طریقه ی خشک کردن گل

▪ روش پرس کردن گل‌ها
دستگاه پرس از دو صفحه ی نئوپان که دارای سوراخ‌هایی در ۴ طرف بوده تشکیل شده است که به وسیله ی پیچ و مهره روی هم بسته می‌شوند. در روش پرس کردن ابتدا گل‌ها را در …

روش پرس کردن گل‌ها

دستگاه پرس از دو صفحه ی نئوپان که دارای سوراخ‌هایی در ۴ طرف بوده تشکیل شده است که به وسیله ی پیچ و مهره روی هم بسته می‌شوند. در روش پرس کردن ابتدا گل‌ها را در لای روزنامه‌ قرار می‌دهیم. سپس آن‌ها را بین دو صفحه دستگاه پرس می‌گذاریم و پیچ را محکم کرده تا گل‌ها کاملاً تحت فشار باشند و خشک شوند. گل‌ها را طوری بین روزنامه قرار دهید که فرم آن بهم نخورد و قسمت روی گل به طرف پایین باشد.

گل‌های جعفری و داودی را بهتر است با روش پرس کردن خشک نکنند بلکه آن‌ها را در روی جعبه در هوای آزاد طوری که سر آن‌ها بالا باشد خشک کنند.

گل‌هایی از قبیل ژریرا، بنفشه، داودی مینیاتوری، مارگیرت، و هم‌چنین گل‌ها و برگ‌هایی که ارتفاع و عمق کمتری دارند، را می‌توان با روش پرس کردن، خشک کرد.

در موقع چیدن گل، وسط آن را با دست فشار دهید تا برای پرس شدن آماده شود. اگر دستگاه پرس در دسترس نباشد می‌توان از تعدادی کتاب سنگین برای این کار استفاده کرد.

بسیاری از گیاهان را می‌توان با مواد شیمیایی جاذب الرطوبه خشک کرد. مخصوصاً گیاهان حساس مانند ارکیده و لیلیوم که در مواد شیمیایی بهتر خشک می‌شوند.

موادی را که برای خشک کردن گل‌ها بکار می‌برند عبارت است از: سیلیکا ژل، بُراز، نمک، اسید بوریک، زاج، آرد ذرت و شن. سبک‌ترین و مناسب‌ترین ماده شیمیایی براز است که برای کارهای هنری و خشک کردن گل‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد که در داروخانه‌ها موجود است. البته سیلیکا ژل را هم می‌توان از داروخانه خریداری کرد.

برای خشک کردن گل توسط براز، ابتدا مقداری از ماده را داخل ظرفی می‌ریزیم و گل را به آرامی در روی آن قرار می‌دهیم. سپس مقداری براز را روی گل می‌پاشیم و هر از چند گاهی ظرف را تکان می‌دهیم تا براز کاملاً روی تمام گلبرگ‌ها را بپوشاند.

اگر براز حالت چسبندگی داشت کمی آرد ذرت را با آن مخلوط می‌کنیم تا از چسبندگی مواد به گل جلوگیری شود.

روش خشک کردن گل‌ها بوسیله شن

برای این منظور می‌توان از شن‌های ساحل دریا استفاده کرد. ابتدا شن‌ها را شسته تا کاملاً تمیز شوند.

سپس گل‌ها را در داخل شن می‌خوابانیم. باید دقت داشته باشیم که سنگریزه‌های درشت در میان شن‌ها نباشد تا آسیبی به گلبرگ‌های گل وارد نشود.

خشک کردن با مواد شیمیایی نظیر سیلیکا ژل

سیلیکا ژل یک ماده شیمیایی است که نوع مرغوب آن به رنگ آبی آسمانی است. این ماده وقتی که رطوبت به خود می‌گیرد به رنگ صورتی می‌شود. ولی می‌توان دوباره از آن استفاده کرد. برای این منظور آن را در فر گاز قرار می‌دهیم تا خشک شود و دوباره به رنگ آبی در آید. به وسیله‌ی فرو بردن کاغذ تورنسل در سیلیکا ژل می‌فهمیم که سیلیکا رطوبت دارد یا خیر. اگر مرطوب باشد رنگ کاغذ تورنسل تغییر می‌کند.

