ایران , آمریکا و جهانی سازی

یکی از بحث های اساسی که همواره بسیاری از اندیشمندان بدان می پردازند و سینما گران آن را برای عموم به عرصه تصویر می کشند بحث جهانی سازی , اعتقاد به منجی و تشکیل حکومت عادلانه نهایی بر روی کره خاکی است

یکی از بحث های اساسی که همواره بسیاری از اندیشمندان بدان می پردازند و سینما گران آن را برای عموم به عرصه تصویر می کشند بحث جهانی سازی ، اعتقاد به منجی و تشکیل حکومت عادلانه نهایی بر روی کره خاکی است. آن طور که از فحوای اندیشه های غربی و حیله های چند ساله اخیر غرب بر می آید آن است که یکی از راهبرد های اساسی آمریکا در سیاست خارجی تشکیل حکومت جهانی به رهبری کاخ سفید است .

این ایده بر آمده از همان فرهنگ اومانیستی غرب پس از پروتستانیسم است که انسان را محور اصلی کاینات می داند . از همین روست که آمریکا به عنوان مهد تکنولوژی و قدرت بشری می بایست در صدد ایجاد حکومتی جهانی بر اساس انگاره های سکولاری اقدام نماید .

با این حال در این سوی مید ان ایران اسلامی خود را منجی و پایگاه اصلی تشکیل حکومت واحد جهانی به رهبری آخرین حجت خدا بر روی زمین می داند. این در حالی است که در بسیاری از آیات و روایات اسلامی نیز به نقش کلیدی مردمان مشرق زمین که بسیاری آنان را ایرانیان می دانند اشاره شده است . در واقع آنان اصلی ترین یاران حضرت برای آماده سازی جهانی برای موعود محسوب می گردند .

البته بسیاری از صاحب نظران دخالت دادن چنین بحث هایی را در مسائل سیاسی اغراق آمیز و ناصواب می دانند اما شواهد و قراین حاکی از آن است که یکی از اصلی ترین دلایل خصومت و عناد واشنگتن علیه ایران که مهد فرهنگ شیعی است به خاطر موضوع مهدویت است . در واقع اقدامات غرب در به راه انداختن گفتمان ایران هراسی و هجمه گسترده به مسلمانان و یکسان سازی دین اسلام با خشونت وجنگ در ذهن افکار عمومی جهان را می توان نمونه های تام و تمامی از دخالت موضع منجی گری در سیاست های آمریکا دانست . ضمن آنکه در برخی از موارد استثنا مقامات کاخ سفید رسما بر موضوع آخر الزمان تاکید ورزیده اند . به عنوان مثال جرج دبلیو بوش رئیس جمهور آمریکا پس از حادثه ۱۱ سپتامبر رسما از آغاز جنگ آرماگدون تاکید کرد.

اما باید دانست جهانی شدن "Globalization" به سبک غرب را می توان مجموعه ای گسترده از فرایندهای اقتصادی ، فرهنگی و سیاسی دانست که در نهایت به یکپارچگی و دموکراتیزه شدن کلیه جوامع بر اساس اصول لیبرالیسم منتج می گردد. البته در روند جهانی شدن به سبک غرب شاید ساحت های اقتصادی اساس و دروازه های ورود به عرصه جهانی شدن قلمداد گردند اما باید دانست که یکپارچگی فرهنگی و سیاسی از جمله تبعات حتمی و اهداف اصلی روند جهانی سازی است.

با این حال باید گفت که آرمانشهر و یا بهتر بگوییم آرمان جهان مهدوی از نظر ماهیت و طریقت رسیدن بسیار متفاوت با آنی است که امروز سردمداران غربی در پی اشاعه و ترویج آن در سرتاسر جهان هستند. مهدویت که از اساسی ترین نظریه های شیعه است دقیقا در برابر حکومت جهانی لیبرال دموکراسی قرار می گیرد. زیرا در لیبرالیسم اساس بر من خودبنیاد گر، فردگرایی(individualism)و لذت گرایی ( Hedonism ) است و به عبارت بهتر تفکرات اومانیستی تمامی ساحت های سیاسی اجتماعی را تکوین می بخشد.حال آنکه در جامعه مهدوی اساس بر تعالی انسان ها و اتکال بر روح خدا سرشت انسان ها است .

از سوی دیگر راه رسیدن به حکومت مهدوی از نگاه تشیع تنها به دست صاحب امر و واسطه فیض میان عالم معنا و ناسوت تحقق پیدا می کند در حالی که انسان تراز عقلانیت مدرن درصدد است تا خود به تنهایی بهشتش را روی زمین رقم بزند. البته این سخن بدین معنا نیست که افراد نقشی در تحقق آرمان مهدویت بازی نمی کنند بلکه دعوای ما در این است که اساس تحقق چنین امر بزرگی نیازمند حضوری معنوی است.

با این حال باید گفت ایران اسلامی از ابتدا داعیه دار

آماده سازی جهانی برای ظهور آخرین منجی بوده است . گفتمان "انقلاب اسلامی" پس از طرح در عرصه جهانی، به وضوح "امپراتوری جهانی سازی"(امپریالیسم جهانی) را به تمام معنای آن به چالش کشید و به سرعت به "دیگری" جهان غرب (به معنای فکری و فرهنگی آن و نه صرفا غرب جغرافیایی) تبدیل شد. انقلاب اسلامی بویژه زمانی که "رسالت جهانی" خود را روشن می سازد و امام راحل

( رضوان الله تعالی علیه) اعلام می دارند:" این واقعیت و حقیقت را بارها اعلام نموده ایم که در صدد گسترش نفوذ اسلام در جهان و کم کردن سلطه جهانخواران بوده و هستیم" در نگاه غرب و غرب گرایان از یک جابه جایی ساده قدرت سیاسی در گوشه ای از دنیا فراتر می رود.

در واقع انقلاب اسلامی و گفتمان آن که پیام آور "نوع دیگری از زیستن" است و در انگاره های فلسفی و فکری خود نیز هیچ قرابتی با الگوی Globalization ند ارد و روزنه تازه ای است برای آماده سازی جهانی برای تحقق آرمان جهان مهدوی .

لذا طی سه دهه اخیر غرب با تمامی وجود سعی داشته است تا در برابر این قدرت نوظهور ایستادگی کند. درست از همان بدایت کار در سال ۱۳۵۷ غرب به سرکردگی کاخ سفید اقدامات خود را برای سرنگونی نظام اسلامی آغاز کرد. ۸ سال جنگ تحمیلی نمودی تام و تمام از کینه توزی غربی ها نسبت به نظام و ماهیت ایدئولوگ انقلاب اسلامی است.

مجتبی حدادی