یکشنبه, ۲۳ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 12 May, 2024
آینده پتروشیمی ایران را چگونه ترسیم میکنید
می توان نقش بنیادی شرکت ملی صنایع پتروشیمی را «تعهد به ارزش آفرینی پایدار» تعریف کرد. معنای اقتصادی ارزش آفرینی در زنجیره تولید محصولات بالادست، میانی و زنجیره تکمیلی محصولات پتروشیمی، همان ارزش آفرینی ریالی و دلاری معادل ١١ تا ١٥ برابری محصولات پتروشیمی به جای فروش محصولات نفت خام است.
همچنین صنعت پتروشیمی ایران و زنجیره تکمیلی صنایع وابسته به آن، اگرچه در مجموعه بالادست خود صنعتی سرمایه بر محسوب می شود، در زنجیره تکمیلی خود دقیقا صنعتی اشتعال زا و کارآفرین است که در حقیقت زنجیره تکمیلی صنعت پتروشیمی را «درگاه اشتغال ملی» کرده و ظرفیتی بیش از ٥٠٠ هزار شغل جدید در سال را داراست؛ به شرطی که کانون تمرکز تصمیم گیری کلان در کشور قرار گیرد.
ظرفیت تولید محصولات میانی و نهایی صنعت پتروشیمی در پایان سال ١٣٨٤، ٢٠میلیون تُن و امروز پس از ١٢ سال نزدیک به ٦٥ میلیون تُن رسیده است.
هدف گذاری آن برای افق سند چشم انداز ١٤٠٤، ١٨٠ میلیون تُن است که ٥٠ میلیون تُن آن طرح های در دست اجراست.
اساسا دو دگردیسی و تحول عظیم هم در مسیر جهانی این صنعت قرار دارد. نخست آنکه صنعت پتروشیمی از یک سو در حال ادغام با بالادست و پایین دست خود هم زمان با خلق پتروپالایشگاه های بزرگ بوده و بالادست هم به تولید مستقیم محصولات پتروشیمی از نفت خام دست یافته است. دوم اینکه «بیوپتروشیمی» در حال ظهور است که اساس تولید در آن به جای نفت خام، ضایعات گیاهی نظیر ساقه و کاه و برگ درختان است.
٦- خصوصی سازی، عمیق ترین تغییر در راهبردهای صنعت پتروشیمی در ٥٤ سال عمر این صنعت است. که همراه با همه نیکویی ها و حسنات مترتب بر آن (که بزرگ ترین آنها امکان اداره صنعت با قانون تجارت و ایجاد رقابت در فضای کسب وکار است) اما متأسفانه این خصوصی سازی ناقص الخلقه و معیوب عوارض پنجگانه زیر را به دنبال داشته است:
- اخلال در نقش حاکمیتی و بروز «چندپارگی مدیریتی»
- اختلالات حاصله در صندوق های بازنشستگی
- اختلالات حاصله در نتیجه بروز ادراک (رخ نمون های) بی عدالتی در مجموعه های خصوصی شده
- اختلالات حاصله در بُعد بهداشت، ایمنی و محیط زیست (HSE)
- به حاشیه رانده شدن رسالت های اصلی مدیریت منابع انسانی مجموعه ها
چنین وضعیتی نیازمند آسیب شناسی کشف راه حل ها و اجرای مطلوب آن است. هر چند در سال های اخیر تلاش ها برای رفع این اختلالات سرعت گرفته است.
یکی از اشتباهات ملی در حوزه صنعت پتروشیمی تصمیم گیری درباره محل احداث پتروشیمی های جدید بر مبنای گروکشی های منطقه ای و کشاندن آن به درون استان های با بیش از هزار تا دوهزار کیلومتر فاصله از مبادی تولید خوراک و همچنین بندرگاه های صادراتی کشور بوده است. این روزها با تدبیر «تعریف پنج قطب جدید پتروشیمی کشور» در مناطقی مثل سیراف، لاوان و مُکران و هم زمان با تعیین استان معین برای هر یک از پتروشیمی های جدید شاهد شکوفایی و جهش و خلق جهش سوم این صنعت خواهیم بود.
در کشورهایی مثل ژاپن با ده ها صنعت فرایندی پتروشیمی و پالایشگاهی، چیزی بین ٣٠ تا ٧٠ درصد آورده اقتصادی این شرکت های تماما صنعتی، از محل توسعه محصولات جدید و دانش بنیان و حاصل تلاش توأمان نخبگان و خبرگان و امتزاج دانش تخصصی و تجربه تحلیلی در این شرکت هاست.