توجه داشته باشید که هر یک از مواد شیمیایی خشک کننده بعد از هر بار مصرف دوباره قابل استفاده هستند.

سیلیکا ژل کاملاً رطوبت را از گل می‌گیرد و باعث می‌شود که بعد از آن هم گل رطوبت به خود نگیرد. دانه‌های سیلیکا ژل کمی درشت هستند و باید آن‌ها را بوسیله آسیاب و یا وسایل دیگر خرد کنیم و به وسیله چای صاف کن آن را روی گل بپاشیم تا دانه‌های درشت سیلیکا ژل لای گلبرگ‌ها فرو نرود. معمولاً ارتفاع شاخه گلی را که در مواد شیمیایی خشک می کنیم باید ۲ تا ۵/۲سانتی‌متر باشد. هر طوری که گل را در مواد بگذاریم به همان شکل خشک خواهد شد. معمولاً برای خشک کردن گل‌های حساسی چون لیلیوم، آنتریوم و ... از مواد شیمیایی استفاده می‌کنیم تا شکل ظاهری گل تغییر نکند.

طربقه ی پرس کردن گل‌ها بوسیله کتاب

هرگاه دستگاه خاص پرس در دسترس ما نبود از کتاب‌های سنگین برای خشک کردن گل استفاده می‌کنیم. بدین طریق که گل‌ها را لای کاغذ با روزنامه قرار داده و در بین صفحات کتاب پایینی قرار می‌‌دهیم. سپس یک آجر، اتو با هر وسیله‌ی سنگین را روی کتاب‌ها می‌گذاریم. البته توجه داشته باشید که از روزنامه با چاپ مشکی استفاده می‌کنیم و روزنامه با چاپ رنگی برای این کار مناسب نیست و رطوبت به خود نمی‌گیرد. سعی می‌کنیم وسط گل‌هایی را که کمی برجستگی دارند با انگشت فشار دهیم تا کاملاً خوابیده شوند. در روزهای اول هر ۱۲ ساعت یک بار به گل‌ها سر می‌زنیم و اگر ممکن باشد روزنامه‌های آن‌ها را عوض می‌کنیم تا سریع‌تر خشک شوند. مدت خشک شدن گل‌ها در این روش ۱۰الی ۱۲روز می‌باشد. برای خشک کردن انواع برگ‌ها، گل بنفشه، ژریرا و داودی و مینیاتوری این روش مناسب است.

خشک کردن گل‌ها در محلول گلیسیرین و آب داغ

برای میوه‌های خوشه‌ای (مثل انگور) و شاخه‌های آکالیپتوس از این روش استفاده می‌شود. بدین صورت که یک قسمت گلیسیرین را با دو قسمت آب مخلوط می‌کنیم (ابتدا مقداری نمک را در آب داغ حل می‌کنیم) و شاخه‌ها را در آن فرو می‌کنیم.

زمانی که برگ‌ها مقداری رطوبت داشته باشند متوجه می‌شویم که به اندازه کافی گلیسیرین به آن‌ها رسیده و خشک شده‌اند. با استفاده از این روش برگ‌ها نرمی و لطافت خود را حفظ می‌کنند.

گل رز، کاملیا و میوه‌های خوشه‌ای را با این روش خشک می‌کنند.

برای سریع‌تر خشک کردن گل‌ها می‌توانیم از روش اتو کردن استفاده کنیم. گل را در بین دستمال کاغذی قرار می‌دهیم و چند روزنامه در زیرو روی آن قرار می‌دهیم سپس آن را با اتو خشک می‌کنیم. اما این روش خیلی برای خشک کردن گل مناسبت نیست زیرا رنگ گل در این روش مقداری تغییر می‌کند.