون كه یكی از ۴ گرنداسلم این ورزش است, شد و با كاری كه بیورن بورگ افسانه ای در نیمه دوم دهه ۱۹۷۰ انجام داده بود, برابری كرد

روژه فدرر سوئیسی یكشنبه شب با پیروزی بر رافائل نادال اسپانیایی در یك مسابقه كلاسیك

۵ سته برای پنجمین سال متوالی فاتح تورنمنت معتبر تنیس ویمبلدون كه یكی از ۴ گرنداسلم این ورزش است، شد و با كاری كه بیورن بورگ افسانه‌ای در نیمه دوم دهه ۱۹۷۰ انجام داده بود، برابری كرد.

پس از ۳ ساعت و ۴۵ دقیقه نمایش بی‌وقفه و نفسگیر از تنیس «سطح بالا» در زمین مركزی مجموعه تنیس ویمبلدون، فدرر با نتایج ۶ـ۷، ۶ـ۴، ۶ـ۷، ۶ـ۲ و ۲ـ۶ به پیروزی رسید اما كارش واقعا سخت بود و به‌شدت خسته و فرسوده شد، زیرا نادال ۲۱ ساله و چپ‌دست كه متخصص بازی روی زمین‌های خاكی (Clay) است روی چمن ویمبلدون هم عالی كار كرد و بیش از هر زمانی روی این نوع زمین‌ها فدرر را آزار داد. سال پیش نیز همین دو تنیسور بازی فینال ویمبلدون را در برابر یكدیگر برگزار كرده بودند، ولی فدرر با زحماتی كمتر و با حساب ۳ بر۱ به پیروزی رسیده بود.این بار هم وقتی تنیسور راست دست و ۲۶ ساله متولد شهر باسل سوئیس با حساب كلی ۲بر۱ از حریف سرسخت اسپانیایی‌اش جلو افتاد و در این راه «تای بریك» بسیار حساس و سرنوشت‌ساز ست سوم را به نفع خود پایان داد، به نظر می‌رسید كه كفه ترازو به نفعش سنگینی كرده و كار تا حدی تمام شده باشد.اما نادال كه در دو سال اخیر قدم به قدم روی چمن و هاردكورت یعنی در نقاط قوت و زمین‌های تخصصی فدرر هم بهتر و قوی‌تر شده است، در ست چهارم دو بار دیگر سرویس فدرر را بریك كرد و این ست را با نتیجه عالی ۶ بر۲ برد تا ست سرنوشت‌ساز پنجم را الزامی كند.

● نقطه عطف

نقطه عطف این ست (و شاید هم كل مسابقه) در گیم پنجم این ست ترسیم شد.

وقتی كه نادال صاحب ۳ بر یك پوینت شد و بردن هر یك از آنها برا ی اینكه در نتیجه مجموع ۳ـ۲ از رقیب پیش بیفتد كفایت می‌كرد و تازه امتیاز سرویس زدن در گیم بعدی نیز با شخص نادال بود اما فدرر هر ۴ بریك پوینت مورد بحث را بی‌اثر كرد و با فتح گیم بعدی ۴ـ۲ از نادال پیش افتاد و پس از آن رسیدن به تنیسور مسلط سوئیسی تقریبا غیرممكن بود. بعد از به ثبت رسیدن امتیاز پیروزی‌ساز فدرر و تمام شدن كار از طریق خوابیدن ضربه «اسمش» او روی زمین زانو زد و به شكلی چشمگیر شادی خود را بروز داد

و «پنج طلایی» خود و به واقع پنجمین قهرمانی متوالی خود را در مهم‌ترین و قدیمی‌ترین و مدون‌ترین تورنمنت تنیس دنیا گرامی داشت. یكی از كسانی كه بین تماشاگران نشسته بود و در آن لحظات همپای سایرین از جایش بلند شد و برای برنده و بازنده كف زد، خود بورگ بود كه حتی نحوه شادی‌كردن فدرر و زانو زدنش روی زمین هم با او مشابهت داشت، مرد خونسرد سوئدی كه در سال‌های ۱۹۷۶ تا ۸۰ در ویمبلدون بی‌رقیب بود، حالا فدرر را با خود از هر جهت همسطح می‌بیند زیرا تنیسور سوئیسی حتی در زمینه تعداد گرنداسلم‌های فتح شده (۱۱ مورد) با بورگ (و رادلیور مشهور) برابر است. فتح یك تورنمنت بزرگ چهارگانه دیگر فدرر را با «روی امرسون» استرالیایی در رده دوم جدول دارندگان بیشترین قهرمانی‌ها در گرنداسلم‌ها برابر می‌سازد و اگر او به رقم ۱۴ برسد به نفر اول جدول (پیت سمپراس آمریكایی) می‌رسد.

