مولیبدن Molybdenum (Mo

از ۱۸۱۶ عنصر مولیبدن کاربرد یافت، این عنصر فلزی با عدد اتمی۴۲، گروه VIB و دوره پنجم تناوبی جا دارد. جرم اتمی ۹۵/۹۴ ظرفیت‌ها ۲، ۳، ۴، ۵، ۶، دارای هفت ایزوتوپ پایدار می‌باشد.
به‌صورت …

از ۱۸۱۶ عنصر مولیبدن کاربرد یافت، این عنصر فلزی با عدد اتمی۴۲، گروه VIB و دوره پنجم تناوبی جا دارد. جرم اتمی ۹۵/۹۴ ظرفیت‌ها ۲، ۳، ۴، ۵، ۶، دارای هفت ایزوتوپ پایدار می‌باشد.

به‌صورت کانی‌های مولیبدنت، سولفیدمولیبدن طبیعی در طبیعت یافت می‌شود. در آب نامحلول جرم حجمی ۲/۱۰ نقطهٔ ذوب ۲۶۱۰ درجه صد بخشی، نقطه جوش ۵۵۶۰ درجه، صد بخشی در ۵۳۷ درجه صدبخشی به سرعت در هوای سطح دریا اکسید می‌شود اما در بالای جوپایدار و دارای سمیت ضعیف می‌باشد.

عامل آلیاژ کننده در فولاد و چدن برای افزایش استحکام و مقاومت آنها، مولیبدن با تنگستن جای پلاتین را می‌گیرد. به‌عنوان آنتی‌کاتود در لوله رونتگن به کار می‌رود. در آلیاژهای با دمای بالا، وسایل فولادی، مادهٔ رنگی، کاتالیزور، روان‌کننده توربین، باتری‌های مخصوص و فراهم ساختن آلیاژهای فولادی به‌کار می‌رود.

مولیبدن

مولیبدن در سال ۱۷۸۲ میلادی توسط هلم (Hjelm,p.j) سوئدی (شاگرد برگمان) از احیای سنگ معدنی به‌نام مولیبدنا، به‌صورت فلزی نقره فام، کشف شد. وی نام مولیبدن را بر آن نهاد. قابل توجه است که واژه لاتینی مولیبدنا (Molybdaena) و یا یونانی مولیبدس (Molybdos) در آن زمان برای نام فلز سرب به‌کار می‌رفت و گمان می‌شد که مولیبدنا، سنگ معدنی از سرب است [۳۹].

۳۹ ـ فرهنگ عناصر و تاریخ مختصر شیمی ـ شناخت عناصر ـ اسحق آسیموف ـ ترجمه کریم‌زاده و دیگران