نشست پاریس, حركت در مسیری پر خطر

اگر بخواهیم ارزیابی دقیقی نسبت به نتایج پایانی این نشست داشته باشیم باید بگویم كه نتایج این نشست در آینده نزدیك مشخص خواهد شد و در حال حاضر نمی توان كاری جز انتظار انجام داد

«نشست پاریس میان احزاب و گروه های مختلف لبنان از معارض تا موافق، اولین نشستی نیست كه در راستای حل بحران داخلی لبنان برگزار می شود و مطئنا آخرین نشست نیز نخواهد بود. پیش از آن كه اسراییل جنگ نامشروع خود علیه لبنان را آغاز كند، تمامی گروه های لبنانی در مرحله دستیابی به راه حلی مشترك برای نجات لبنان از سراشیبی بحران های طوایفی بودند.

گفتگوهای احزاب معارض و موافق لبنانی پیش از جنگ اخیر اسراییل علیه این كشور با موفقیت بسیار بالایی در حال انجام گرفتن بود اما درست درهمان زمان كه گروه های لبنانی درصدد درو كردن نتایج این گفتگوهای موفقیت آمیز بودند، جنگ اسراییل همه این معادلات را بر هم زد.

بنابراین این بار نیز نباید چندان امیدی به محقق شدن نتایج بدست آمده از گفتگوهای پاریس داشته باشیم زیرا طرف های بسیاری و در رأس آن آمریكا و اسراییل خواهان حل بحران لبنان نیستند.»به گزارش ایسنا پایگاه اینترنتی اسلام آن لاین با ارایه تحلیلی تحت عنوان «نشست پاریس، گامی مثبت در شیبی پرخطر»می نویسد: «نشست پاریس با همه امیدها و دل نگرانی های ملت لبنان به پایان رسید.

اگر بخواهیم ارزیابی دقیقی نسبت به نتایج پایانی این نشست داشته باشیم باید بگویم كه نتایج این نشست در آینده نزدیك مشخص خواهد شد و در حال حاضر نمی توان كاری جز انتظار انجام داد. نشست پاریس جوانب بسیار مثبتی داشته است كه نمی توان آن ها را نادیده گرفت. بهترین اقدام مثبت انجام گرفته در نشست پاریس آن بود كه دولت ساركوزی پس از داشتن ملاحظاتی نسبت به مشاركت حزب الله لبنان در این گفتگوها بالاخره به اهمیت و نقش استراتژیك این حزب و جریان مقاومت اسلامی در لبنان اذعان داشته و رسما مشاركت اش را خواستار شد.

جالب آن است كه كاخ سفید به رغم استقبال از میانجیگری های پاریس برای حل بحران لبنان و نیز نتایج بدست آمده از این نشست اعلام كرده است كه موافق مشاركت حزب الله لبنان در نشست پاریس نیست.

این موضوع نشان می دهد كه بحران لبنان وارد مرحله بسیار حساس شده است، مرحله ای كه موضع گیری های آمریكا یا اسراییل می تواند برای آن به مثابه یك بمب ساعتی باشد، بمبی كه آینده سیاسی و امنیت این كشور را تهدید می كند.»در ادامه این تحلیل آمده است: «در واقع فرانسه نیز یكی از متهمان اصلی بحران سازی در لبنان است اما تغییر موضع گیری سیاسی پاریس و اعلام آمادگی این كشور برای حل بحران لبنان به خصوص درخواست از حزب الله لبنان جهت مشاركت در نشست پاریس بسیاری از اتهامات وارده به فرانسه را تضعیف كرد و این كشور را در موقعیت بهتری نسبت به آمریكا قرار داد.

