شیوه های انبارداری روانكارها

واکنش اکسیداسیون در تمام روغنهایی که در معرض هوا قرار داشته باشند, اتفاق می افتد نوع روغن پایه و مواد افزودنی و ترکیبات موجود در روانکار از جمله عوامل موثر بر سرعت اكسیداسیون در آن هستند برای نمونه حضور تغلیظ کننده در گریس می تواند سرعت افت گرید درجه آن را افزایش دهد

نشریه Machinery Lubrication) ML : روانكاری ماشین آلات) از چندین تامین کننده کوچک و بزرگ در عرصه روانکاری در مورد محدودیت طول عمر روانکار در زمان نگهداری نظرسنجی کرده و پس از بررسی های لازم به این نتیجه رسیده که روانکارهای نگهداری شده در انبارها به مرور زمان از نظر گرید (درجه) افت می کنند. دلایل این امر در جدول شماره۱ به طور خلاصه منظور شده است.

واکنش اکسیداسیون در تمام روغنهایی که در معرض هوا قرار داشته باشند، اتفاق می افتد.نوع روغن پایه و مواد افزودنی و ترکیبات موجود در روانکار از جمله عوامل موثر بر سرعت اكسیداسیون در آن هستند برای نمونه حضور تغلیظ کننده در گریس می تواند سرعت افت گرید (درجه) آن را افزایش دهد. اما شرایط محیطی و انبارداری بیشترین تاثیر را بر افت درجه روانکار دارد. اگر در شرایطی که روغن در۱۰ درجه سانتیگراد(۱۸ درجه فارنهایت) نگهداری می شود، دما افزایش بیابد، سرعت اکسیداسیون به دو برابر می رسد که این مساله باعث نصف شدن طول عمر روانکار می شود. به طور معمول زمانی آب در سیستم مشاهده می شود که تغییرات دما به وجود بیاید. این مساله خود سرعت اکسیداسیون را افزایش می دهد.

همچنین مقدار موجودی انبار می بایست طوری تنظیم شود که روانکار به ترتیب اولویت در محدوده زمان بندی مصرف در دسترس قرار گیرد. اگر تاریخ مصرف محصول به پایان رسیده باشد بایستی کیفیت محصول را با آنالیز روغن تعیین کنیم. البته بخشی از تغییرات کیفی روغن ناشی از تاثیرات محیطی است.

نشریه ML همچنین از شرکت های بزرگ بین المللی و تامین کننده های کوچک مستقل و در مجموع تمام شرکتهایی که به نوعی با روانکاری سروکار دارند، نظرسنجی به عمل آورده تا پیشنهادهای آنها را در مورد طول عمر زمان انبارداری روانکار بدست آورد. این گروه طی سئوالاتی از تولیدکننده ها در مورد محدوده طول عمر روانکارهای مختلف - از روغن توربین R&O ۳۲ گرفته تا گریس EP دار- در شرایط مختلف محیطی (رطوبت و دما) سئوالاتی پرسیدند و سعی کردند با استفاده از پاسخهای متفاوت محدوده منطقی و قابل قبولی برای آنها تعیین کنند تا مورد استفاده خواننده های نشریه ML قرار گیرد. اما بررسی فرم های نظرسنجی، اختلاف نظرات و عدم تطابق اطلاعات نویسنده های شناخته شده ای مانند »George Wills « و »A.R.Landsdown « را نشان می داد. شاید بتوان گفت دلیل این اختلاف نظرها تاثیر شرایط محیطی مختلف در انبارداری بر طول عمر محصولات روانکار بوده است. طی این نظرسنجی، از مصرف کننده نهایی نیز در مورد دستورالعمل و راهنمایی های مورد نیاز در زمینه استفاده از روانکار که از سوی تامین کننده ارایه شود، پرسیده شد. پاسخ های متعددی مانند »راهنمایی، بسیار خوب انجام شده است« یا »هیچ نوع راهنمایی صورت نگرفته است« به این سئوال داده شده بود. برخی گزارش داده بودند که تامین کننده روانکار به آنها پیشنهاداتی درباره شرایط و نوع انبارداری ارایه کرده اما محدوده ای برای زمان مصرف روانکار تعیین نکرده است.

▪ شرایط محیطی مناسب برای انبار داری روانکارها

▪ تخمین نیازهای مصرف در مدت های زمانی منظم، مانند تعیین نیاز۶ ماه یا نیاز سالانه توسط مصرف کننده

▪ استفاده از روشها، الگوهای مصرف و انبارداری روانکار (سیستم چیدمان FIFO)

▪ ایجاد محدودیت زمانی انبارداری روانکارهای مختلف در شرایط محیطی مختلف انبارداری

▪ نیاز به برچسب شامل تاریخ اختلاط، تاریخ بسته بندی، تاریخ تحویل و تاریخ شارژ روانکار در خط (که اگر تاریخ مصرف آن به پایان رسیده یا به مدت طولانی در انبار مانده باشد، استفاده از روش آنالیز در آزمایشگاه امکان پذیر باشد). پیشنهاد گروه ML این است که این سئوالات در شکل استانداردی گنجانده و تحت استاندارد مشخصی ارایه شود و جمع آوری اطلاعات براساس این مجموعه سئوالات سازمان ملی روانکاری ماشین آلات انجام گیرد.

با این وجود اصول و پایه روانکاری موثر و مفید با نام»۴ اصل روانکاری« بیان می شود که عبارتست از:

۱) مکان مناسب

۲) زمان مناسب

۳) مقدار مناسب

۴) شرایط مناسب

انبارداری مناسب روانکار نقش بسزایی در تحویل روغن در شرایط مناسب، ایفا می کند و »صنعت روانکاری برای پیشرفت خود نیاز به راهکارها و خط مشی مناسب دارد.«

مترجم: مهندس نفیسه خاكی