صنعت پتروشیمی ایران به عنوان پیشقراول پیشرفت صنعتی ایران اسلامی، همین مسیر را پیش روی دارد و باید هم زمان با رشد یادگیری سرمایه های انسانی اصلاح راهبردها و فرایندهای داخلی، لحاظ مسئولیت های اجتماعی و تعامل با تمامی ذی نفعان به ویژه در رعایت الزامات زیستی محیطی، ایمنی و بهداشت محیط کار به ثروت آفرینی درون زا و مردم نهاد بیندیشد تا تجسم کامل اقتصاد مقاومتی در ورطه اقدام و عمل تکمیل کننده زنجیره کارآفرینی اشتغال و تولید دانش بنیان باقی بماند.
در مدت ١١٠ سال حیات صنعت نفت در ایران و نزدیک ٥٥ سال عمر صنعت پتروشیمی، همواره محور توسعه صنعتی ایران «نفت» بوده است. امروز وقت آن رسیده است که به جای اینکه محور تلاش ها و نقطه کانونی تولیدات، میلیون ها بشکه نفت خام در روز باشد، یک تغییر عمیق و انتقال پارادایمی در انگاره ذهنی «پتروشیمی و نفت» حاصل شود. در این پارادایم، نقطه کانونی پیشتازی صنعتی ایران در زنجیره ارزش آفرین و اشتغال زای صنعت بالادست، میانی و محصولات زنجیره تکمیلی صنعت پتروشیمی جست وجو می شود. به این معنا که ابتدا همه نفت خام، میعانات نفتی و گازی و همچنین محصولات پالایشگاهی و گاز طبیعی کشور در خدمت صنعت پتروشیمی ایران قرار بگیرد و فقط سرریز آن مجوز صادرات به صورت خام و فراورش نشده را داشته باشد.قطعا مثل هر تغییر عمیق و جابه جایی الگوواره های فکری در روند پیشرفت کشورهای جهان، محور قرار گرفتن صنعت پتروشیمی و پیشتازی آن برای تحقق آرمان پیشرفته ترین کشور اسلامی، مستلزم تغییر هم زمان ساختارها در این حوزه است که به نوبه خود نیازمند مطالعات عمیق برای استقلال صنعت پتروشیمی در قالب یکی از معاونت های ریاست جمهوری مانند سازمان انرژی اتمی ایران، قرارگرفتن در بدنه صنعتی کشور در وزارت صنعت، معدن و تجارت یا تغییر اساسی در ساختار وزارت نفت و تبدیل آن به وزارت پتروشیمی و نفت است.
اما آنچه مسلم است این است که تناسب «ارکان جهت ساز» شامل راهبرد، اهداف، ارزش های بنیادی و ساختار سازمانی در مقیاس ملی از الزامات جهش سوم در صنعت پتروشیمی ایران و رقابت و هماوردی آن با غول های پتروشیمیایی جهان محسوب می شود.
محمد کرمانی. معاون برنامه ریزی و تجهیز منابع انسانی شرکت ملی صنایع پتروشیمی
نمایندگی زیمنس ایران فروش PLC S71200/300/400/1500 | درایو …
دریافت خدمات پرستاری در منزل
پیچ و مهره پارس سهند
تعمیر جک پارکینگ
خرید بلیط هواپیما
ایران مجلس شورای اسلامی انتخابات انتخابات مجلس مجلس دوازدهم مجلس انتخابات مجلس دوازدهم انتخابات مجلس شورای اسلامی ستاد انتخابات کشور دولت رئیس جمهور دولت سیزدهم
هواشناسی سازمان هواشناسی تهران زلزله سیل شهرداری تهران فضای مجازی پلیس بارش باران قتل آتش سوزی آموزش و پرورش
قیمت خودرو خودرو بازار خودرو گاز قیمت طلا قیمت دلار ایران خودرو بانک مرکزی بورس پالایش و پتروشیمی نمایشگاه نفت مالیات
نمایشگاه کتاب رضا عطاران کیانوش عیاری تلویزیون کتاب نمایشگاه کتاب تهران سینمای ایران دفاع مقدس نمایشگاه بینالمللی کتاب تهران سریال مهران مدیری محمدرضا گلزار
اسرائیل رژیم صهیونیستی جنگ غزه فلسطین غزه آمریکا روسیه حماس سازمان ملل رفح اوکراین افغانستان
پرسپولیس فوتبال هوادار استقلال لیگ برتر لیگ برتر فوتبال ایران لیگ برتر ایران رئال مادرید سپاهان باشگاه پرسپولیس لیگ قهرمانان اروپا بازی
ایلان ماسک فناوری ناسا تبلیغات اپل طوفان خورشیدی هوش مصنوعی گوگل ماهواره
خواب سیگار دیابت استرس فشار خون بارداری زایمان افسردگی شیر تجهیزات پزشکی