چهارشنبه, ۲۶ دی, ۱۴۰۳ / 15 January, 2025
مجله ویستا

فابیو کاپلو (۱۹۴۶-)


فابیو کاپلو (۱۹۴۶-)

فابیو کاپلو در ۱۸ ژوئن سال ۱۹۴۶ در سن کانزیان دیسونزو ایتالیا به دنیا آمد.
کاپلو در دهه ۱۹۷۰، هنگامی که بازیکن بود در باشگاه یوونتوس تورین و نیز تیم ملی ایتالیا بازی می‌کرد. …

فابیو کاپلو در ۱۸ ژوئن سال ۱۹۴۶ در سن کانزیان دیسونزو ایتالیا به دنیا آمد.

کاپلو در دهه ۱۹۷۰، هنگامی که بازیکن بود در باشگاه یوونتوس تورین و نیز تیم ملی ایتالیا بازی می‌کرد. وی در آن زمان در ایتالیا، بیش از هرچیز به خاطر گلی که به تیم ملی انگلیس زده، و ایتالیا را به اولین پیروزی در ورزشگاه ویمبلی لندن رسانده بود، شهرت پیدا کرده بود. او در مجموع ۳۲ بار پیراهن تیم ملی فوتبال ایتالیا را به تن کرد و هشت گل نیز برای این تیم زد. وی در جام جهانی ۱۹۷۴ در آلمان نیز حضور داشت که ایتالیا در دور مقدماتی با شکست ۱ بر ۲ در مقابل لهستان، از دور رقابت‌ها کنار رفت. در آن جام، کاپلو در هر سه بازی تیمش حاضر بود و در مقابل لهستان، تک گل ایتالیا را در دقیقه ۸۵ به ثمر رساند.

دوران مربیگری

درطول پنج سال مربیگری در آ. ث. میلان، روسونری‌ها را در سال ۱۹۹۴ با یک پیروزی ۴ بر ۰ در فینال در مقابل بارسلونا، به قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا و چهارمین قهرمانی این تیم رساند. پس از یک فصل حضور در رئال مادرید که در سال ۱۹۹۷ منجر ب قهرمانی این تیم در فوتبال باشگاهی اسپانیا شد،‌ برای یک فصل دیگر به میلان بازگشت. از سال ۱۹۹۹ سرمربی آ. اس. رم شد و این تیم را در سال ۲۰۰۱ به قهرمانی سری A ایتالیا رساند. از سال ۲۰۰۴ در یوونتوس تورین، جانشین مارچلو لیپی شد و دو قهرمانی با این تیم به دست آورد. از ۴ جولای ۲۰۰۴ به طور یک‌طرفه قرارداد خود با یوونتوس را فسخ کرد و دوباره سرمربی رئال مادرید شد و در ۶ جولای ۲۰۰۶ قرادادی سه ساله با این تیم به امضاء رسانید. در آنجا هم توانست در همان فصل جشن قهرمانی بگیرد و برای مادریدی‌ها تبدیل به یک اسطوره شود. اما وی در تاریخ ۲۸ ژوئن ۲۰۰۷، علی‌رغم کسب عناوین قهرمانی، از تیم رئال اخراج شد. علت این امر نیز انتقادات شدیدی بود که به سیاست‌های تیمی و سیستم دفاعی بازی‌ تیمش می‌شد. در این جریان، رئال مادرید مجبور شد مبلغی بالغ بر ۲/۶ میلیون یورو برای تسویه حساب به وی بپردازد.

کاپلو یک بار گفت که قصد دارد برای چند سال پایانی دوران فعالیتش، هدایت یک تیم ملی بزرگ را به عهده بگیرد. وی در ۱۴ دسامبر سال ۲۰۰۷ به این هدف رسید. در این روز، فدراسیون فوتبال انگلیس وی را به جای استیو مک‌لارن که اخراج شده بود، به عنوان سرمربی تیم ملی این کشور به خدمت گرفت.

موفقیت‌ها

به عنوان بازیکن

ـ قهرمانی لیگ ایتالیا: ۱۹۷۲، ۱۹۷۳، ۱۹۷۵، ۱۹۷۹

ـ قهرمانی جام حذفی ایتالیا: ۱۹۶۹، ۱۹۷۷

به عنوان مربی

ـ قهرمانی لیگ ایتالیا: ۱۹۹۲، ۱۹۹۳، ۱۹۹۴، ۱۹۹۶، ۲۰۰۱، ۲۰۰۵، ۲۰۰۶

ـ قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا: ۱۹۹۴

ـ قهرمانی در سوپرجام اروپا: ۱۹۹۴

ـ قهرمانی در سوپرجام ایتالیا: ۱۹۹۲، ۱۹۹۳، ۱۹۹۴، ۲۰۰۱

ـ قهرمانی در لیگ اسپانیا: ۱۹۹۷، ۲۰۰۷

مریم دری منش