دوشنبه, ۱۹ شهریور, ۱۴۰۳ / 9 September, 2024
آنتونی گیدنز و جهانی شدن
آنتونی گیدنز در ۱۸ ژانویه ۱۹۳۸ میلادی در لندن چشم به جهان گشود. وی تحصیلات دانشگاهی خود را تا مقطع كارشناسی ارشد، در دانشگاه هال و مدرسه اقتصادی و علوم سیاسی لندن سپری كرد و سپس برای مدت كوتاهی تصمیم به تدریس در دانشگاه های انگلستان، كانادا و آمریكا گرفت.
وی پس از كسب تجربیات لازم در پایان دهه ۶۰ میلادی به انگلستان بازگشت و موفق به اخذ درجه دكترای جامعه شناسی از دانشگاه كمبریج گردید. درباره ساختار اندیشه آنتونی گیدنز عده ای عقیده دارند كه وی با تركیب تئوری ها، نوعی سنتز می آفریند كه چالش برانگیز و درخور توجه است.
اما گیدنز خود را بیشتر نظریه پرداز اجتماعی می داند تا صرفاً جامعه شناسی دانشگاهی. وی علاوه بر مباحث جامعه شناختی به موضوعاتی چون تاریخ اندیشه اجتماعی، نظریه اجتماعی، ساختار طبقاتی، نخبگان و قدرت، ملت و ملیت گرایی، هویت شخصی و اجتماعی، خانواده، جنسیت و اندیشه سیاسی علاقه دارد و آنها را مورد تحلیل و بررسی قرار می دهد.
گیدنز همچنین از شخصیت های برجسته ای چون دوركیم، وبر، ماركس، گافمن و ویتگنشتاین تاثیر پذیرفته، كه رد اندیشه این متفكرین در آثار وی به خوبی و به طور واضح قابل مشاهده است. اما در میان نظریه های آنتونی گیدنز می توان به مفاهیمی (نظریه) چون «ساختیابی » (structuration)، «دوگانگی ساخت» (dualty of structure) و «بازاندیشی» (reflexivity) اشاره كرد كه از جایگاه مهمی در جامعه شناسی برخوردارند.
اما در كنار این مباحث، «جهانی شدن» را می توان به واقع دغدغه ده ساله اخیر آنتونی گیدنز دانست. وی در كتاب «چشم اندازهای جهانی» كه در پنج فصل (چشم انداز نظم جهانی، چشم انداز دولت- ملت، چشم انداز نابرابری جهانی، چشم انداز خانواده، چشم انداز دموكراسی) به رشته تحریر درآمده است، سعی دارد به بررسی «جهانی شدن» از منظری اجتماعی و سیاسی بپردازد. این پنج گفتار مجموعه سخنرانی های گیدنز در مدرسه اقتصادی و علوم سیاسی لندن است كه به اختصار بدان می پردازیم.
آنتونی گیدنز را می توان جزء یكی از اولین مفسران و متفكرانی به شمار آورد كه در دهه ۸۰ میلادی به مقوله جهانی شدن به طور جدی توجه كرد. وی دوران مدرن را به دو مرحله تقسیم می نماید.
۱- مدرنیته دوره اول كه تا دهه ۶۰ میلادی به طول انجامید و
۲- مدرنیته دوره دوم كه از دهه شصت میلادی آغاز شده و تا به امروز ادامه داشته است. آنتونی گیدنز «جهانی شدن» را مهمترین مولفه مدرنیته متاخر (دور دوم) می داند كه به زعم وی می بایست از منظر جامعه شناسی مورد بررسی و مطالعه قرار گیرد.
گیدنز جامعه شناسی را علم مطالعه جهانی شدن در این عصر قلمداد می كند، اما تعریف گیدنز از جهانی شدن معرف دیدگاه وی نسبت به این پدیده است. گیدنز عقیده دارد «جهانی شدن فرآیند به هم وابستگی روزافزون ما است» و برخلاف تصور آن عده از متفكرینی كه جهانی شدن را، غربی شدن، تحت سلطه كشورهای توسعه یافته واقع گردیدن و آمریكایی شدن تلقی می كنند، گیدنز جهانی شدن را «مجموعه ای از فرآیندها» می داند كه بر همه ابعاد زندگی، از جمله اقتصاد، سیاست، مسائل اجتماعی و فرهنگی و حتی خود انسان ها اثرگذار است.
آنتونی گیدنز برخلاف تقلیل گرایان كه جهانی شدن را مقوله صرفاً اقتصادی می دانند وی روایتی اجتماعی - سیاسی از جهانی شدن متصور است. در مجموع می توان اینگونه برداشت كرد كه تلقی و درك گیدنز از جهانی شدن به نسبت دیگران رویكردی «مثبت» است. وی این پدیده را امری جدایی ناپذیر از زیست انسانی برمی شمارد و عقیده دارد كه جهانی شدن نتیجه اجتناب ناپذیر توسعه و رشد مدرنیته متاخر است.
نویسنده: آنتونی گیدنز
ترجمه: محمدرضا جلائی پور
ناشر: طرح نو
چاپ اول ۱۳۸۴
ایران مسعود پزشکیان دولت چهاردهم پزشکیان مجلس شورای اسلامی محمدرضا عارف دولت مجلس کابینه دولت چهاردهم اسماعیل هنیه کابینه پزشکیان محمدجواد ظریف
پیاده روی اربعین تهران عراق پلیس تصادف هواشناسی شهرداری تهران سرقت بازنشستگان قتل آموزش و پرورش دستگیری
ایران خودرو خودرو وام قیمت طلا قیمت دلار قیمت خودرو بانک مرکزی برق بازار خودرو بورس بازار سرمایه قیمت سکه
میراث فرهنگی میدان آزادی سینما رهبر انقلاب بیتا فرهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی سینمای ایران تلویزیون کتاب تئاتر موسیقی
وزارت علوم تحقیقات و فناوری آزمون
رژیم صهیونیستی غزه روسیه حماس آمریکا فلسطین جنگ غزه اوکراین حزب الله لبنان دونالد ترامپ طوفان الاقصی ترکیه
پرسپولیس فوتبال ذوب آهن لیگ برتر استقلال لیگ برتر ایران المپیک المپیک 2024 پاریس رئال مادرید لیگ برتر فوتبال ایران مهدی تاج باشگاه پرسپولیس
هوش مصنوعی فناوری سامسونگ ایلان ماسک گوگل تلگرام گوشی ستار هاشمی مریخ روزنامه
فشار خون آلزایمر رژیم غذایی مغز دیابت چاقی افسردگی سلامت پوست