زرقاوی, تروریست دست پرورده ی آمریكا

زرقاوی تا ژانویه سال ۲۰۰۳, فردی مرموز و ناشناخته به شمار می رفت و مقامات سیا از او با نام گرگ تنها یاد می كردند گفته می شد زرقاوی كه تندروی افراطی و اهل اردن است كه به منظور مبارزه با حكومت افغانستان و نفوذ شوروی سابق در این كشور در سال های آخر دهه ی هشتاد به افغانستان سفر كرده است

حائز اهمیت‌ترین دروغی كه درباره زرقاوی گفته می‌شد، این بود كه وی بزرگترین دشمن تمدن غرب بود كه به تنهایی از پیشرفت و بهبود اوضاع عراق ممانعت به عمل می‌آورد و باعث اشاعه وحشت و ترور در جهان بود. واقعیت این است كه زرقاوی تنها یك شورشی بی‌اهمیت و منزوی بود تا این كه مقامات آمریكایی و انگلیسی تصمیم گرفتند برای دستیابی به اهداف خود در عراق از وی یك تروریست خطرناك بسازند و او را به عنوان شیطانی‌ترین تروریست جهان، معرفی كنند.

اكنون كه زرقاوی، مرد شماره ۲ القاعده به قتل رسیده است، می‌توان به افسانه‌های جعلی كه پیرامون وی و شخصیت او شكل گرفته بود نیز پایان داد.

حائز اهمیت‌ترین دروغی كه درباره زرقاوی گفته می‌شد، این بود كه وی بزرگترین دشمن تمدن غرب بود كه به تنهایی از پیشرفت و بهبود اوضاع عراق ممانعت به عمل می‌آورد و باعث اشاعه وحشت و ترور در جهان بود.

واقعیت این است كه زرقاوی تنها یك شورشی بی‌اهمیت و منزوی بود تا این كه مقامات آمریكایی و انگلیسی تصمیم گرفتند برای دستیابی به اهداف خود در عراق او وی یك تروریست خطرناك بسازند و او را به عنوان شیطانی‌ترین تروریست جهان، معرفی كنند. در واقع مقامات آمریكایی و انگلیسی بودند كه از انسانی معمولی و بی‌اهمیت به نام زرقاوی، یك تروریست تمام عیار ساختند و با خطرناك جلوه دادن او، وی را به شهرت رساندند.

بدون شك باید پذیرفت كه زرقاوی دست‌پرورده‌ی مبلغان غربی است.

زرقاوی تا ژانویه سال ۲۰۰۳، فردی مرموز و ناشناخته به شمار می‌رفت و مقامات سیا از او با نام "گرگ تنها" یاد می‌كردند. گفته می‌شد زرقاوی كه تندروی افراطی و اهل اردن است كه به منظور مبارزه با حكومت افغانستان و نفوذ شوروی سابق در این كشور در سال‌های آخر دهه‌ی هشتاد به افغانستان سفر كرده است.

در طول سال‌های دهه‌ی ۹۰ وی برای مبارزه با پادشاهی اردن مبارزه و به مدت هفت سال زندانی شد. زرقاوی در سال ۲۰۰۲ در حمله‌ی آمریكا به افغانستان زخمی شد و به عراق رفت. گفته می‌شود وی در اوایل سال ۲۰۰۲ فعالیت خود را برای مقابله با نیروهای ائتلافی مستقر در عراق آغاز كرد و تا آن زمان همانند دیگر مخالفان اشغالگران به فعالیت‌های معمولی مشغول بود و به مناطق مختلف عراق سفر می‌كرد.

اما اكنون پس از گذشت سه سال وی به مشهورترین شورشی و خرابكار عراق تبدیل شده است و مرگ او نه تنها مردم عراق، بلكه مردم تمام كشورهای جهان را مسرور كرده است.

دولت آمریكا زرقاوی را بزرگترین تهدید در عراق قلمداد كرده و او را به شدت تحت تعقیب قرار داده بود. دولت بوش حتا برای سر وی جایزه‌ای به مبلغ ۲۵ میلیون دلار تعیین كرده بود (این میزان با جایزه‌ای كه دولت آمریكا برای دستگیری اسامه بن لادن تعیین كرده بود، برابر بود).

در حقیقت باید گفت در سال‌های اخیر در اثر تبلیغات مقامات غربی، اهمیت زرقاوی حتا از بن لادن نیز فراتر رفته و به خطرناك‌ترین تروریست جهان (نیوزویك، ۲۰۰۴) تبدیل شده بود. بسیاری از كشورهای جهان خواستار مرگ وی بودند و تبلیغات منفی غرب در این زمینه به حدی گسترده بود كه او را عامل بروز جنگ داخلی در عراق قلمداد می‌كردند، غافل از اینكه یك فرد به تنهایی قادر نیست یك كشور را به جنگ داخلی بكشاند و باعث بروز اختلافات قوی و جنایات غیرانسانی در آن كشور شود.

هم اكنون آمریكا تصاویر جسد زرقاوی را در سراسر جهان منتشر كرده است تا همگان بدانند كه این شیطان بزرگ سرانجام نابود شده و مردم می‌توانند بار دیگر در صلح و آرامش زندگی كنند!!

