رویارویی مدیران با تغییر

تاکنون مطالبی بسیاری درباره اثرات تغییر روی سازمان و کارکنان نوشته شده است و اینکه مدیران چگونه باید تغییر را مدیریت کنند تا کمترین مقاومت و بیشترین اثربخشی را در سازمان …

تاکنون مطالبی بسیاری درباره اثرات تغییر روی سازمان و کارکنان نوشته شده است و اینکه مدیران چگونه باید تغییر را مدیریت کنند تا کمترین مقاومت و بیشترین اثربخشی را در سازمان داشته باشد. از مقاومت کارکنان در برابر تغییر و راههای جلب اعتماد آنها نیز سخن بسیار گفته شده است؛ ولی گویا در این میان اثرات تغییر بر مدیران ناگفته باقی مانده است. پس بد نیست، کمی درباره اثرات تغییر روی مدیران صحبت کنیم.

استرس، استرس و استرس

اولین چیزی که مدیر هنگام پیاده کردن تغییر با آن مواجه می شود، استرس ناشی از پیاده سازی تغییر است. آنها باید از یک ســو نگران مقاومتهای ایجاد شده درکارکنان باشند واز سوی دیگر نگــران اینکه آیا این تغییرات مثمر خواهند بود یا نه؟ یعنی اگر کــارمندان با یک استرس به هنگام تغییر مواجهند، مدیران با چند منــبع استرس رودررو هستند. برای مثال در زمان کوچک سازی سازمان، که نوعی تغییر است، انتقال اطلاعات ناراحت‌کننده به افراد، بسیار استرس‌زا خواهدبود.

اجتناب:

یک واکنش عادی به تغییر ازسوی مدیران، نادیده گرفتن آن است. بسیـار دیده شده است که مدیران تنها یک نقش ظاهری در ایجاد تغییر بازی می کنند. پس از معرفی تغییرات و انجام یک سری از حداقل ها، مدیر، خود را از تغییر پنهان می‌کند و این کار را با مشغول کردن خود در کارهای دیگر انجام می‌دهد.

این تاکتیک، همان بهانه «گرفتاریهای کاری» است. اینجا مدیر تغییر را اجبار می کند و خود از میان خارج می شود. تمام اینها باعث می شود که مدیر برای کارمندان دردسترس نباشد، کم اعتبار شود و تصمیماتش نتایج لازم را به بار نیاورند.

انکار:

گاهی، مدیر با انکار تاثیرات تغییر، با آن روبه‌رو می‌شود. این‌گونه مدیران، تمام تمهیدات لازم برای تغییر را فراهم می‌آورند، تصمیمات لازم را می گیرند و همه چیز را سرجایش قرار می‌دهند، اما درنهایت، اثرات این تغییرات را روی کارکنانشان انکار می کنند. رفتار انکاری، باعث لطمه خوردن به اعتبار مدیر و کم شدن وفاداری به سازمان می‌شود.

پس مدیران همانگونه که تغییر را مدیریت می کنند، باید رویارویی خود با تغییر را نیز مدیریت کنند.