فریم و شیشه عینک و نحوه انتخاب آنها

منظور از فریم همان بدنه عینک است که لنزها رو در خود نگه میدارد اینها از چند جنس مختلف ساخته میشوند یا پلاستیکی هستند که رنگهابشان حالت قوس و قزحی خاصی دارد و اغلب عینک های بابابزرگی معمولاً چنین فریمی دارند

منظور از فریم همون بدنه عینک هست که لنزها رو در خودش نگه میداره. اینها از چند جنس مختلف ساخته میشن. یا پلاستیکی هستن که رنگشون یه حالت قوس و قزحی خاصی داره و اغلب عینکهای بابابزرگی معمولاً چنین فریمی دارن. جنس اصلی اینها زیلونیت یا استات سلولز هست که اصطلاحاً بهش میگن zyl. سبک‌وزن بودن و کم‌هزینه بودن اینها از نکات مثبتشونه بطوریکه امروزه هم فریمهای خیلی سبک از زیل نازک با روکش رنگی ساخته میشن.

مخلوط نایلون و پلی‌آمیدها هم یه گزینه دیگه برای فریمهای پلاستیکی هست چون نایلون خالص خیلی شکننده‌اس و نمیشه به تنهایی از اون برای ساخت عینک استفاده کرد. ضمنا از نایلون در ساخت فریمهای اسپرت که جنس اصلیشون گلی‌آمید هست و حالت انعطاف‌پذیری بالا و مقاومت در برابر گرما سرما دارن هم زیاد استفاده میشه. کلا اشکال فریمهای پلاستیکی نسبت به انواع فلزی در اینه که اولاً راحت‌تر میشکنن و درثانی با حرارت ذوب میشن و ضمنا بعد از مدتی که آفتاب و بارون خوردن از میزان مقاومتشون کاسته میشه.

دسته دوم از فریمها انواع فلزی اونا هستن. جنس عمده اینها از مخلوط چندین فلز هست که اصطلاحا بهش میگن مونل (monel). خاصیت اینا در مقاوم بودنشون نسبت به خوردگی و قابلیت شکل دادن به اوناس و معمولا فلزی مثل پالادیم رو در ساختشون به کار میبرن. این روزا خیلی از سازندگان فریمها به استفاده از تیتانیوم در ساخت فریم علاقه پیدا کرده‌ان.

تیتانیوم یه فلز با جلای نقره‌ای خاکستریه که خیلی سبک و در عین حال محکم و مقاوم در برابر فرسودگیه. از این فلز خیلی جاها استفاده میشه. از آپولو بگیرین تا دریچه‌های مصنوعی قلب. منتها اون چیزی که توی ساخت فریم ازش استفاده میشه معمولا یه آلیاژی از تیتانیوم و نیکل و مس هست. وگرنه قیمت فریمی که از تیتانیوم خالص باشه سر به فلک میزنه.

بریلیوم هم یه فلز دیگه به رنگ استیل خاکستریه که قیمت کمتری نسبت به تیتانیوم داره و در مقابل رطوبت و خوردگی مقاومه و بیشتر بدرد کسایی میخوره که اسیدیته پوستشون بالاست یا زمان زیادی رو تو آب شوردریا میگذرونن.

فولاد زنگ نزن یا استاینلس استیل هم یه نوع دیگه فریم فلزی هست که از نکات مثبتش میشه به سبک‌وزنی و استحکامش اشاره کرد. همچنین معمولا اینها رو بدون استفاده از نیکل میسازن که در نتیجه ضد حساسیت هم میشن و ضمنا مضرات فلزات سمی رو هم ندارن. جنس اصلی اینا آلیاژ فولاد و کروم هست که نقش کروم در جلوگیری از فرسودگی فریم و مقاومت در برابر حرارت هست.

یه آلیاژ جدیدی که اخیرا به بازار اومده به نام تیکرال (ticral) شناخته میشه و مخلوط تیتانیوم و مس و کروم هست. خصوصیتش اینه که تمام قابلیتهای تیتانیومو داره ولی قیمتش خیلی ارزونتره.

فلکسون (flexon) یه آلیاژ دیگه‌اس که اونم بیسش تیتانیومه و بهش اصطلاحا فلز حافظه‌دار هم میگن چون یه خصوصیت جالب داره و اونم اینه که اگه بعلت فشار مچاله بشه میتونه مجددا به شکل اصلی خودش برگرده. این فریمها هم سبک و هم ضد خوردگی و ضد حساسیت هستن.