از جمله جوانب مثبت دیگر این نشست آن بود كه نقش آمریكا برای حل بحران لبنان كمرنگ تر شده است و این می تواند در راستای حل بحران این كشور بسیار تاثیرگذار باشد.بسیاری از احزاب معارض لبنانی در رأس آن ها حزب امل، حزب الله و حزب دموكرات آزاد لبنان شدیدا مخالف دخالت های آمریكا در امور داخلی كشورشان هستند و اتهام اصلی وارده به دولت سنیوره نیز از سوی بسیاری از احزاب لبنانی همین وابستگی دولت به آمریكا و تاثیرپذیری آن از سفارت آمریكا در لبنان است.»

در این تحلیل آمده است: «همچنین نشست پاریس به صورت مقطعی، دیوار حائل موجود میان گروه های معارض و موافق لبنانی را متلاشی كرد و این گروه ها پس از یك مدت طولانی بر سر یك میز مذاكره نشستند. نتایج این نشست براساس برآوردی كه از اظهارات شركت كنندگان چه معارض و چه موافق برداشت شده این است كه قانع كننده و مفید بوده اما نمی توان این نتایج را موفقیت آمیز خواند. موفقیت این نتایج زمانی خواهد بود كه این گفتگوها همچنان ادامه یابد و دیگر هیچ دیوار بتونی بر سر راه از سرگیری گفتگوهای ملی میان احزاب لبنانی گذاشته نشود. متاسفانه وابستگی برخی از رهبران حزب حاكم در لبنان به آمریكا و حتی می توان گفت اسراییل مشكل اصلی لبنان است.

هر جا كه پای آمریكا در میان باشد مطمئنا اسراییل در پس پرده قرار گرفته است و بحران لبنان نیز دقیقا همین حكایت است. استقرار سیاسی و امنیتی لبنان هرگز به نفع تل آویو نیست و از آن سو مقاومت اسلامی لبنان «حزب الله» همچنان به عنوان بزرگترین تهدید برای اسراییل تلقی می شود.»پایگاه اینترنتی اسلام آن لاین در پایان این تحلیل خود می نویسد: «اگر بخواهیم با نگاه كالبد شكافانه ای به واقعیت های تاریخی موجود بنگریم می بینیم كه اساس بحران های اولیه لبنان و بحران های این كشور، اسراییل و موضع گیری های جانبدارانه كاخ سفید از تل آویو بوده است، بنابراین از لحاظ منطقی نیز نمی توان پذ یرفت كه آمریكا می تواند میانجیگر بی طرفی برای حل بحران لبنان باشد چون اساسا این كشور نقش یك عامل بحران ساز در لبنان را ایفاء می كند. از آن سو موضع گیری های مسوولان اسراییلی در قبال بحران های كنونی لبنان نیز خود می تواند حاكی از بسیاری از واقعیت ها باشد.

این كه دولت اولمرت از دولت فعلی لبنان حمایت می كند و این دولت را تایید می كند تنها دال بر آن است كه بر سر كار ماندن این دولت بیشتر به نفع اسراییل است تا به ضرر آن چرا كه این دولت یك دولت وابسته و ضعیف است به خصوص آن كه هیچ یك از گروه های ملی لبنان از آن حمایت نمی كنند، بنابراین چنین دولتی قطعا تحت تاثیر اسراییل خواهد بود و تاثیرپذیری این دولت به نفع تل آویو است.

به هر حال هدف اصلی این مقاله آن بود كه بگوید گرچه احتمال موفقیت آمیز بودن نشست پاریس وجود دارد و این كه نتایج این نشست درآینده بتواند گره ای از بحران فعلی لبنان بگشاید اما تا زمانی كه اتحاد ملی میان گروه های مختلف لبنانی ایجاد نشود و حزب حاكم و احزاب درونی آن دست از حماقت های سیاسی خود بر ندارند مطمئنا به زودی نتایج موفقیت آمیز نشست پاریس با توفان سهمگینی مواجه خواهد شد و چون نتایج موفقیت آمیز گفتگوهای سابق گروه های لبنانی، این نتایج نیز نقش بر آب خواهد شد.»