آسیایی ها همه را شگفت زده کردند

داوری در جام جهانی ۲۰۱۰

سطح داوری در جام جهانی ۲۰۱۰ همان طور که فابیانو گفت هیچ پیشرفتی نداشته است و داوران این دوره برخلاف بازیکنان و مربیان چیز جدیدی برای عرضه کردن نداشته اند.

به دلیل همین ضعف و درجا زدن داوران است که بحث استفاده از فناوری بار دیگر مطرح شده و موافقان استفاده از آن با دلایل مستحکم تری بر این مسأله اصرار می ورزند. البته جالب است که در این دوره استفاده از فناوری بیشتر از اینکه به کار داوران بیاید به کار هواداران آمده تا آنها نظارت بیشتری بر کار داوران داشته باشند و نقاط ضعف آنها بیشتر به چشم آمده است.

در روزهای نخست جام داوران توصیه ها را به نحو دیگری متوجه شده بودند. مثلاً در بازیهای ابتدایی می دیدیم که استوک های کفش بازیکنان به طور بی رحمانه ای بر ساق پای حریف فرود می آمد، اما داوران با بی توجهی از کنار آن می گذشتند.

در کوتاه مدت مشخص شد به آنها دستور داده اند که در دادن کارت و گرفتن اخطار دقت عمل بیشتری داشته باشند و همین مسأله باعث اشتباه آنها شده است، اما آنها برای مثال کلوزه و کاکا را به اشتباه از زمین مسابقه بیرون می کنند یا گل آفساید اسلواکی به نیوزلند و همین طور گل آفساید نیوزلند به ایتالیا را درست اعلام می کنند و این تصمیمات در زمره اشتباهات بسیار بزرگ جام بود. البته جای خوشحالی است که هیچ کدام از این اشتباهات بزرگ را داوران آسیایی رقم نزدند و در قضاوتهای آنها گاف بزرگی را مشاهده نمی کنیم و آنها به خوبی توانستند از امتحانات این جام سربلند بیرون بیایند.

ماکنلو، داور اسپانیایی که بسیار هم مورد توجه و حمایت کمیته داوران فیفا قرار دارد، کولی بالی از مالی، هستر از نیوزلند و باترز از گواتمالا جزو ضعیف ترین داوران این جام بودند و ایرماتوف، ماسیمو ساکای سوئیسی، هکتور بالدسی از آرژانتین و ویکتور کاسای مجار از داوران خوب جام جهانی ۲۰۱۰ بودند. با این حال در گمانه زنی ها برای قضاوت بازی فینال به نظر می رسد شانس داوری از قاره آفریقا بیش از بقیه باشد. با توجه به حذف تمام تیمهای آفریقایی از جام جهانی به احتمال زیاد فیفا قضاوت دیدار فینال را به داوری از آفریقای جنوبی بسپارد که در میان ۲۹ داور در رده هجدهم قرار دارد تا بدین طریق از قاره سیاه هم دلجویی کرده باشد.

اگرچه داوران آسیایی در کل جام عملکرد خوبی داشتند، اما در دو بازی پایانی اعتراضهای بازیکنان به داوران آسیایی بازی بسیار زیاد شده بود. این را باید قبول کنیم که کلاس مسابقه تا حدودی از کلاس داوران بالاتر بود و آنها مهم ترین مسابقات عمرشان را سوت زدند، اما با این حال بعضی از اعتراضها به آنها غیرمنصفانه بود. نیشی مورا نشان داد به محض اینکه بازی به خشونت کشیده شود توانایی کنترل از او سلب می شود. روشن ایرماتوف هم با اخطار بی موردی که برای خطای هند بازیکن اسپانیا به او نشان داد روی دیگر سکه را به نمایش گذاشت و خصلت آسیایی خود را نمایان کرد، اما با این حال اشتباهات فاحشی در داوری آنها پیدا نشد و تا حدود زیادی از آبروی داوران آسیایی در این تورنمنت بزرگ و جهانی دفاع کردند.

با بالاتر رفتن مراحل بازیها و حساس تر شدن رقابتها اشتباهات داوران هم بیشتر می شود و این موضوع فقط مختص داوران آسیایی نیست. مثلاً در بازی اسپانیا، پاراگوئه داوری بازی اشتباهاتی داشت. با اینکه تکرار ضربه پنالتی اسپانیا درست بود، اما پنالتی اروگوئه هم باید یک بار دیگر تکرار می شد و برای اسپانیا هم باید یک پنالتی دوم گرفته می شد و گل پاراگوئه هم کاملاً درست بود و مشخص نشد که داور بازی به چه دلیل آن را مردود اعلام کرد.

عده ای اعتقاد دارند بخشیده شدن کارتهای زرد بازی فینال کار داوران را مشکل تر از این هم خواهد کرد، اما این اظهار نظر درست نیست. طبق مقررات f . d . c فیفا در هر تورنمنتی فقط یک بار حق دارد کارتهای مسابقات را ببخشد که این بخشش شامل دو اخطاره ها و کارتهای قرمز نمی شود. این قانون ارتباطی به کار داور پیدا نمی کند و او کار خود را انجام خواهد داد.

در یک جمله در خصوص بررسی داوریهای این دوره می توان گفت داوران آسیایی بیش از انتظار، داوران اروپایی در حد انتظار، داوران آمریکای جنوبی کمتر از سالهای گذشته و داوران اقیانوسیه ناامید کننده و آفریقایی ها کاملاً در سطح معمولی بودند.

هوشنگ نصیرزاده