فلز دیگه‌ای که برای ساخت فریم استفاده میشه آلومینیومه که البته خالص نیست چون آلومینیوم خالص خیلی نرمه. برای افزایش سختی اون یه مقدار آهن و سیلیکون قاطیش میکنن. به غیر از این جنسهایی که گفتم گاهی هم ممکنه از فلزاتی مثل طلا و نقره هم توی عینکهای گرون‌قیمت استفاده بشه یا مثلا از چوب و یا از سنگهای زینتی که البته اینا در موارد خاص هست و عمومیت نداره.

خب، حالا همه اینا یه طرف. اون چیزی که برای اغلب افراد مهمه اینه که آیا فلان فریم به قیافه‌شون میخوره یا نه. شما میتونین برین یه مغازه عینک‌فروشی و صدها مدل فریم رو روی چشمتون بذارین تا بالاخره یکیشو بپسندین ولی عاقلانه‌تر اینه که قبل از مراجعه به عینک‌فروش بدونین حدودا دنبال چه چیزی میگردین تا در وقتتون صرفه‌جویی کنین.

سه اصل کلی برای انتخاب فریم وجود داره: اول اینکه شکل فریم باید متضاد شکل صورت باشه. دوم اینکه اندازه فریم باید متناسب با اندازه صورت باشه و سوم اینکه تکرار یه خصوصیت مثبت شما باشه (مثلا اگه چشمای آبی قشنگی دارین بهتره فریم آبی رنگ براش بخرین). از این سه اصل که بگذریم باید قدری راجع به فرم صورت افراد توضیح بدم تا بیشتر بفهمین چی به چیه.

صورت افراد مختلف رو از لحاظ فرم و شکل ظاهری به ۷ دسته تقسیم کرده‌ان. دسته اول صورتهای گرد هستن. یعنی خطوط صورت حالت انحنا دارن و طول و عرض صورت نسبتا یکسان و خطوط بدون زاویه هستن. همونطور که گفتم یه اصل در این زمینه میگه که باید فرم فریم با فرم صورت در تضاد باشن تا به هم بیان. لذا ما اینجا دنبال فریمی باید بگردیم که حالت صورت رو چهار گوش و باریک و کشیده نشون بده. بنابراین فریمهای با حالت نسبتا کشیده و دارای قاب زاویه‌دار ۴ یا ۶ گوش و با بریجهای عریض بهتر هستن. ضمنا منظورم از بریج یا پل، همون قسمت از فریم هست که روی دماغ میفته.

صورت بیضوی نوع دوم صورت هست که ایده‌ال صورت هم همینه چون یه توازن زیبا بین قسمتهای مختلف صورت برقراره. شما که چنین صورتی دارید باید برید دنبال فریمی بگردین که عرضش از عریضترین قسمت صورتتون بیشتر باشه. ضمنا نباید عینکتون خیلی باریک یا خیلی فرورفته باشه.

نوع سوم صورت مستطیلیه که ارتفاعش از عرضش بیشتره. اینها معمولا خط گونه مستقیم و بدون برآمدگی دارن و دماغاشونم درازه. ما باید کاری کنیم که اینجور صورتی رو کمی کوتاهتر نشون بدیم که توازنش برقرار بشه. برای این کار بهتره از فریمی استفاده کرد که از بالا به پایین حالت فرورفتگی داشته باشه و بریج کوتاه و کوچک داشته باشه و دسته‌هاشم نسبتا ضخیم باشه.

چهارمین نوع صورت اونایی هستن که اصطلاحا مثلثی هستن که قاعده رو به پایین دارن. یعنی گونه‌های برآمده دارن و چونه‌های عریض. بنابراین ما باید کاری کنیم که قسمت بالای صورت این افراد قدری عریضتر بنظر بیاد. برای این کار باید از فریمهای با رنگهای تند و با حالت برجسته در قسمت فوقانی فریم استفاده کرد. مثلا شاید توی فیلمای خارجی بعضی خانم منشیها رو دیده باشین که فریمهای چشم گربه‌ای استفاده میکنن که رو به بالا حالت کشیده دارن.

---