تیم ملی با چه شکلی در جام ملت ها حاضر می شود

فوتبال ما شاید در مقابل بسیاری از تیم ها با شکست نیز مواجه شود اما به هیچ وجه نمی توان گفت حتی بزرگ ترین تیم های فوتبال دنیا هم بدون داشتن مشکل بتوانند از سد تیم های ایرانی بگذرند

فوتبال ایران همواره به خاطر شکل و شمایل و ترکیب خاصی که دارد در فوتبال دنیا به‌عنوان یک فوتبال با سبک خاص شناخته می‌شود و شاید این سبک خاص فوتبال ایران به خصوص تیم‌ملی است که بیشتر تیم‌های کوچک و بزرگ دنیا را در مقابل فوتبال ما با مشکل مواجه می‌کند.

فوتبال ما شاید در مقابل بسیاری از تیم‌ها با شکست نیز مواجه شود اما به هیچ وجه نمی‌توان گفت حتی بزرگ‌ترین تیم‌های فوتبال دنیا هم بدون داشتن مشکل بتوانند از سد تیم‌های ایرانی بگذرند.

امروزه در تمام دنیا به خصوص فوتبال روز دنیا که بیشتر به اروپا و آمریکای‌جنوبی تعلق دارد، همواره مربیان و کارشناسان این رشته پرطرفدار به دنبال ارائه و استفاده از سیستم‌های جدید و کارشناسانه‌ای برای تیم‌های خود هستند تا بتوانند با انجام بازی در ارنج‌های مختلف چهره تیم خود را به تیمی منسجم و در عین حال غیرقابل پیش‌بینی تبدیل کنند.

شاید بیشتر بزرگان فوتبال دنیا به خصوص مربیانی که امروز نامشان برای تمام فوتبالدوستان آشناست در تیم‌های خود از ارنج و یا همان ترکیب ۲-۴-۴ البته به شکل‌های مختلف استفاده می‌کنند چرا که بر این باورند که این سیستم بسیاری از نقطه ضعف‌های سیستم‌های گذشته را بهبود می‌بخشد و فوتبال امروز دنیا بیشتر از هر رشته‌ای می‌تواند با استفاده مناسب از این ترکیب و شیوه به موفقیت بیشتری دست یابد.

اما اینگونه به نظر می‌آید که فوتبال ایران کاملاً جدا از این برنامه‌ها باشد و نتواند از این روش برای خود استفاده کند چرا که ترکیب ۲-۵-۳ ترکیبی است که در فوتبال ایران پایدار شده و تمام فوتبالیست‌های ایرانی از زمانی که این ورزش و پا به توپ شدن را می‌فهمند، عادت به استفاده از این ترکیب می‌کنند و با آن بزرگ می‌شوند.

در حال حاضر اکثر تیم‌های بزرگ و کوچک داخلی هم از ترکیب ۲-۵-۳ برای حضور در رقابت‌های مختلف استفاده می‌کنند و کمتر تیمی به چشم می‌خورد که از ترکیبی جدا از این ترکیب کهن استفاده کند.

امروز هم پس از چند سال تیم‌ملی یک مربی ایرانی را در رأس کار خود می‌بیند و اعتقاد بسیاری از کارشناسان بر این است که براساس همان گفته‌هایی كه در خصوص فوتبال ایران و سبك خاص فوتبال ایرانی گفته شد، مربی ایرانی می‌تواند برای این تیم بسیار مفیدتر از مربیان خارجی باشد كه بیشتر از هر چیز دیگر به پول و شناخته شدن می‌اندیشند.

امیر قلعه‌نوعی هم با تمام انتقاداتی كه از وی می‌شود یك مربی جوان و در عین حال باتجربه ایرانی است كه خود سالیان سال در تیم های بزرگ ایران و تیم‌ملی فعالیت كرده و امروز با كسب چند نایب قهرمانی و یك قهرمانی در لیگ برتر به عنوان سرمربی در تیم ملی حضور پیدا كرده تا به همه ثابت كند كه بی‌شک مربی ایرانی در تیم‌ملی موفق‌تر از مربیان خارجی خواهد بود.

حال می‌دانیم که امیر قلعه‌نوعی هم علاقه زیادی به سیستم ۲-۵-۳ دارد، همان سیستمی که با آن توانست استقلال تهران را به قهرمانی برساند و اکنون در تیم‌ملی با ارزیابی‌کردن نفرات و مشکلاتی که در خط دفاعی احساس می‌کند نیز به خوبی می‌داند برای حضور در جام ملت‌های آسیا فرصتی ندارد که بخواهد سیستم ۲-۴-۴ را در تیم و در میان بازیکنان ایرانی که سال‌هاست با این ارنج در تیم‌ملی و باشگاهی بازی کرده‌اند، بسترسازی کند.

اما امیر قلعه‌نوعی به خوبی می‌داند که ضعف در خط دفاعی تیم‌ملی به عدم داشتن مدافع خوب باز نمی‌گردد و ما مهره‌های مناسب و متعددی در این خط داریم و قطعا باید در استفاده از آنها و تركیب مورد نظر دقت لازم را انجام داد.

لذا با توجه به ضعفی كه در دیدار برابر غنا در تیم ملی و در قلب خط دفاعی احساس شد به نظر می‌آید امیر قلعه‌نوعی بدون ریسك از سیستم ۲-۵-۳ در جام ملت‌های آسیا استفاده كند و درصد اشتباهات خط دفاعی را به حداقل برساند. اكنون تیم‌ ملی ایران با داشتن بهترین نفرات در خط حمله و میانی شاید اجازه هیچ حرفی را به حریفان خود در جامی كه برای ما ایرانیان سراسر آرزو و امید است ندهد و تنها دغدغه مربیان ضعف محسوس در خط دفاعی و دروازه باشد كه امیدواریم این مشكل هم به زودی حل شود.

به هر حال معتقدیم تیم ملی ایران در جام ملت‌های آسیا برای دیگر با سیستم و تركیبی كاملا ایرانی به میدان خواهد رفت و با داشتن بازیكنانی كه شاید داشتن هر یك از آنها برای هر كشوری آرزو باشد و با دعای خیر مردم در جام چهاردهم به عنوان پرسابقه‌ترین تیم حاضر در رقابت‌ها به چهارمین مقام قهرمانی این مسابقات دست یابد.