● با بیشترین زجر

با این حال فدرر به خوبی می‌داند كه قهرمانی جدید او در ویمبلدون با بیشترین زجر به دست آمده و این شاید سخت‌ترین دیدار فدرر در ویمبلدون طی ۵ سال زمامداری‌اش در آنجا بوده باشد. نزدیك‌ شدن نادال به او و فاصله بسیار كم بین دو تنیسور به این معناست كه فدرر برخلاف گذشته صاحب حاشیه امنیت روی زمین‌های تخصصی‌اش نیست و حرف‌های فدرر نیز در همین تعریف می‌گنجد. «هر یك از ۵ مرتبه قهرمانی‌ام ارزشی فراوان دارد اما این یكی كه با غلبه بر رافا در چنین روزی به دست آمد، از قبلی‌ها فراتر می‌رود و برابر شدن با بورگ و ركورد او نیز بر اهمیت قضیه می‌افزاید».

فدرر كه در موقع پیروزی‌های قبلی‌اش هیچگاه اینچنین غرق در احساسات نمی‌شد و اشك صورتش را نمی‌پوشاند، در تمجید از حریف بزرگ و جوانش (كه تنیس سطح اول جهان طی دو سه سال اخیر در رقابت این دو جلوه‌گر شده است) گفت: «او (نادال) خارق‌العاده است و شكی نیست كه بیش از در صحنه خواهد ماند و سنش نیز در این خصوص یاور اوست. در نتیجه به نفع من است كه تا قبل از درو و قبضه‌شدن همه چیز و تمامی عناوین توسط وی، حداقل عناوین و تك گرنداسلم‌های در دسترس را فتح كنم وگرنه اینها هم از دستم می‌رود! واقعاً بازی نزدیكی بود و برنده آن به‌راحتی می‌توانست او باشد. این را به خود او هم گفتم.

موقعی كه بازی تمام شد و برای دست‌دادن به لب تور رفتیم، این كار را انجام دادم. اگر بردم، به این خاطر بود كه این دفعه اقبالم بلندتر از وی بود.»

● یكی از بهترین فینال‌ها

به اعتقاد كارشناسان، این شاید از بهترین فینال‌های تمامی تاریخ ویمبلدون بوده باشد. تورنمنت امسال به‌خاطر ریزش‌های مكرر باران و وقفه‌ای كه از این بابت در برگزاری و اجرای برخی دیدارها افتاد و به تبع آن برنامه‌ریزی‌های مجدد و چند باره و «لغوها و اجراهای مكرر» و مسابقاتی كه از یك روز به روز و یا روزهای بعد كشیده می‌شد، در یادها خواهد ماند ولی یك فینال بسیار كلاسیك بود و سرشار از قدرت و ظرفیت فنی یاری رساند تا برخی مسائل فوق از یادها برود و ورزش‌دوستان «ویمبلدون ۲۰۰۷» را در درجه اول به‌خاطر ستیز دو تنیسور اول جهان به یاد بسپرند و همه چیز پایانی پرشكوه در روزی فاقد باران داشته باشد.

● هیچ زحمتی نبود اما...

نادال در پایان گفت: «كسب ۵ قهرمانی متوالی (از سوی فد‌رر) یك دستاورد فوق‌العاده است. ایرادی ندارد، امشب (فینال) را باختم اما در كل مسابقات امسال ویمبلدون خوب كار كردم.»خوب‌تر از او كار بورگ بود كه در پایان مسابقه از روی سكوها پایین آمد و در حضور انبوه تماشاگران از فد‌رر تقدیر و جایزه او را اهدا و با او خوش و بش كرد.

فدرر كه جایزه‌اش را در اوپن استرالیا هم از یك چهره افسانه‌ای دیگر (راد لیور استرالیا) دریافت كرده بود، به بورگ گفت: «تشكر می‌كنم. زحمت كشیدید.» و بورگ اظهار داشت: «اصلاً، هیچ زحمتی نبود.»با این حال بورگ به‌عنوان حاكم مطلق سابق ویمبلدون بیشتر و بهتر از هر كس می‌داند جانشین امروزی او برای رسیدن به وی چه زحمت و مرارتی را تحمل كرده است.