تیم ملی امیدوارکننده بود

۲ نیمه بازی, ایران و عربستان تا اندازه ای باهم متفاوت بود

۲ نیمه بازی، ایران و عربستان تا اندازه‌ای باهم متفاوت بود. عربستان در نیمه نخست، نسبت به ایران برتری داشت و به این دلیل به گل رسید. طراحی تیم عربستان آشکار بود. آنها در گروه‌های کوچک ۳ یا ۴ نفره حملات را آغاز و سپس بازی را بین ۱۱ بازیکن زمین پخش می‌کردند.

خطوط ما در عرض نیز فاصله داشت و اجازه نفوذ راحت‌تر را به تیم عربستان می‌داد. به همین خاطر آنها تلاش می‌کردند بازی را به فضای خالی پشت مدافعان ما بکشند.

از طرفی هاشمیان در نیمه نخست بازی، در زمین حریف تنها بود و در مقابل تیم عربستان به دلیل برتری عددی مقابل دروازه خودی، حملات ما را خنثی می‌کرد.

خوشبختانه بین ۲ نیمه معایب از سوی کادر فنی دیده و تا حدودی رفع شد. در این نیمه، تیم ملی با فشار آوردن زیاد، ‌سازمان دفاعی عربستان را دچار اختلال کرد و تعویض‌های خوب و شجاعانه علی دایی هم این فشار را افزایش داد تا تیم ملی به گل تساوی برسد.

اگر بازی پرفشار از همان ابتدا در دستور کار قرار می‌گرفت، سازمان دفاعی عربستان دچار ریزش می‌شد. در صحنه گل پرتعداد بودیم، اما مهم‌تر از گلزنی، جایگیری خوب نکونام بود.

همین عوامل نکونام را به کاپیتان و بازیکنی بی‌بدیل تبدیل کرده است. در مجموع کسب تساوی در زمین حریف نتیجه مناسبی است. من روند مثبتی را از تیم ملی دیدم و به این تیم جوان که در حال پوست اندازی است، بسیار امیدوارم.

امیر حاج رضایی‌