پر پرواز با سبک شی دیبائو

از زمانی که هنرجو بوده تا وقتی استاد و الان که استاد بزرگ معبد شائولین است, شی دیبائو ۲۰ سبک مبارزه بدون سلاح و با سلاح را فراگرفته است امروز او یک مرجع واقعی از سه سبک اصلی مورد علاقه اش است رینگ چوان بوکس پنجه عقاب که انگشتان به پنجه عقاب برای چنگ زدن و خراشیدن عمل می کنند هوچوان بوکس ببر روی مانورهای خراشیدن و پاره کردن تأکید دارد با اشکالی پایه ای

● شناسنامه ورزشی استاد:

▪ سن: ۵۰ سال دارد. شی‌دیبائو سال ۱۹۵۵ در ایالت هنان به دنیا آمد.

▪ درجه: استاد بزرگ از سی و یکمین نسل به جا مانده از شائولین است. او درجه والا و تجربیات بسیاری دارد.

▪ فعالیت‌ها: از ۱۲ سالگی علاقه‌اش را به معبد شائولین نشان داد. او هیچ وقت از تمرین، تدریس و خلق تکنیک غافل نمانده است.

▪ سبک: از زمانی که هنرجو بوده تا وقتی استاد و الان که استاد بزرگ معبد شائولین است، شی‌دیبائو ۲۰ سبک مبارزه بدون سلاح و با سلاح را فراگرفته است. امروز او یک مرجع واقعی از سه سبک اصلی مورد علاقه‌اش است: رینگ‌چوان (بوکس پنجه عقاب) که انگشتان به پنجه عقاب برای چنگ زدن و خراشیدن عمل می‌کنند. هوچوان (بوکس ببر) روی مانورهای خراشیدن و پاره کردن تأکید دارد با اشکالی پایه‌ای. و در آخر لوهان چوان (بوکس آرمات‌ها، مقدسین بودیسم) که از سبک‌های بسیار قدیمی معبد است با اشکالی زنجیره‌ای، پشت سر هم و هماهنگ.

در معبد شائولین، شی‌دیبائو حدود سی و هشت سال است که تمرین می‌کند این به خاطر اقتدار و بلند طبعی اوست.

امروز هم او چندان ماهر و قدرتمند هست که تکنیک‌ها را به اجرا بگذارد و با جوانان به سبک ساندا مبارزه کند. ریشه او به آن‌چه از بودهیدارما برایش به ارث رسیده است بر می‌گردد و دیگر آن‌چه از مدیتیشن می‌داند و صلح‌طلبی.

در حالی‌که به تمرینات راهبه‌های شائولین در مدرسه هنرهای رزمی درست در کنار معبد شائولین نگاه می‌کردیم استاد بزرگی را که ارتباطی با اسطوره‌های شائولین برقرار کرده است را دیدیم و مبارزانی را که در عین حال هم مبارزند و هم هنرجو.

در مجموع شی‌دیبائو را تنها چیزی که راضی و خرسند می‌کند ادامه آموزش‌هایش در کلاس‌هاست. هرچند که سخت باشند، او امیدوار است میراث خوبی از خود به جا بگذارد.

● عنوان رسمی شما چیست؟

▪ استاد بزرگ وارث سی و یکمین نسل. البته این یک عنوان سنتی است و به من اجازه می‌‌دهد به شاگردان درس بدهم به علاوه دیسیپلین‌هائی که ویژه خودم هست مانند شی‌زینگ‌فانگ که وارث سی و دومین نسل است.

● محرک شما چه بود که به سوی هنرهای رزمی کشیده شدید؟

▪ انتخاب و علاقه، مثل همه راهبه‌هائی من این راه را خیلی زود از دوازده سالگی آغاز کردم. در زمان ما، شرایط زندگی به مراتب سخت‌تر از امروز بود، ولی هرگز از بابت این مسئله غبطه نخورده و نمی‌خورم. به‌طور کلی وقتی راهی را برای زندگی در پیش می‌گیری می‌توانی واقعیتش را توصیف کنی.

● می‌توانید برای ما از تمریناتتان بگوئید؟

▪ با فنون پایه‌ای بوکس بدون سلاح و بعدها با سلاح سفید شروع کردم. بدون آشنائی و توجه و تمرکز روی فنون پایه‌ای هیچ چیز ممکن نیست. در مدرسه معبد به شکل حرفه‌ای تمرین می‌کنند. آنها تمرینات سخت Qigong انجام می‌ٔهند و سپس سبک شائولین که بسیار غنی است را یاد می‌گیرند: درنا، ببر، افعی، میمون و ... بعد از حدود دوازده سال تمرین سخت یا بیشتر، آنها در یک یا چندین سبک متخصص و جزء می‌شوند.

