راه درمان سستی

یکی از راه‌های درمان سستی این است که با ریاضت و تهذیب نفس به تقویت اراده بپردازیم.

۱- ریاضت و تهذیب نفس: یکی از راه‌های درمان سستی این است که با ریاضت و تهذیب نفس به تقویت اراده بپردازیم. در این باره می‌توان از دعا، صبر و توکل بهره برد:

الف. دعا: یکی از راه‌های نجات از سستی، توجه به درگاه خداوند و درخواست ثبات قدم از آن یگانه هستی می‌باشد «رَبَّنَا اغْفِرْ لَنا ذُنُوبَنا وَ إِسْرافَنا فِی أَمْرِنا وَ ثَبِّتْ أَقْدامَنا » «پروردگارا...قدم های ما را استوار بدار!..» افرادی که به معاد و زندگی جاوید ایمان ندارند، برای بدست آوردن بهشت یا فرار از عذاب، انگیزه‌ای نداشته و لذا برای آن تلاش نکرده و دنبال امیال نفسانی خود می‌روند و از مسیر انسانیّت دور می‌گردند.

ب. صبر: یکی دیگر از راه‌های مبارزه با سستی، تقویت صبر است، چرا که صبر عبارت است از اینکه انسان در قلب خود استقامتی داشته باشد که بتواند کنترل نظام نفس خود را در دست گرفته، دل خود را از تفرقه و فساد رأی جلوگیری کند و لذا صابران آنهایی هستند که در مصایب استقامت به خرج داده و از پا درنمی‏آیند و هجوم رنج ها و سختی‌ها پایشان را نمی‏لغزاندو لذا خداوند مومنین را به صبر سفارش می‌نماید: «یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اسْتَعِینُوا بِالصَّبْرِ وَ الصَّلاه »«... از صبر و نماز یاری جویید..» ج. توکل: توکل به خداوند، یکی از راه‌های غلبه بر سستی است که نشانه ایمان و سرّ موفقیت مومنان می‌باشد، چرا که یگانه موثر حقیقی او است و لذا خداوند در این آیه مسلمانان را به توکل ترغیب نموده و به آنان می‌آموزد که در همه امور به آفریدگار باید اعتماد داشت و باید استقامت و موفقیّت را تنها از پروردگار خواست: «وَ مَنْ یَتَوَکَّلْ عَلَی اللَّهِ فَهُوَ حَسْبُه‏ »«هر کس بر خدا توکّل کند، کفایت امرش را می‏کند»

۲- توجه به آثار استقامت: یکی از راه‌های رهایی از سستی، توجه نمودن به آثار استقامت می‌باشد: « وَ أَنْ لَوِ اسْتَقامُوا عَلَی الطَّرِیقَهِ لَأَسْقَیْناهُمْ ماءً غَدَقا » «اینکه اگر جنّ و انس‏ در راه ایمان استقامت ورزند، با آب فراوان سیرابشان می‏کنیم!» طبق این آیه استقامت بر ایمان و تقواست که مایه وفور نعمت می‏شود، لذا اگر کسی به برکات استقامت توجه نماید مطمئناً دست از سستی برداشته و به تلاش و مقاومت رو می‌آورد.