اما باید پرسید كشورهای غربی برای ظهور ناگهانی و برق‌آسای زرقاوی به عنوان خطرناك‌ترین تروریست جهان در سال‌های ۲۰۰۲ الی ۲۰۰۶ چه توضیحی دارند؟ چگونه وی در عرض این مدت كوتاه از یك گرگ تنها به خطرناك‌ترین تروریست جهان تبدیل شد و در این زمینه به شهرت جهانی و بین‌المللی دست یافت؟ قطعاً دلیل این امر قدرت و نفوذ زرقاوی در عراق نبود. هر چند وی برخی از حملات تروریستی در عراق (كشتار و بمب‌گذاری) را برنامه‌ریزی می‌كرد، اما میان شورشیان و خرابكاران این كشور، از اهمیت چندانی برخوردار نبود و دیگر شورشیان از وی حمایت نمی‌كردند.

در واقع می‌توان گفت مقامات آمریكایی و انگلیسی برای توجیه عملكرد و سیاست‌های نادرست خود در عراق و نیز برای بهبود وجهه خود، ناگزیر بودند زرقاوی را به عنوان تروریستی خطرناك معرفی كنند تا بتوانند به جنایات خود در این كشور ادامه دهند. در واقع زرقاوی در عراق نقشی ایفا می‌كرد كه از سوی تبلیغاتچی‌های غربی برایش نوشته شده بود.

طبق گزارشی كه در تاریخ سوم اكتبر ۲۰۰۴ از سوی واشنگتن پست به چاپ رسید تا پیش از سال ۲۰۰۳ به ندرت كسی زرقاوی را خارج از كشور اردن می‌شناخت و در فوریه ۲۰۰۳ (شش هفته پیش از آغاز جنگ عراق)، كالین پاول، وزیر امورخارجه آمریكا، برای نخستین بار در سخنرانی خود در سازمان ملل، توجه جهانیان را به زرقاوی جلب كرد. در این سخنرانی كه مطالب بی‌اساس پیرامون وجود كشتار تسلیحات جمعی در عراق عنوان شد، پاول حضور زرقاوی در شمال عراق را تایید و اعلام كرد وی به منظور آموزش و رهبری برخی افراطیون عراقی در این كشور حضور دارد و پل ارتباطی القاعده با عراق است. چهار ماه قبل از سخنرانی پاول، بوش در یك سخنرانی اعلام كرده بود یكی از رهبران القاعده برای درمان‌های پزشكی در عراق به سر می‌برد.

در واقع سخنرانی پاول نقطه آغاز تبدیل زرقاوی از یك گرگ تنها به تروریستی بین‌المللی بود. پیش از آن به ندرت كسی وی را می‌شناخت.در اواخر سال ۲۰۰۱ تقریباً تمامی رسانه‌ها از القاعده مطالبی منتشر می‌كردند، اما در میان این مطالب به ندرت از زرقاوی نام برده می‌شد.

روزنامه گاردین در سال ۲۰۰۱ هرگز از وی نامی نبرد و در سال ۲۰۰۲ فقط ۲ بار (پس از سخنرانی بوش در ۷ اكتبر) از وی یاد كرد. بی‌بی‌سی نیز در سال‌های ۲۰۰۱ و ۲۰۰۲ هیچ مطلبی درباره زرقاوی منتشر نكرده است. اما پس از سخنرانی پاول، زرقاوی به موضوع اصلی گزارش‌ها و اخبار خبرگزاری‌ها تبدیل شد. روزنامه گاردین در سال ۲۰۰۳، در ۲۳ مقاله خود از وی نام برد و بی‌بی‌سی نیز در همان سال در بیش از ۵۰ مقاله خود درباره‌ی وی مطلب نوشت. در واقع باید مدال تبدیل فردی ناشناس به خطرناك‌ترین تروریست بین‌المللی را به پاول و بوش تقدیم كرد!

از همان آغاز، مقامات آمریكایی برای دستیابی به اهداف و منافع خود به بزرگ‌نمایی قدرت و نفوذ زرقاوی در عراق پرداختند. با توجه به سخنان پاول و بوش در سال‌های ۲۰۰۲ و ۲۰۰۳ چنین برداشت می‌شود كه زرقاوی بانفوذترین شخصیت القاعده و دولت بعثی عراق و رابط بین این دو بود.

در حالی كه هم اكنون مشخص شده است اظهارات فوق بی‌اساس و دروغ محض بوده‌اند. شواهد نشان داد كه بین دولت بعث عراق و گروه القاعده هیچ ارتباطی وجود نداشت. در آن زمان زرقاوی با القاعده ارتباط بسیار اندكی داشت و هیچ شواهدی مبنی بر وجود ارتباط وی با دولت بعث عراق در دست نیست. طبق اظهارات جیسون بروك، نویسنده كتاب القاعده: سایه‌ی تروریسم (۲۰۰۳)، زرقاوی شاید ارتباط اندكی با بن لادن داشت، اما هرگز با عراق، عربستان سعودی و كشورهای متحد آن ارتباط رسمی برقرار نكرد. وی همانند هزاران مبارز دیگر در سال‌های دهه ۱۹۹۰ در افغانستان به مبارزه مشغول بود.

پژوهشگر: برندان اونیل

منبع:سایت anti war

---