● از تخصص خودتان برایمان بگوئید...

▪ اینگ‌چوان، بوکس فشرده پنجه که بسیار سخت است و دست‌ها در حالتی ویژه و با مهارت برای پنجه کشیدن روی تنه درخت آماده می‌کند. این سبک واقعاً یک فن جنگی است. این سبک برای فرم‌های چرخشی و شکستنی نیز مهارت بسیار دارد. سبک ببر نیز خیلی سخت است با حالت‌های رو به پائین و فنون بسیار به حالت پنجه، تعلیم روی اجزای درونی بیرونی و حرکات کلیدی روی نقاط فشاری و حساس. در مجموع لوهانچوان، یا بوکس آرهاتز که سبک رسمی شائولین است. اولین فرم قدیمی به نام ”هجده دست لوهان“ نامیده می‌شود. روشی است بسیار کامل با جابه‌جائی‌ها و جایگیری‌هائی آسان و کامل، ضربه‌های دست و پا و زانو. در مجموع تمام استراتژی‌های یک مبارز کامل و کلیدی را در بر دارد و از تمرینات بسیار قدیمی شائولین است.

● این تمرینات کدام‌ها هستند؟

▪ آنها را در قالب کلمات بیان کردن کار راحتی نیست. با سال‌ها تمرین و تلاش آنها را حس می‌کنید و به‌دست می‌آورید. باید گفت که در برخی مراحل باید روح را خیلی فراتر از جسم هدایت کرد اما این را چه‌طور می‌توان در قالبت الفاظ تعریف کرد. وقتی یک ضربه مشت می‌زنید در پس ضربه هم حرکتی ایجاد می‌کنید این به شکل یک ”راز“ باقی می‌ماند به تنهائی. دوباره حرفم را تکرار می‌کنم، در طول سالیان سال تمرین من این رازها را به‌دست آوردم.

● ریشه کونگ‌فوی شائولین چیست؟

▪ فکر می‌‌کنم خودش یک اصل و ریشه در ذات خود باشد. همه دنیا باید بدانند و می‌دانند که کونگ‌فوی شائولین برای حمله به دیگران نیست ابتدا به‌عنوان یک ورزش سنگین و سخت به آن نگاه می‌کنند که به آنها اجازه می‌دهد جسم و روحشان را محکم بسازند. کونگ‌فوی شائولین تنها یک هدف دارد: در خدمت به صلح. فراموش نکنید که رئیس یک معبد مقامی روحانی دارد، مؤسس در مسیر بودیست چان (ذن در ژاپن) قدم بر می‌دارد. در ورود به شائولین او به مدت ۹ سال در حالت نشسته استقامت کرد. تا چشمش روشن و بینا گردد. بعد از او همه استادان بزرگ مدیتیشن را مثل او به حالت نشسته انجام می‌دهند. روزی یک بار در حالت مدیتیشن قرار گرفتن حتمی است. بعد از سال‌ها کونگ‌فو را در می‌یابید که یکی از اصل‌های آن مدیتیشن است.

● اصول Qigong شائولین‌ کدام‌ها هستند؟

▪ خیلی‌ ساده است. فراتر از تکنیک‌ها باید روی روح، حقیقت و مهارت رسیدن به قدرت چی، قدرت فشاری بدن تأمل کرده همه چیز ممکن است. کافی است به آن فکر کنید. اصول Qigong خلیی ساده‌اند. سنگ بنای اساسی نفس‌ گیری است. وقتی خوب نفس می‌گیرید انگار پر پروازی در درونتان پدیدار شده است. در همان حال عضلات شما در حال شکل‌گیری است و این هم مکمل این ماجراست. به موازات این‌ها شما با تکرار ضربات روی ساک شنی، چوب، سنگ یا متال خودتان را محکم و محکم‌تر می‌کنید. مطمئناً آرام آرام تغییرات ایجاد می‌شوند و در تمامی بدن نمودار و مشخص می‌شدند ما در مدرسه کونگ‌فو چنین عمل می‌کنیم: ما همیشه آماده‌ایم.