۵ راه برای ساختن یك تیم بزرگ

مورینیو, آلاردایس و سرآلكس فرگوسن شاگردان خود را كنترل می كنند آنها اجازه نمی دهند حاشیه های جذاب اطراف, بازیكنانشان را تحت تأثیر قرار دهد حتی در شب قهرمانی هم خبری از شادی بیش از حد نیست

«فیل گارتساید» رییس باشگاه بولتون اخیراً در اظهارنظر جالب توجهی یك سؤال بزرگ مطرح كرد:«چگونه می توانید با كمی دقت به باشگاه بزرگتری تبدیل شوید؟»مردی از یك تیم مطرح صحبت می كند كه سام آلاردایس، مربی موفق خود را بیرون انداخت و به همه كاره نیوكاسل رده سیزدهمی دل بست. به راستی امكان بزرگی متوسط ها وجود دارد. شاید ۵ راه حل كافی باشد.

۱) در اختیار گرفتن مربیان بزرگ

یك مربی موفق می تواند باشگاهی را متحول كند. نیوكاسل برای جذب شخص مورد نظر خود روی ۲ نكته تأكید دارد: یكی دانش و دیگری پسوند «بزرگ»! گارتساید در سوی مقابل به سام كوچك (سامی لی) امید داشت چون از دوران درخشان بازی او مطلع بود و چنین مسأله ای را یك فاكتور مهم قلمداد می كرد. مرد اول بولتون دانش نفر قبلی را ندارد اما مانند یك پسر بچه كنجكاو است.

۲) خریدهای بزرگ

اگر پول خرج كنید، سرنوشت جهان را به دست می گیرید و در ضمن می توانید بازگشت سرمایه را صرف تبلیغ و البته تقویت باشگاه خود كنید. البته خرید یك دروازه بان متولد منطقه اسكاندیناوی و مدافعی از آمریكای جنوبی مقرون به صرفه تر تلقی می شود؛ بخصوص اگر ستارگان بزرگ تیم خود را از دست داده باشید. فشار حضور در یك باشگاه بزرگ را ترجیح می دهید. نه؟

۳) رعایت انضباط

مورینیو، آلاردایس و سرآلكس فرگوسن شاگردان خود را كنترل می كنند. آنها اجازه نمی دهند حاشیه های جذاب اطراف، بازیكنانشان را تحت تأثیر قرار دهد. حتی در شب قهرمانی هم خبری از شادی بیش از حد نیست!

۴) فوتبال زشت

فرگوسن همیشه به ساعت خود می نگرد و داوران را تحت فشار قرار می دهد، مورینیو منتظر پنالتی های داوران است و پل جوئل، مربی ویگان اگر شرایط را نامساعد ببیند، راهی میدان خواهد شد. این جنگ های روانی علاوه بر كسب نتیجه، محبوبیت آنها را افزایش می دهد.

۵) فتح جام های بزرگ

در گذشته بردن جام دشوار نبود اما سال ها است شیوه قدیمی عوض شده و تیم هایی را می بینید كه چند دهه از آخرین قهرمانی آنها در جام حذفی می گذرد. متأسفانه تا وقتی قهرمان نشوید، قد نمی كشید!